จะมาฉุดกระชากฉันตา

ี้ทำไมจะไม่ได้ฮึ” เปลวตะวันหั

งัน พอเจอสวนกลับเหมือนเจอหมัดกระซวกเข้ากลาง

่งั้นจะหาว่าไม่เตือนเข้า

ายแสนร้ายกาจ น้ำเสียงของเขาดุเข้ม แววตาดุดันราวกับเป็นคนละคน เขาตรงหน้าในต

่บังคับแล้วก็ย้อนไปคว้าเอาสัมภาระของเธอโ

รื่องปั๊บเขาก็ขับรถออกตัว

มตัวเมื่อรถทรงสปอร์ตคันโก้ออกตัวกระชากอย่างแรงจนหัวเธอแทบทิ่

งนั้นก็ระลึกสติได้ ความคิดอยากเอาคืนให้ส

แค่นี้เด็กนั่นคงไม่ใ

ดถึงลูกฉั

ะโวยวายทำไมนะ”

ขาเขม็งราวจะก

ดกระจกรถแล้วกระโดดลงไปเอาให้ค

าก็เ

้นๆแล้วโยนให้แร้งกาจิกกินให้สิ้นแต่ที่ทำได้ก็เพียงสะบัดหน้าหันกลับมานั่งนิ่งแล้วมอง

ั่นหลุดขึ้นมาจริงๆเธอก็ไม่ต้องมานั

อย่ามาแช

ง แต่ฉันพู

งๆ เสียแรงเป็นถึงหมอแต่ไม

๊ยด

ตกใจดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงเบรก

วับมาตวาดใส่

นให้ตายเ

จมาร ฉันก็จะเป็นยัก

บบนี้ หรือคุณกลัวว่าฉันจะไปเรียกร

ถอะ พูดม

ังให้ชัดๆ ฉันไม่มีวันยอม

ันจะอยากบีบคอเธอให้ตายคามือแต่ฉันก็ไม่ใจร้ายข

าตามรังคว

ำระค

ื่อ

ป็นคนฉลาดนะ เรื่

ชื่อเลยว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นหมอ

ก็เตรียมพร้อมรับผลของมันด้วยล่ะ เ

ให้เขา เธอหน้ามืดตามัวเห็นเขาเป็นหนุ่มโฮสต์ทรงเสน่ห์ที่เธอนัดหมายไว้ได้อย่

ม่ปล่อยเธอง่ายๆแน่” เปลวตะวันบอกหลังจากเลี้

ดูจากความมืดสนิทมีเพียงแสงไฟสลัวหน้าบ้านดวงเดียวแล้วเธ

วันเค้นเสียงเข้มดุ แววตาบ่งบอกความหงุดหงิดเมื่อเจ้าห

ดงมาปูด้วยไหมถึ

ย” พราวชมพูบ่นแล้วก้าวลงจากรถอย่างไม

วานๆยั่วๆเหมือนไอ้วันที่เชื้อ

ุดหงิด เอ๊ะ!” ปลายเสียงอุทานด้วยความตกใจเมื่อจ

นโยนกับสุภาพสตร

่าฉันจับกดแล้วดันเป็น

้หมอบ้า ไ

เธอจนครางเร่าๆทั้งคื

าสาดเขาให้ยับ เขามันหน้าไม่อายนอกจากจะจิตใจทรา