ามก็ไม่ได้ จะบอกใครก็ไม่กล้า แล้วโทรศัพท์เนี่ยมีไว้ทำไมหา จะโทรบอกกันสักคำก็ไม่มี” ทันทีที่เห็นพริบพราวเดินเข้ามาในแผนก คนที่นั่ง

ไปจากที่นั่นได้ยังไง ที่สำคัญทั้งกระเป๋าทั้งโทรศัพท์ก็ไม่รู้ว่าอยู

าลากเพื่อนมาคุยที่มุมหนึ่ง ด้

ไม่รู้” คำตอบของพริบพราว ทำเอาเจติยานัยน์ตาเบิกกว

ั้งสติแล้วนึกดูดีๆ ซิ

นเข้าไปห้องห้องนึง เจอผู้หญิงกับผู้ชาย…เออใช่! ฉันเห็นพวกนั้นกำลังจะทำอย่างว่ากัน แล้วหลั

กกินไปแค่แก้วเดียว เท่าที่จำได้แกก็ไม่ได้คออ่อนขนาดนั้นนะ หรือ

าอะไร” พริบพราวถ

วถ้าใส่ไม่มาก มันจะทำให้เรามีอารมณ์แบบมึนๆ งงๆ พอตื่นมาก็จะจำอะไรไม่ได้ บ้าเอ๊ย! ไอ้สารเลวนั่นมันคงกะจะทำเรื่องอย่างว่า แล้วชิ่งหนีลอยนวล ทำเหมื

ึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ตัวเองไปฉลองตำแหน่งใหม่ให้กับรุ่นพี่ในแผนก

ก็ร้ายที่สุด แกลองนึกดูดีๆ ว่าเมื่อคืนใครมีท่าทีแปลกๆ หรือคะยั้นคะ

ายคนนั้น เอ! แต่ก็ไม่น่าใช่ เพราะถ้าเป็นตามที่แกว่า เขาคงไม่นั่งรอจนฉันตื่นแบบนั้นหรอก แต่ถ้าไม่ใช่ แล้

าว” เจติยาคาดคั้นเสียงเขียว ทำเอาคนพลั้งปากถึงก

ด้ยังไงว่าเขาไม่ได้ทำอะไรแกจ

้นเลย ก็คนมันยังไม่เคย จะไปรู้ได้ไงเล่าว่าต้องรู้สึกยังไง หร

แบบเอ่อ…ตรงนั้นน่ะ รู้สึกเจ็บ แสบ หรืออะไรบ้างไหม ยังไงดีล่ะ คือปุ๋งปิ๋งแกน่ะมีเลือดออกไหม” ในขณะที

ยื่อบางๆ ของแกมันอาจจะขาดไปตั้งแต่ตอนแกเรียนพละแล้วก็ได้ ฉะนั้นเราต้องป้องกันไว้ก่อน แกต้องกินยา

คนนั้นเขาเป็นคนวางยาฉันเหรอ” พริบ

ารเลวนั่นให้เจอ แต่ตอนนี้ปัญหาแรกที่เราต้องจัดการก่อนคือตัวแก ถ้าเมื่อคืนแกเกิดโชคร้ายพลาดท่าเสียทีไปแ

ขาเรียกรวมตัวพนักงานที่ห้องประชุมใหญ่นะพี่” จิตตาน้องในแผนก

ำคัญมากไหม เอ่อ…ถ้าพี่สองคนไม่เ

นูยังไม่อยากโดนไล่ออก ไปนะพี่” แน่นอนว่าทั้งสองสาวก็ไม่มีใครอยากโดนไล่ออกในสภาวะเศรษฐกิจแบบนี

าทำงานทุกวันเลยคอยดูสิ” ดูเหมือนการปรากฏตัวของท่านประธานคนใหม่จะทำให้สาวๆ กระดี๊กระ