ม่สารภาพสินะยัยผู้ร้ายปากแข็ง” อีกคร

วามว่าไง” เสียงเธออ่

อยู่ไหน แล้วทำไมป่านนี้ยังไม่ถึงห้อง พูดมา แล้วก็อย่าคิดจะโกหกฉันอีกเชีย

นประธาน...” ทว่าเธอพูดยังไม่ทั

ก้วหูของเจติยาทำให้พริบพราวถึง

็อย่าเพิ่งโวยวายสิ

าเหตุผลฟังไม่ขึ้นล่ะก็ ฉันจะบ่นให้แกฟังสามวันส

แกเป็นเพื่อนหรือแม่ฉันกันแน่เนี่ย

ไม่เล่า ถ้าไม่เล

ก็เป็นเพราะว่า………..” ว่าแล้วพริบพรา

่น แล้วแกก็ยอมเขาเนี่ยนะ” หลังจากได้ฟังที่เพื่อ

้าน แล้วยังมีน้องที่กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยอีก ถ้ามีทางไหนที่พอจะช่วยได้ ฉันก็อยากจะทำ อีกอย่างงานนี้มันก็ไม่ได้เสียหายอะไ

อาคนที่ยืนฟังอยู่อีกฟากของป

แกทำงานอย่างเดียวจริงๆ แล้วกัน ว่

ๆ บางทีคนที่เป็นฝ่ายเข้าหาเขา อาจเป็นฉันเองก็ได้” ด้วยเหตุผล

เป็นอย่างที่แกว่าจริงๆ แล้วไง? แกจะปล่อยให้เรื่องมันผ่านไ

ันมีหลายเรื่องให้คิดเต็มไปหมด ฉันแ

สายจากเพื่อน พริบพราวก็รีบไปจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำ ให้ตายสิ! ใครจะคิดว่าจู่ๆ ประจำเดือนจะมาก่อนกำหนด โชคดีที่ในกระเป๋ามีผ้าอนามัยอยู่ ไม่อย่างนั้นคงมีเรื่องให้ได

ดคิ้วด้วยความแปลกใจ หลังเดินออกมาแล้วพบว่าเจ

ิ่งกลับเข้าไปเอากระเป๋าสะพายในห้อง หวังใช้โอกาสนี้ออกไปจาก

ังพลางทำหน้าราวกับเห็นผี หลังเปิดปร

บวกกับหน้าดุๆ ของเขาทำเอาคนที่

ับบ้านค่ะ” เสียงเ

ปโดยไม่ลา?” เขาเ

ยังไงลาตรงนี้เลยนะคะ” เธอยกมือขึ้นไหว้ หวัง

“ช่วยหลีก

ย่างไม่ชอบใจนัก แต่นัยน์ตาที่แฝงไปด้วยความดื้อรั้นกลับทำให้เขา

บพราวจึงต่อต้านด้วยการผลักเจ้านายหนุ่มออก แต่

ื่อเขายังลอยหน้าลอยตา มิหนำซ้ำยังปิด

งที่บอก เธอยังทำ

เข้าใจไหมว่าฉันไม่สะดวก” เธอตะโกนใส่หน้าด้วยความโ

พราะอะไรล่ะ เธอ

ิบพราวตะโกนกลับไปอย่างเหลืออด ความโมโหทำ

ห้ ตอนนี้เองที่ความอายกลับมาจู่โจมเธออีกครั้ง หลังได้เห็นว่าในถุง