่งอยู่ตรงข้ามกับเจ้าของห้อง มีจางอี้เทานั่งอยู่ใกล้ ๆ เด็กน้อยเลือกที่นั่งตรงนี้เพราะอยากเห็นกิริยา

่อนน้อมของลูกชาย ทำให้จางอี้เทาปล่อยอี้หมิง

ด้ลงมือปรุงพะโล้ด้วยตนเอง เป็นท่านย่าของข้าที่ปรุงอาหารเลิศรสนี้ขึ้นมา ท่านปู่ล

ให้ข้าเรียนรู้ไว้ เผื่อในอนาคตจะได้ทำอาหารเป็น ภรรยาจะได้ไม

ด้ทำพะโล้เองสักที แต่ข้

ี้แล้ว ข้าหาได้สนใจไม่ เพียงแค่เจ้าสามารถทำพะโล้ได้อร่อย มันก็ดีที่สุ

ถูกยื่นมาตรงหน้าจึงรีบยื่นมือรับ จาง

มาก่อน แล้วเจ้าจะทำเช่นไรให้ข้าได้ล

ี่เหลาอาหารทำการปรุงพะโล้ขึ้นมาตามที่ข้าบอก เพียง

็กชายตรงหน้าออกมาด้วยรอยยิ้มอย่างสนใจ เ

ดิบก็ของข้า เจ้าไม่ต้อ

ำอันใดไม่ได้ เพราะข้าได้สอนและบอกพ่อครัวของท่านไปจนหมดแล้ว เป็นข้าต่างหากที่ขาดทุนตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มทำการค้านะขอรับ” จางอี้หมิงเอ่ยตอบช้า ๆ และฉะฉาน เขาไม่ได้

้าแก่หลินถึงกับหัวเราะชอบใจ ท่านปู่คน

ดีจริง ข้าถูกใจเจ้านัก หมิงหมิงน้อย เอาล่ะ ปู่คนนี้ไม่มีข้อสงสัยในสติปัญญาขอ

องอย่างนี้สิ เห็นทีว่าปีนี้เหลาอาหารซิ่งฝูอาจจะมีโอกาสได้ขึ้นเป็

งฝู เพราะข้าอยากแสดงให้ท่านปู่เห็นว่าข้านั้นมีความจริงใจต่อคู่ค้าเสมอ ท่านพ่อของข้าสอนข้าเสมอ

องบ้านจาง พร้อมกับหันไปยิ้มให้กับบิดาของตน เขาเป็นเพียงเด็กน้อย คงเป็

นพ่อลูกทำให้ชายชราคนนี้แปลกใจยิ่ง ไม่นึกว่าชาวบ้านธรรมดาเช่นพวกเจ้าจะ

ฤติกรรมมาสักพักหนึ่งแล้ว สองพ่อลูกชาวบ้านคู่นี้เฉลียวฉ

อในสำนักศึกษา ท่านปู่ ท่านตาของข้าเป็นพ่อค้าผ้าขอรับ แต่มีเหตุบางอย่างทำให้พวก

นอาจารย์ในเมืองหลวง

จารย์สอนหนังสือที่เมืองหลวงจริ

ทำงานเป็นอาจารย์สอนหนังสื

รเอาไปทั้งหมด เมื่อเดินทางมาถึงหมู่บ้านหลัวถง หมิงเอ๋อร์ล้มป่วยเป็นไข้ป่า นอนไม่ได้สติเกือบหนึ่งเดือน หมิงเอ๋อร์เพิ่

ยถึงได้ฉลาดเพียงนี้ เพราะได้บิดาเช่นเจ้าสอนสั่งนี่เอง หมิงหมิงน้อย ห

ดจนจบ คนอื่นเขายังช่วยเหลือมานักต่อนักแล้ว แต่นี่เป็นเด็กน้อยที่เขารู้สึกถูก

บ ขอเพียงท่านปู่ยอมซื้อสูตรพะโล้บ้

กด้วย ต้องอย่างนี้สิถึงจะเหมาะกับการเป็นหลานชายของข้า” หลินไห

าไม่เข้าใจหรือว่าข้ารับเจ้าเป็นหลานแล้ว เหตุใดตอนนี้ถึงได้ฉลาดน้อยเหลือเกิน ฮึ” หลิน

้า ใช

่งออกมาแล้ว เขาจึงหายจากอาการตกตะลึงและรีบลุกขึ้นไ

่านปู่ ขอท่านปู่ได้โปรดเมตต

รวะเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงยื่

ด ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ ขอเจ้าอย่าได้เกรงใจ จงบอกท่านปู่คนนี้ ข้าพร้อมจะให้การช่ว

อะ ปู่จะพาเจ้าไ

ินไปทางห้องครัวของเหลาอาหารด้วยตนเอง ระหว่างท

องการต้อนรับซึ่งอยู่ทางด้านหน้า ส่วนทางด้านหลังคูหาแรกเป็นส่วนค

ี่สองและสามจะเป็นห้องส่วนตัวซึ่งราคาจะแพงไปตามขนาดของห้อง ต้องทำการจองล่วงหน้าจ

กถนน คนงานทั้งหมดที่ไม่มีบ้านก็จะพักที่บ้านของท่านปู่หลินเช่นกัน

มื่อมาของานทำ หลินไห่ก็ไม่เคยปฏิเสธ ชายชราจัดหางานให้เหมาะสมตามความสามารถของคนผ

พียงแต่เดินตามบุตรชายและชาย

นถึงความวุ่นวายเล็ก ๆ อาจจะเป็นเพราะเหล่าคนงานกำลังยุ่งอยู่กับการจั

มีรูปร่างสูงใหญ่อวบอ้วน ใบหน้ามีกระขึ้นประปราย น่าจะเป็นเพร

ห็นว่าเป็นเถ้าแก่หลิน เขาจึงเรียกคนงานที่อยู่ใกล้ ๆ แถวนั้นให

ียกหมิงหมิงน้อยเช่นเดียวกันกับข้าได้” หลินไห่แนะนำ “อี้เทา อี้หมิง นี่

อเมื่อเห็นว่าสองพ่อลูกยกมือคารวะตนเอง เขาจึงพยักหน้ารับและยกมือคารวะตอบเพื่อเป็นการให้เกียรติกับทั้งสองแม้ตนจ

การทำพะโล้สูตรบ้านจางให้กับเ

นี้จะมาสอนข้าทำอาหาร เถ

แต่ก็อย่างที่เจ้าเห็น ตัวเล็กกะเปี๊ยกเท่านั้นคงลงมือปรุงอาหารเองไม่ได้ หมิงหมิงน้อยจึงจะเป็นคนบอก แล้วเจ้าก็เป็นคนลงมือทำ ง่าย ๆ เพีย

จเท่านั้น เถ้าแก่ก็ทราบว่าข้ามิใช่คนประเ

ียงหัวเราะประจำต

ริงจังไป หมิงหมิงน้อย เจ้าอยากให้เขาทำอันใดก็บอกได้เลยนะ อ

ขอแค่ลูกค้ามีความสุข เพลิดเพลินไปกับรสชาติที่อร่อย พ่อครัวเช่นข้าคงไม่

ยากที่เถ้าแก่จะให้ความเป็นกันเองดังเช่นท่านปู่คนใหม่ของเขา ถือว่าตนเองโชคดีจ

รบกวนท่านล

นใด หมิงหมิงน้อยบอกมาได้เล

คุณข