วัน หลี่น่าก็พบว่า นางเป็นที่รักของคนทั้งเรื

ยดีเสียก่อน นางจึงได้แต่ศึกษาเรื่องราวต่างๆ ในยุคนี้ ทั้งการพูด การแสดงกิริยาท่าทาง และ

าเป็นคนที่กินเท่าไร น้ำหนักก็ไม่เพิ่ม นางจึงออกกำลังกายบ้าง ไม่ออกบ

ความคล่องตัวของตนเอง ยังดีที่ร่างนี้เพียงอวบอ้วนเล็กน้อย จึงสามารถลดน้ำหนักได้ง่าย แ

ค้งเสียหน่อย” หญิงสาวลุกขึ้นมาหมุนซ้าย

ก๊อก

ถึงเวลาทานมื้อ

” หลี่น่าได้ยินเสียงบ่าวคนสนิท ก็รีบหยิบ

อาหารด้วยกัน ข้างๆ ก็มีเอินเอินที่รอปรนนิบัติผู้เป็

่เอ๋อร์ของพ่อ หลายวันม

ื่องให้ทุกข์ใจ” ซูเจินยื่น

ะลดน้ำหนักเจ้าค่ะ ข้าอวบอ้วนเกิ

ๆ” เหิงเยว่เคี้ยวข้าวไปก็พูดคุยกับน้องสาวไป จนสำลั

มีนวล น่ารัก น่าชังไปหมด” ว่าแล้ว มือที่เริ่มเหี่ยว

เพื่อสุขภาพ อย่างน้อยก็ลดความเสี่ยงที่

่ทันแล้ว เอ่ยออกมาแต่

น่าฟื้นขึ้นมาครานี้ ก็มีท่าทีแปลกไป จากพูดน้อย ก็กลายเป็น

ากก็ตาม ต่างคนต่างคิดว่าเรื่องที่คนรักของนางหนีไปแต่งกับ

องนำไปส่งที่ร้านภายในวันนี้” เมื่อฮูหยินของเรือนว่าดังนั้น ทุก

แม่ดีหรือไม่” ท่าทีออดอ้อนอย่างลู

อยากไปอย่า

่างข้าอยากช่วยแบ่งเบาภาระพวกท่าน อยู่แต่

นั้น พ่อและทุกคนเ

ขอข้าไปนะเจ้าคะ” ตากลมกะพ

ก็ทนต่อน้ำเสียงและท่าทีออดอ้อนของบุตรสาวไ

คุณหนูด้วยช

ใจ หากนำไปขายให้คุณหนูสกุลใหญ่ คงได้มาหลายตำลึงเงินเป็นแน่ คิดได้ดังนั้น มือเ

ถิด” หลี่น่าก้มคำนับตามที่ท่านแม

ได้เพียงสามก้าว คุณหนูของนางก็ห

เมื่อครู่ป้าเจ้าของร้านเห็นลายปักของท่านแม่แล้วถูกใจ บอกว่าลายปักงดงามเช

ใช่ว่าเมื่อครู่นางพาคุณหนูตรงมาที่ร้านนี้เลยหรือ ทั้ง

่เอินเอินจะเอ่ยค้าน ยายเฒ่าร้านปักผ้าก็รีบคว้าเงินมาให้หลี่น่าอี

ิดนี่เอง ข้าก็คิดอยู่

ระเรียนนะ” ยายเฒ่าสวีรีบยื่นผ้าให้คุณหนูเหอทันที อาภรณ์เนื้อดี ทั้งมีลายปักที่ประ

บ่าวก็เดินออกจากร้านทันที หลี่น่าที่ได้เงินมา

นูจึงพูดโป้

วีนั่นต้องการกดราคาเรา งานปักท่านแม่งดงามถึงเพียงนั้น ย

ใดจ้างงานเลย จึงต้องรับเงินเพียงสองร้อยอีแปะอยู่เช่นนี้”

าไปเลย วันนี้เราได้เงินมาถึงหนึ่งตำลึ

ะซื้อสิ่

ายบ่าวเดินเล่นไปทั่วตลาด เอินเอินก็เอ่ยเ

อินเอินถูกสตรีผู้หนึ่ง

องไม่เห็นฮูหยินของข้า

่ยขอโทษอย่างรวดเร็ว เพราะนางอยากรีบพ

ดินมาชนเจ้าเองนะ” หลี่น่าจ้องหน้าสองนายบ

ู้นี้เอ่ย ทำให้หลี่น่ารู้ได้ทันที ว่าอีกฝ่ายต้องรู้จักน

ูหยินของใต้เท้าเถียนอี้” ชื่อที่คุ้นหู ทำให้หล

ม่รู้หรอก ว่าจางเลี่ยงจินผู้นี้ได้กระทำตนเช่นนั้นหรือไม่ แต่หลี่น่าต้องการเพียงให้ชาวบ้านนึกสงสัย

ขาจึงเปลี่ยนใจมารักข้า แทนที่จะเป็นหญิงอัปลักษณ์ อ้วนเทอะทะเช่นเ

าจเช่นนี้ ทั้งยังกล้าดูถูกเหยียดหยามผู้อื่นอีก” หล

่อ ข

ที่อ้วนท้วมหลังมีบุตร สามีก็ไม่รักพวกนางอย่างนั้นหรือ” หลี่น่ายกมือปาดหางตา ท

ับการสั่งสอน ชอบดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น บ้างก็นึกขึ้นได้ว่าใต้เท้าเถี

อนุเข้าเรือนแล้วกัน” ฮูหยินร่างใหญ่เอ่ยเสียดสีเสียงด

าค่ะ” ด้านเอินเอินที่วิ่งต

ใดกัน ข้าเพียง

บ่าวตกใจหมดเลย” เอินเอินทำปากยื่

ย่าโกรธข้าเ

ูคนสนิท ทั้งที่เอินเอินอายุน้อยกว่านางเพียงสอ

่อครู่ ยิ่งย่างเข้าสู่ยามเย็น ผู้คนก็ยิ่งเข้าออกตลาดมากขึ้น โดยเฉพ

นจึงเข้าร้านนั้นม