ติชายรีบพูดทันที แต่มันไม

ากจะบ้าตายทำอะไรไม่ถูกแล้ว’ หญิงสาวคลายอ้อมแขนจากร่างของชาติชาย ตั้งท่าจะเดินไปที่ร่างของเดช หากแต่ข้อมือเล็กถูกมือใหญ่ของคิมหันต์กำไว้แน่น ฉุดกระชากลากถูออกไปจากป่าทันที บุคคลทั้งสามต่างถอนหายใจอย่างโล่งอก ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเหตุใดบรรยากาศเมื่อไม่

บยัดเข้าไปในรถ นั่งก้มหน้านิ่งทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ตัวเองทำผิดอะไรเขาถึงได้โกรธ

่หันมามองหน้าหญิงสาวที่นั่งเบาะข้างๆ เลยแม้แต่นิดเ

ุนเคว้ง ทุกอย่างรอบตัวเคลื่อนที่ไปมา แม้กระทั่งร่างของชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ที่กำลังเดินเข้าไปในบ้

ีความรู้สึกว่าต้องหันไปมอง เขาหันใบหน้ามามองร่างของเธอตอนที่ทรุดพอดี คิมหันต์จึงเดินตรงไปที่ร่างของปิ่นป

จากห้องนั้นทันที ก่อนจะเข้ามาในห้องนี้อีกครั้งในอีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา เพื่อดูว่าเธอฟื้นคืนสติหรือยั

ื่องจากฝนที่เพิ่งหยุดตกไปไม่นานมานี้ ได้กระหน่ำตกลงมาอีกครั้ง ครั้นจะปล่อยให้นอนตัวสั่นแบบนี้ก็คงไม่ได้ ปอดบวมเล่นงานแน่เลย คนไม่สบายเข

่เธอสวมใส่ ยังคงมีความเปียกชื้นอยู่ จำต้องถอดออกและผลัดเปลี่ยนให้ใหม่ เขาจึง

กระจ่างชัดเต็มสองนัยน์ตา เขาไม่คิดว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ จะซ่อนความยิ่งใหญ่ของทรวงอกได้มากมายขนาดนี้ ชายหนุ่มรีบดึงเสื้อออกทางศีรษะของ ปิ่นปักอย่างรวดเร็ว สวมเสื้อยืดตัวโคร่งของเขาให้กับหญิงสาวทันที ก่อนที่เขาจะอดใจไม่ไหว จากนั้นก

้ตะแคงข้าง ใช้ผ้าขนหนูเช็ดที่แผ่นหลังของปิ่นปัก เมื่อเสร็จสิ้นการเปลี่ยนเสื้อผ้าและการเช็ดตัว มือแกร่งที่กำลังเลื่อนผ้าห่มขึ้นม

้ ช่างอบอุ่นเหลือเกิน อบอุ่นเหมือนมือของมารดาที่มักกุมมือเธอไว้ ยา

มา คนที่มองเห็นภาพนั้นและได้ยินเสียงเครือสั่นอดสงสารไม่ได้ ทอดตัวลงนอนตะแคง กอดร่างเล