อะไรพิเศษ แต่ไม่รู้ทำไมการที่ได้เห็นหน้าเธอทุกวันมันกลับทำให้เขารู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นมาได้มาก ไม่ใช่แค่ใบใบ

า” ดุจตะวันเอ่ยทัก เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาแล้วพ

หรือคำไหนที่ตกหล่นหรือเปล่าน่ะ” เพื่อเป็นการแก้เขิน เขาเลยยื่นเอกสาร

ของเคลลี่ แล้วพลันสายตาก็เหลือบไปเห็นรูปถ่ายที่วางอยู่บนโต๊ะ

ใครเหรอคะ” เคลลี่หันมองไปตามดวง

ามแปลกใจ ผู้หญิงที่อยู่ในรูปนี้น่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ แ

้องเป็นคนดีมากแน่ ๆ เธอถึงยอมตกลงเป็นแฟนกับคุณ” คนตัวเล็กพูด

งเธอที่ฉันถ่ายให้ ถ้าเธอยังอยู่ ตอนนี้ก็คงจะอายุ 41 ปีแล้วล่ะ” พอได้ยิ

่อท้ายนั้นดุจตะวันไม่กล้าพูดออกมา เพราะเกรงว่

่ยังเอาแต่จดจ้องอยู่ที่ภาพถ่ายใบนั้น ความรู้สึกผิดมากมายถาโถมอยู่ในความคิด ถ้

กวันนี้ หนูเชื่อว่าเธอรับรู้ได้ แล้วเธอคงไม่โกรธคุณแน่นอนค่ะ” นิ้วมื

ๆ มาให้ เขาไม่เคยคิดจะหาใครมาแทนที่ตะวัน แต่กั

ยกันอีกใช่ไหมคะ” มาถึงตอนนี้ดุจตะวันเริ่มจะเข้าใจ ว่าทำไ

ยายามอธิบาย เขาไม่ได้เอ็นดูเธอแค่เพราะหน้

้บ้าง หนูก็ดีใจนะคะ อย่างน้อย ๆ คุณจะได้ไม่ต้องจมอยู่ในความทุกข์ ไม่อย่างน

าจะเป็นเมื่อ 21 ปีที่แล้ว ที่เป็นตะวัน หรือว่าตอนนี้ท

นหัว หากว่าเธอคือตะวันจริง ๆ การกระตุ้นเธอด้วยเรื่องราวในอดีตอาจจะทำให้เธอจำอ

อเปล่า” ดุจตะวันมองหน้าเขาด้วยความสง

รู้ว่ามันคือที่ไหน” แต่คำตอบของเธอ

เราจะต้องรู้ว่าสถานที่ไหนอยู่ที่ไหนถึงได้อยากไป แต่กั

ไม้ใบหญ้าพลิ้วไปตามลม ส่วนตอนกลางคืนท้องฟ้าก็โปร่ง มองเห็นดาวเต็มไปหมด เหมือนกับอยู่ใ

นใจของเคลลี่ให้มากขึ้น สถานที่ที่เธอบอก มันเหมื

าเก้าอี้มานั่งใกล้ ๆ สิ เดี๋ยวฉันเปิดให้ดู” เมื่อได้ยินแบบนั้นดุจตะวันก็รีบไปเอาเก้าอี้ของตั

จ้องมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ตาไม่กระพริบ เห

จแหล่งท่องเที่ยวเพจหนึ่ง ดุจตะวันยันตัวลุกขึ้นแล้วโน้มมาข้างหน้าเพื่อมองดูให้ชัด ๆ โดยไม่ทัน

ื่อย ๆ มันจะมีเต็นท์สีขาวสำหรับนักท่องเที่ยวเรียงอยู่ฝั่งนี้ คุณลองเลื่อนไปดูเร็ว” เคลลี่รีบทำตามที่เธอบอ

ตะวันอุทานออกมาเบา ๆ เมื่อหันมาจะถามเคลลี่ว่าภาพที่เห็นอยู่ในจอนั้นคือที่ไหน แล้วก็พึ่งสั

้นคือดอยเสมอดาว

่าทางเสียดายของเธอยิ่งทำให้เคลลี่เอ็นดูมากขึ้นไปอีก

่ก็ได้” นัยน์ตาคู่สวยเปล่งประกายระยิบร

นอีก เอาไว้หนูเก็บเงินไปเองก็ได้ แต่ยังไงก็ขอบคุณมากเลยนะคะที่ทำให้หนูรู้ว่า ที่ที่สวยขนาด

//////