อวไม่! ถ้าฉันต้องกลับไปเป็นคนในสภาพหน้าหักๆ แบบนั้น ฉันจะทำยังไง ไม่…เราจะตายในสภาพหน้าหักไม่ได้” ในขณะที่เธอเปล

ชื่องด้วยนี่” ฝูฟาหยางนั่งลงข้างลำธารพลางยื่น

ๆ เนื้อแน่นขนาดนี้ อวบอัดขนาดนี้ จับฉันสิ กินฉันเลยสิ เน

ื่อให้เธอขย้ำ ขย้ำเลยสิ ตรงนี้ ตรงนี้ หรือจะต

ที่ของข้า หาไม่แล้วปลาที่ไม่กลัวมนุษย์เช่นเจ้า คงไม่แคล้วต้องกลายเป็นอ

ไส้เหมือนกันนะเนี่ย แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว ขืนปอดแหกก็ไม่ได้กลับไปเป็นคนกันพอดี เอาวะเป็นไงเป็นกัน ลองถูกกินสักครั้งจะเป็นไร มา…ฉันพร้อมจะเป็นอาหารจานเด็ดของ

! ฉันจะไม่ยอมให้ความหวังเดียวของฉันหลุดมือไปง่ายๆ แน่ ยังไงวันนี้ฉันก็จะต้องถูกจับกินให้ได้” ปลาที่อยากถูกจับกินเต็มแก่รีบว

บชะงัก ความมุ่งมั่นก่อนหน้าพลันสั่นคลอน เมื่อคน

แน่นมาก เฮ้ย! น่าเกลียด ฮือ…น่าเกลียดมาก ฉันนี่แหละน่าเกลียดมาก คิดอะไรอยู่วะเนี่ย สมงสมองเลอะเทอะไปหมด ไม่ๆๆ เราจะปล่อยให้กล้ามแน่นๆ

รงทั้งหมดที่มีกระโดดดีดตัวขึ้นไป หวังตายในอ้อมอกแน่นๆ ตรงหน้าให้รู้แล้วรู้รอดไป แ

งกับจุก ในขณะที่คนปัดก็เหมือนจะเพิ่งนึกขึ้นได้ จึงรีบกระโ

ครจะคิดว่าเจ้าจะแสนรู้ถึงขั้นกระโดดขึ้นมาทักทายกันเยี่ยงนี้

อยู่แล้วนี่ งั้นขอเอาคืนสักทีเถอะวะ” ด้วยความขุ่นเคือง คนเจ้าคิดเจ้าแค้นจึงดีดตัวขึ้นไปอีกครั้ง ซึ่งดูเหมือนคราวนี้จะไม่พลาด

“เฮอะ! โดนเอง

ขณะมองภาพเบื้องหน้า ทำคนถูกมองรีบยกมือข้างหนึ่งโบกไปมาตร

ันมีมือแล้ว” เธอร้องลั่นพล

กนพร้อมกับเอามือลูบหน้าลูบตาตัวเองด้วยความตื่นเต้น ก่อนสายตาจะเลื่อนมาสบกับดวงตาคู่คม พลันทั้

นมฉัน” ก็ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ชุลมุนในรูปแบบไหน ถึงได้ออกมา

!” ชายหนุ่มรีบชักมือก

บเอ่อ…” ฝูฟาหยางพยายามอธิบาย แต่ดูเหมือนจะแย่ยิ่ง

เธอตวาดแว้ดพร้อมกับรีบเบี่ยงตัวหลบ โดยหาร

พราะทันทีที่เธอเบี่ยงตัวหลบ ส่วนเว้าส่วนโค้งมัน

ยบผิดปกติ จึงหันกลับมามอง ครั้นเห็นว่าฝ

รางเรือนร่างเปลือยเปล่าของตัวเอง แต่ดูเหมือนจะไม่ช่ว