“ทำไมคณบดีถึงถามแบบนี้เหรอคะ？” ซงยุ่นยุ่นแอบรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี

“คุณก็รู้ว่าถ้าถูกแบนจากงาน มันหมายความว่ายังไง...” คณบดีเหมือนจะพูดอะไรแต่ก็หยุดเอาไว้ “อาชีพหมอของคุณ เกรงว่าจะถูกทำลายลงในชั่วพริบตาแล้ว ไม่มีโรงพยาบาลไหน กล้าจ้างงานคุณอีกแล้ว”

ซงยุ่นยุ่นรู้สึกช็อกตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทันที

เธอกำมือแล้วคลาย คลายแล้วกำอยู่หลายครั้ง “คณบดี ฉันรักงานงานนี้มาก ยิ่งไปกว่านั้นฉันจะสูญเสียงานนี้ไปไม่ได้”

“ต่อให้ผมอยากจะช่วยคุณ แต่ผมก็หมดหนทางเหมือนกัน” คณบดีรู้สึกเสียดาย เขายอมรับแล้วก็ชื่นชมในท่าทีการทำงาน และฝีมือของซงยุ่นยุ่น

แต่เขาไม่มีความสามารถมากพอในการปกป้องเธอได้

“ถ้าคุณอยากที่จะรักษาอาชีพการงานเอาไว้ คุณก็ต้องไปหาเจียงเย่าจิ่ง คุณไปทำให้เขาไม่พอใจ ก็ไปขอโทษเขาซะ มันดีกว่าต้องสูญเสียงานไป” คณบดีพูดเตือนขึ้นมาด้วยความหวังดี

“ฉัน...”