ันเพื่อนของเธอเปลี่ยนไปมากจนน่าตกใจ ร่างกายที่ผอมบางอยู่แล้วต

ราลากเพื่อนไปนั่งที่โต๊ะ แพรนวลจึงเล่าตั้งแต่แรกที่เจอกับวิน

ตกตะลึงกับค่าแรงที่เพ

ะ” อมรารับไปอ่านพร้อมกัดปากไปด้วย เวลาท

่งใดผิดปกติแต่เธอไม่เข้าใจว่าผู้ชายแบบเขาจะต้องการหญิงสาวไว้ควงบังหน้าเพ

ค่สงสารฉ

่าเขาจะ

ชื่อสาวๆ ที่เขาเคยควงระดับนางจักรวาลเลยนะแกหรือไม่ก็นางเอกนางแบบแล้วดูฉ

่วยจริงๆ ก็ให้เงินแล้วก็จบไปสิทำไมต้องมีข้อแล

ลงไปแล้วสามเดือนจากนี้ฉันต้องไ

งว่าอย่

ารย์เป็นเพื่อ

จูงมือกันไปด้วยความรื่นเริง อมราดีใจมากที่เพื่อนมาเรีย

แพรนวลไหว้หญิงวัยใกล

ด้สนทนากับวินสตันทางโทรศัพท์เมื่อวานเขาเสนอเงินบำรุงมหาวิทยาลัยจำนวนหกหลักเพื่อแลกกับการรับแพรนวลมาเรียนต่อ เธออ

” แพรนวลกับอ

ับหนูกลับมาเรียนแต่มันไม่จำเป็นเลย บางคนไม่

่ายแล้

ญชีแล้วแต่จะรอถามหน

็ได้ค่ะหรือจะเอาไว้เป็นกองกลา

านะ ตอนไปออกค่ายมีแต่ค่าใช้จ่าย

รย์จัดการไ

นูไม่เอาไปทำ

ารย์เก็บไว้ดีกว่าห

ิดบัญชีใหม่แยกต่างหากไปเลย ก็ไ

งงงัน ผู้ชายคนนั้นจะทำตัวเป็นเสี่ยเลี้ยงนักศึกษา

าก็หกแสนแล้ว นี่ใช้เงินเป็นกระดา

ก็ร้านทองอีกไม่รู้กี่สาขาน

ศษเงินของเขามาเปย์แก มั

้” แพรนวลตอบ

ไปถาม

บทุกสายที่เขาโทรเข้ามาโดยไม่มีเงื่อนไข” แพรนวลเพิ่ง

รื่องนึงตั้งห้าหม

ครื่องแบบนี้วางเรียงกันเป็นตับเลยเขาบอกว่าเอา

บรางวัลบริการดีเยี่ยมแทบจะทุก

ับความรวยของเสี่

่ยของฉัน” แพรน

ันเดินขึ้นตึกไปเงียบๆ เพราะมีคำถามมากมายเหลือเกิน แพร

่ใต้ตึก เธอต้องทำรายงานสองเล่มกับอ่านทวนตำราช่วงที่ไม่ได้เรียนส่วนนี้ไม

องเหรอ” อมราถามเมื่

ถที่มีตราของโรงแรมมารับตอนสี

ห็นรถราที่สัญจร ลิบๆ นั่นคือรถยุโรปมันวับที่

สียงอ่อยๆ เพราะเธอไม่อยากตกเ

แกก็มากับฉันด้วย” แพรนวลลุกขึ้น

้…” อมรากับแพรนวลยื้อยุดก

ุณแพรนวล คุณว

ต้องไหว้หนูนะคะ” แพรน

ไปลงหน้าโรงแรมได้ไหมคะ

่อนโดยไม่ขยับปาก บ้านเธ

ับคุณแพร แล้วคุณ

ะลุง เรียกอุ

ดประตูให้ทั้งสองด้วยความนอบน้อม ภายในรถสะ

ังเลยค

วนเลยครับ โรงแรมเลยมีน้ำเตยหอมให้ลูกค้าดื่มแล้วก

วามทึ่ง ธุรกิจของเขาต่อยอดให้คนใ

ยู่” เมื่อคนขับรถบอกทั้งสองสาวก็เพิ่งเห็นว่าด้านหน้ามีจอโทรทั

่มต

นยิ่งกว่าละ

รวยขนาดไ

นไม่รู้แต่ดู

เกี่ย

ให้รถมารับมาส

นอยู่ใน

าชี้นิ้วใส่ผู้หญิงคนไหนก็ได้ถ้าเ

ไม่

คอยดูแ

บ

ลุง” อมราลงจากรถเม

งงอีกรอบว่าทำไมคุณลุงต้องไปส่งเพราะเธอเดินไปเองได้แต่ก็นั่งนิ่งๆ ต

ดรถจะหาทางลำบากหน

รนวลขานรั

ม่ถ้วนก็มาถึงจุดหมายในที่สุด เธอไม่เห็นรถหรือคนอยู่

งหิน เขาเสียบบัตรเข้าไปในซอกแล้วอยู่ๆ กำแพงก็

พรมาแล

ลับได้เลยผมไม่ไปไหนแล้ว” วินสต

ะ” แพรนวลอดไม่ได้จ

็คุณอีกคน บางทีผมก็เอาไว้หนีใครที่ไม่อยากเจอ” เ

มคุณต้องจ่ายเง

ดการอะไรได้ง่ายด

็นนะคะ ฉันแค่ทำ

” เขาตอบนิ่งๆ เพื่อ

เคลียร์งานก่อนแล้วค่ำๆ ค

าหาเพื่อให้มาท

้วมองเรือนร่างสมส่วนด้วยความมันเขี้ยว ช่วงขาเรียวยาวมันน่าจ

นทีเพราะถ้ายังยืนอยู่ที่เดิมคงโดนแผดเผาให้มอ