ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 3 แกล้ง (2)

จำนวนคำ:2007    |    อัปเดตเมื่อ:03/09/2023

บอาแซ้งค์เดี๋ยวอีกสักพักเธอก็จะได้เจอ” เรย์วี่หันมาอธ

นออกมาต้อนรับ พร้อมกับยกมือไหว้เราทั้งสอง เป็นเหต

ะนำผู้หญิงคนนั้นให้ฉันได้รู้จัก “ส่วนนี่ดีใจเพื่อนของเรย์ที่จะมาดูแ

ั่นเป็นเหมาะ พร้อมรอยยิ้มอ่อนโ

ไปแช่ไว้ก่อนครับ” พี่ภูมิที่เพิ่งเดินตามเข้ามาเอ่ยถ

ข้าวเช้าห

่อไม่กี่นาทีนี้ กำลังจะไปเตรียมอาห

๋ยวเรย์กับพี่ภูมิจะจัดโต๊ะคอย” เมื่อเพื่อนมอบหมายหน้าที่ให

รอคะ” ฉันชวนคุยในระหว่างทาง เพื่

บเอา ตอนเช้าพี่นั่งรถมาเองส่วนตอนเย

กที่คิดคือทำไมต้องย

ฝาแฝดอยู่ด้วยก็เถอะ แต่มันจะไม่ดีกว่าเหรอถ้าหากว่ามีพยาบาลคอยอยู่ดูแลตล

กุ้งนางหันมาตอบพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะยกมือขึ้นเ

บุคคลที่อยู่เบื้องหลังบานประตู

นักซึ่งฉันรับรู้ได้ว่าตนเองกำลังถูกมองจ้องอยู่ เพราะแสงสว่างภายในห้องมีเพียงน้อยนิด หนำซ้ำยังถูกบดบังด้วยโทนหม่นหมอง

พี่กุ้งนางกดเปิดสวิตช์ไฟใกล้กับขอบป

ต็มสองตา พลันเกิดอาการตะลึงงันไปชั่วขณะ

ยพูด กระนั้นดวงตาคมก็ยังคงไม่ลดละไปไหน พานให้ฉันรู้

รีบกุลีกุจอจัดการ ทว่าก็ถูกเบรก

ฉันจึงจำต้องเงยหน้าขึ้นมอ

ชี้ตรงมาทางฉ

ย่างแรกเลยคือรูปร่างของเขาใหญ่กว่าฉันตั้งเยอะ เกิดทำพลาดนิดเดียวมีหวังได้ล้มไปก

ันยากขนาดนั้นเลยเหรอ” ดูเหม

อม พร้อมกับเดินเข้าไปใกล้เพื

ึ้นมาก็อย่าโ

ึ้นพาดไหล่ ซึ่งอีกฝ่ายก็

ขนสั้นๆ ของตัวเองยื่นไปหาไม้เท้าที่ตั้งอยู่ไม่ไกลนัก ทว่าก

้แก่เขา มือหนารับไปถือไว้แล้

มที่จะปิดประตูไว้ให้ด้วย ดูแล้วคุณซานคงใช้ไม้เท้าในการยืนทรงตัวได้ ดัง

่ไหน แต่ฉันก็ไม่อยากมองต

างเกงให้

ถามร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหน้าชั

หรือเปล่า ว่ากำลังดูถูกฉันอยู่ “

ท่าจะถอดกางเกงลงต่อหน้าฉัน และแน่นอนว่าฉ

อกมา พอหันกลับไปก็เห็นว่านอกจากจะจัดการธุระส่วนตัว เข

มายังไง ตอนกลับฉันก็ป

กรงว่าตนเองจะแบกรับน้ำหนักไม่ไหว จึงได้เ

ันได้ทันเหรอ” ลมหายใจกลิ่นมิ้นต์เป่ารดข้างแ

ยใกล้ชิดผู้ชายคนไหนมากขนาดนี้มา

” และต่อให้ไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชา

ับพี่กุ้งนางเขาเคยทำแบบนี้หรือเปล่า

ของฉันหลายเท่า หนำซ้ำเขายังเป็นอาของเพื่อนสนิท แต่ถ้าเมื่อไห

าม พร้อมกลั้วหัวเราะอย่างนึกขันในท่า

กุ้งนางเปิดประตูแล

” คำอธิบายของเขายิ่งทำให้

นิติภาวะแล้วไม่ใช

นจะได้ทานข้าวและทานยา” กล่าวจบพี่กุ้งนางก็ทำท

ใช้ไม้เท้าพยุงนำพาตัวเองออกไปจากห้อง

นคืออะไรคะ” นี่เขาแกล้งฉันตั้งแต่เจอกันวัน

อยู่เหมื

รือเปล่าคะ” อยากจะรู้เหมือนกันว

งียบๆ ถ้าไม่เรียกใช้อะไร เรา

ะไร? ได้รับสิทธิพิเศษอย่างนั้นเหรอ เ

img

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ บทที่ 2 แกล้ง (1) บทที่ 3 แกล้ง (2) บทที่ 4 หน้าที่ใหม่ (1) บทที่ 5 หน้าที่ใหม่ (2) บทที่ 6 คำเตือน (1) บทที่ 7 คำเตือน (2) บทที่ 8 รักแรกพบ (1) บทที่ 9 รักแรกพบ (2) บทที่ 10 เปียกปอน (1)
บทที่ 11 เปียกปอน (2)
บทที่ 12 ได้เลือด (1)
บทที่ 13 ได้เลือด (2)
บทที่ 14 เด็กชายจ๊อด (1)
บทที่ 15 เด็กชายจ๊อด (2)
บทที่ 16 ซอยเก่งมาก (1)
บทที่ 17 ซอยเก่งมาก (2)
บทที่ 18 สำคัญ (1)
บทที่ 19 สำคัญ (2)
บทที่ 20 กล้ามเนื้อแน่นๆ (1)
บทที่ 21 กล้ามเนื้อแน่นๆ (2)
บทที่ 22 พิษไข้ (1)
บทที่ 23 พิษไข้ (2)
บทที่ 24 แปลกไป (1)
บทที่ 25 แปลกไป (2)
บทที่ 26 คิดยังไง (1)
บทที่ 27 คิดยังไง (2)
บทที่ 28 ตามติด (1)
บทที่ 29 ตามติด (2)
บทที่ 30 นอนด้วยกันมั้ย (1)
บทที่ 31 นอนด้วยกันมั้ย (2)
บทที่ 32 อย่าโทษตัวเอง (1)
บทที่ 33 อย่าโทษตัวเอง (2)
บทที่ 34 พี่เขย (1)
บทที่ 35 พี่เขย (2)
บทที่ 36 ขอจูบหน่อย (1)
บทที่ 37 ขอจูบหน่อย (2)
บทที่ 38 ขอเรียกว่าแม่ (1)
บทที่ 39 ขอเรียกว่าแม่ (2)
บทที่ 40 พ่อแม่ลูก (1)
บทที่ 41 พ่อแม่ลูก (2)
บทที่ 42 การกลับมา
บทที่ 43 ทะเลาะ
บทที่ 44 วันซวย
บทที่ 45 ถึงเวลาที่จะต้องถอย
บทที่ 46 จดจำเอาไว้
บทที่ 47 การสูญเสีย
บทที่ 48 ความจริง
บทที่ 49 เด็กดี
บทที่ 50 ครอบครอง -THE END-
บทที่ 51 ตอนพิเศษ คืนเข้าหอ
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY