นูไปหาหมอจริงๆ หรอก ถ้าเลือกได้พี

สนรู้” พี่ชายว่าพ

หนูไม่ใช่หมานะ” ลู่อ

ื่อแกเลยนี่ ลู่อวี๋ ที่แปลว่าหยกรูปปลา อย่าบอกนะว่าที่พ่อทุ่มสุดตัวเพื่อหยกเล็กๆ นี่เป็นเพราะแก” ลู่เมิ่งชี้ไป

เอิญหรอก อวี๋มีตั้งหลายความหมา

ลาแน่ๆ อะ…ในเมื่อพ่ออุตส่าห์ลงทุนเพื่อแกขนาดนี้ แกก็คงต้องรักษาเจ้าหยกนี่เท่าชีว

อสิ่งนี้เลยว่ะ เอ๊ะ! หรือว่าสิ่งนี้มันเกิดมาเพื่อแกวะ” ล

ชาย หน้าที่ดูแลสร้อยนี่ ปล่อยให้เป็นหน้าที่นางทาสคนนี้เอง เอาเป็นว่าหนูกลับเองได้ พี่ไม่ต้องเป็นห่วง ไปนะ อยากพักเต็ม

องชายชราคนหนึ่งที่เธอเจอในงานดังก้องขึ้นมาในโสตประสาทอีกครั้ง ห

รือว่าพันธุ์เดียวกับในบ่อนี่” ลู่อวี๋ดึงสร้อยที่คอมาดู ก่อนจะชะโงกหน้าไปดูในบ่

เหมือน…ว้าย!” เธอชะโงกหน้าลงไปดูใกล้ๆ แล้

ทำได้ คือพยายามตะเกียกตะกายพาตัวเองขึ้นมาให้เร็วที่สุด กระทั่งเฮือกสุดท้ายก่อนหมดลมเธอก็กระเสือกกระสนพาตัวเองขึ

ำลังกรีดร้องสุดเสียง แต่มันกล

งที่เสียงกรีดร้องของเธอเพียงดังก้องอยู่ในโสตประสาท เพราะขณะที่กำลังจะยื่นมือไปหยิกแขนตัวเองเพื่อพิสูจน์ว่าทั้งหมดก็แค่ความฝั

ปลาฝูงหนึ่งว่ายตรงมา สัญชาตญาณการเอาตัวรอ

อ๊ย อย่าตามมานะเว้ย รอให้ฉันกลับไปเป็นคนได้ก่อนเถอะ แม่จะจับไปทอดกินซะให้หมดเลยคอยดู” ด้

้าน” หลังจากหนีพ้นจากปลาฝูงนั้น เธอก็ร่ำไห้ด้วยความรันทดในโชคชะตา แต่ยังไม่ทันไร ตาเธอก็ต้องเบิกกว้างด้วยความตกใจ หลังเห็นชาวบ้านกลุ่มหนึ่งกำลังเดินตรงมาอ

ถึงจะเป็นปลา เธอก็เป็นแค่ปลาฝึกหัด แน่นอนว่าย่อมต้องเหนื่อยต้องล้าเป็นธรรมดา และความเหนื่อยค

ึงต้องมารับกรรมกลายเป็นปลาแบบนี้ แต่วิธีชดใช้กรรมก็มีต้องร้อยแปดพันเก้า ทำไมต้องให้เป็นปลาด้วย อยากเห็นฉ

นปลา สู้ให้ฉันตายไปซะยังดีกว่า อย่างน้อยก็ไม่ต้องมาทนทรมานแ

ยากกลับไปเป็นคน ฉันอยากตาย…แล้วจะตายยังไงดีวะ” หลังจากคิดสะระตะถึงวิธีการหลุดพ้น เธอก็หันซ้ายแลขวาเพื่อจะพบว่ารอบตัวน

ว่าแล้วเธอก็หันไปมองคันดินเบื้องหน้า ตั้งใจจะพุ่งชนเพื่อให้หลุดพ้นจากความทรมานน