ะนอกเหนือจากที่นี่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าจะไปอยู่ที่ไหนกันแล้ว ค

ห้พวกเขาไป

ูดจบพระนายก็ยกมือห้าม เขาเก็บปืนไว้ที

นะครับ” คนงานที่ยืนฟังเรื่องราวตั้งแต่เริ่มต้นและเป็นคนงานในสวนยางคนหนึ่งเอ่ยขึ้น เพราะจะว่า

่น ถ้าพวกนายทำได้ ฉันก็มีอะไรที่จะให้พวกนายอีกมาก” พระนายเลือกที่จะให้คนพวกนี้ออกไปจากที่นี่ เพราะถ้ายังปล่อยไว้คงเป็น

ยกมือไหว้พระนายครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะอย่างน้อยพวก

นอยู่ข้างพระนายเอ่ยขึ้น นี่แหละคือการซื้อใจคนด้วยใจ นายหัวเข

ปจากถนน เหล่าคนงานที่เหลือต่างเข้ามายกมือไหว้พระนายที่มาเป็นคนทำให้เรื่องวุ่นๆ นี่มันจบลงไปได้สักที เพราถึงแม้จะไม่เห็น

วันสองวันนี้ แรกๆ เด็กๆ ลูกคนงานที่อยู่ในสวนยางชอบมาเล่นกับพระนาย เพราะเขาจะมีขนมมาให้เด็กๆ กินตลอด ไหนจะสารพัดเกมและขอ

ยางตอนบ่ายโมง แม้ทางไปบริษัทต้องผ่านบ้านของเขาก่อน แต่พระนายกลับเลือกที่จะขับรถผ่านไป เขาอยากเคลียร์งานให้เสร็จเรียบร้อยถึงจะกลับเข้าบ้านหลังใหญ่ได้อย่าง

ยเอ่ยถาม เพราะเขานั้นสั่งให้กิตติเ

งยางออกได้แล้ว” ขณะพูดใบหน้ากิตติก

อไง” พระนายผายมือออก มอ

หนวดก่อนก็ดี เดี๋ยว

น้าพระนายต่างพากันยกมือไหว้ เพราะไม่ว่าเจ้านายเขาจะมาโทรมหรือแต่งตัวหล่อเหลาเพียงใด ความเคารพในฐานะนายจ้างและลูกจ้างก็ยังคงมีอยู่เ

มด้วย เพราะเขาไม่ได้กลับมาที่นี่เกือบสามเดือนแล้ว แต่โชคดีที่เขามีกิตติซึ่งไว้ใจได้และคอยช่วยงานเขาเป็นอย่างดี งานทุกอย่า

ระนายเอ่ยถามผู้ช่วยที่นั่

นายอยู

ยวขอจัดการเอกสารพวกนี้อีก

กสารตรงหน้าต่อ เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงท้องของผู้ชายตัวโตอย่างเขาเริ่มร้องหาพลังงาน เพราะตั้งแต่เช้าเขาดื่มกาแฟไปแค่

้ให้เขาเลือกหารับประทานได้ไม่ยากเย็น พระนายเลือกเขาไปนั่งยังร้านอาหารตามสั่งขณะที่เขากำลั

็จำเธอได้ดี ก่อนที่จะผุดยิ้มขึ้นบนมุมปาก ในที่สุดเขาก็ได้พบเธออีกครั้ง พระนายมองผู้หญิงตรงหน้า มองว

ิบกาแฟสักแก้ว” พระนายที่อยู่ร้านตรงข้

้าว เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกเมื่ออาทิตย์ก่อนนี่เอง” แม้จะยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง แต่ก็พอจะรู้ว่าร้านกาแฟที่ขายหนุ่มคนนี้พูดถึงคือร้านไหน เพราะ