น” เขาแก้ให้แต่กลับยิ้มมุมปากท

่า…” เธอหยุดไว้แค่นั้น

วยฉันดูแล แต่ยังมีบ่อน ผับ คลับ บาร์ ก็อย่างที่เห็น ทั้งหมดนั

ธอรู้สึกว่ามันคือหน้าที่อันหนักอ

จะเรียกเพิ่มฉันก็ไม่ว่า” เขายังคงนั่งเอกเขนกอย

อ…ฉันกลัวว่าจะทำงานได้ไม่คุ้มค่าจ้างคุณซะมากกว่า” แน่นอน…เธอเป็นแค่พนักงานบัญชีเล็กๆ ไม่ได้ค

ว่าเธอจะไม่ทำ”

น แน่นอนเพียงแค่เห็นตัวเลขแวบแรก

อา…! ถ้าได้แบบนี้ทุกเดือน เราก็ส่งน้องเรียนมหาวิทยาลัยได้น่ะสิ เผลอๆ เหลือไว้ใ

ำงานที่นี่ต่อให้เสร็จคงไม่มีปัญหา

ให้เขาขมวดคิ้วมองมาอย่างไม่ชอบใจนัก แต่ก่อนที่เธอจะทันได้บอกเหตุผล โท

โทรศัพท์ ลืมไปแล้วรึไงว่าแกต้องกินยาคุมนะ” เสียงแว้ด

นนี้ฉันยุ่งทั้งว

ปให้ แกต้องรีบกินนะ ชักช้าเดี๋ยวมันจะไม่ท

ือฉัน…” ยังไม่ทันที่พริบพราวจะได้พูดต่

แกคิดอะไรอยู่ฮะพราว ให้ตายสิ! อย่าบอกนะว่าแกจะปล่อย

กันเล่า ที่ฉันบอกว่าไม่ต้องกินเนี่ย เพราะว่าเม

่า ปล่อยให้ฉันพล่ามไปตั้งเยอะ มันเ

ทราบคะคุณเจติยา แต่ก็ขอบใจแกมากนะเจที่คอยเป็นห่วงฉันทุกเรื่อง นี่ถ

น คนที่ยืนฟังอยู่ข้างประตูก็ถึง

ได้นะ ถ้าเมื่อคืนเขาทำอะไรแกจริงๆ แกต้องเอาเรื่องเขาให้ถึงที่สุด ต่อให้เขาจะเป็นท่านประธานผู้ยิ่งใหญ่มาจากไหน แกก็ไม่ต้องกลัว เพราะฉันน

ล่าเนี่ยพราว ทำไมถึงเงียบล่ะ” เจติยาเริ

ู่” พริบพราวตอบพลางถ

้มันรู้ดำรู้แดง หรือจะปล่อยผ่านไปเฉยๆ” เจติยายั

“ฉัน…เอ

เรื่องไหม ฉันว่าฉันไปหาแกตอนนี้เลยดีกว่า จะได้คุยกันให้รู

“ไม

ปิดบังฉันอยู่รึเปล่าเนี่ย ถึงได้ไม่อยากให้ฉันไปหา” แน่นอนว่าถึงจะไม่ได้เห็นหน้า

ทำงานมาเหนื่อยๆ แกควรจะอยู่ห้องพักผ่อนสิ มีอะไรไว้ค่อยไปคุยกันพรุ่งนี้ก็ได้ อีก

เลยสักนิด เพราะตอนนี้

่าแกอยู่ไหนนะ” เธ

ย ยืนนานมันเมื่อย” คนฟังนัยน์ตาเบิกกว้าง ลนลานจนเลิกลั่กไปห

...ฉันขอโทษ ฉันไม่