ที

ป็นประโยคแรกด้วยน้ำตาคลอเบ้า หลังจ

เรื่องอ

อกไม่อยากจะคิดเลยว่า ถ้าเมื่อครู่นี้สายน้ำผ

หัวใจตัวเอง มิ้ม

ข้าใจสถานการณ์ดี ตั้งแต่คบกันมาเธอยังไม่เคยเห็นอันดามัน

ียดความมักง่ายของเขา หยีเองก็เลิกชอบอาภีมเถอะ อา

ไม่มีใครสั่งใครได้หรอก เธอเข้าใจตอนที่เข้าไปเห็นภาพอันแสนวาบหวามระหว่างภีมภัทรกับอันดามันนั่นเอง แม้จะเห็นแค

หลังนี้เป็นชื่อของภีมภัทร ตามที่พินัยกรรมระบุไว้เนื่องจากเงินที่ใช้ปลูกบ้านหลังนี้เป็นทรัพย์สินซึ่งคุณภัทราได้จากสาม

เทศเยอรมนี ซึ่งคนที่ออกทุนให้เรียนก็เป็นภีมภัทรอีกเช่นเคย ดูเหมือนว่าอะไรๆ ในบ้านหลังนี้ก็ต้องพึ่งพาเขาไปเสียหมด แม้เขาจะได้อยู่ที่นี่แล้วแต่ค่าใช้จ่ายทุกอย่างภีมภัทรก็ยังเป

หนก็ตาม ขณะนั้นบิดามารดาของเธอไม่ได้อยู่ตามลำพังแต่มีป้าช้อยนั่งอยู่ด้วย หญิงวัยห้าสิบคนนี้เป็นคนสนิทของคุณภัทราแ

และไม่ลืมจะไหว้ป้าช้อยพร้อมกับเอ่

คุณแม่ ป้าช้อย ม

าวันนี้คุณภีมไปสอนที่มหาวิทยาลัยข

ภรรยาและแม่ของลูกๆ แล้ว แม่ของเธอยังเป็นพี่สะใภ้ที่ดีมาก มักจะรู้ข่าวคราวความเคลื่อนไหวของน้องชายทั้งสอ

ัทรตอนนี้เลยแม้แต่นิด เพราะยังเคืองแค้นเขาอยู่ไม่จาง แต่เห็นสีหน้

นและชอบอาจารย์ภีมภัทรทั้งนั้น” ยกเ

งเก่ง นี่คงจะเป็นขวัญใจของสาว

น่อยค่ะ มิ้มก็แค่หลานกำมะ

าแท้ๆ ของมิ้ม แต่อาภีมก็ขึ้นชื่อว่าเป็นอ

บุญคุณก็ส่วนบุญคุณ แต่เร

่แล้วลูกคนนี

าบลูกสาว เนื่องจากไม่รู้ต้นสายปลายเหตุว่าทำไมอั

เปล่ายัยหนู ทำไมพู

เพราะไม่อยากถูกซักไซ้ เธอจะตอบบิดาได้อย่างไรว่าภีมภ

าค่ะค

ยนเสื้อผ้าเถอะลูก เย็นนี้อาภ

งกับเกร็งไปชั่วขณะ ไม่นะ...เธอยังไม่พร้อม

ี้มิ้มข

ับอาภูจะกลับมาทานข้าวที่

อีกอย่างใกล้สอบแล้ว มิ้มว่าจะอ่านหนังส

่เอ่ยถึง หลังจากนั้นร่างอรชรก็สะพายกระเป๋าและหอบหนังสือขึ้นห้องตัวเอง เก็บตัวอยู่แต่ในนั้นจนกระทั่งได้ยิน