รวญกระเส่าอย่างทรมานแล้วเหลือบตามองดูท่อนเนื้อใหญ่ยาวเหยียดของตาเฒ่าภารโรงในมือที่มันแข็งปั๋งโด่เด่เปียกเยิ้มด้วยครา