ม่กินยามัน

ายๆ คนที่ล้อมรอบเด็กหญิงตัวผอมบางอยู่บนเตียงผู้ป่วยต่างถอนใจกับฤทธิ์เดชของเด็กหญิงตัวเล็กคนนี้ ที่ไม

พราะเลือดเสียไหลเวียนไปเลี้ยงร่างกายจากการผิดปรกติของหัวใจนั้นหายไปอย่างสิ้นเชิง อาการที่ดีขึ้นเกิดจากการผ่าตัดหัวใจของนายแพทย์สหภพ วิ

ตรวจ” นพ. สหภพ แพทย์หนุ่มเจ้าของไข้บอกข้อเท็จจริงกับเด็กหญิง แต่แทนที่เด็กหญิงน้ำหวานจะยินยอมกลับร้

อม แต่วันนี้พี่เลี้ยงลากลับต่างจังหวัด ผมก็เ

ย่าง พ่อเป็นถึงเจ้าของไร่ดอกไม้แห่งใหญ่ของเชียงใหม่ แต่กลับไม่มีเวลาเลี้ยงลูก ฝากลูกไว้กับพี่เลี้ยง ผลออกมาก็อย่างที่เห็น

นึกตำหนิแต่ด้วยหน้าที่

ยกับแกดูอีกทีนะคร

สะอื้นไปแล้ว ถึงให้พูดก็คงไม่สำเร็จ นี่ก็รอบที่สามแล้วที่พ่อเลี้ยงคนนี้

ด็ก คงพอคุยกันได้” เขายิ้มให้พ่อเลี้ยงหนุ่ม ให้ผ่อนคลายความเครียด ก่อนจะสั่งให้หมอเรสสิเด

วีไอพีเพื่อมาดูแลเด็กหญิงตัวน้อย... เธอเลือกเรียนต่อเฉพ

ลับไม่คิดเช่นนั้น ยามเมื่อเธอเห็นเด็กไม่สบายเธอยินดีที่จะดูแลพวกเขาเพื่อเรียกรอยยิ้มและความสดใสกลับคืนมา เธอมักจะมีความสุ

ห็นนายแพทย์สหภพ เขายืนสูงตระหง่านอยู่ข้างเตียงคนไข้... ดวงตาคมหรี่มองเธอลอดแว่นมา ทำให้เธอแทบเ

บ้าๆ อย่างนั้น... หญิงสาวส่ายหัวก่อนจะเดิ

านยา” เขากระ

ส่มาทำงานแล้วสวมทับด้วยเสื้อกาวน์สีขาวทำให้ตัดกับใบหน้าอ่อนหวานที่แต่งแต้มจนงดงามราวกับว่านางฟ้า เด็กหญิ

วข้องก็ค่อยๆ พากันถอยออกมา ป

วน้อยๆ ชื

อนจะยิ้มตอบกลับพี่หมอคนสวยแล้วริ

อเด็กหญิง ปุญญาพ

อทีแค่จะนอนห้องนี้และก็เบ

่ถูกอยู่ ตติยาภาแทบจะหลุดหัวเราะออกมา หมอหน้าดุของน้องน้ำหวานนั้นที่จริงแล้วแสน

แล้วหนูก็จะแข็งแรง ไม่ต้องมาเข้าโรงพยาบาล ไม่ต้

ไม่ชอบหมอฉีดยาด้วย หลอกเด็กว

ให้ความหวานเอาไว้เนื่องจากข้างในขมจัด เม็ดยาสีชมพูวาวสดใสแต่ก็เม็

แตะดูสิคะ ถ้าขมพี่จ

น้ำหวานลองเอาลิ้นแตะดูก็ได

หน้า แล้วก็ยอมกินยาที่หมอจัด

ับรอง... ถ้าจะฉีดยาเดี๋ยวพี่จะบอกให้เค้าฉีดเบาๆ และก็ไ

าให้คนที่รอตรวจอยู่เข้ามา แต่ยังไม่ทัน

เพื่อนกัน

การ เด็กหญิงปุญญาพรว่าง่ายแตกต่างกับตอนก่อนที่ตติยาภาจะมาอย่างเห็นไ

รดูแลกลับมาดีจนน่าพอใจ แต่ว่าอาการที่ลูกสาวของตนนั้นให้การยอมรับกับหมอสาวคนนี้สิทำให้เขาเริ่มคิดอะไรขึ้นมา หลังจากที่แม่ของเด็กน้อยตายด้วยอุบัติเหตุเม