ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 5 ตอนที่4

จำนวนคำ:1330    |    อัปเดตเมื่อ:12/10/2023

ที

สุภาษิตไทยว่าแบบนั้น ในเมื่อจะกลับจวนสกุลอู่ เหมยตาฮวยจ

ตาฮวยยอบกายลงเล็กน้อยอย

าศัยอยู่จวนนี้ด้วยบารมีของฮองเฮาถือตนว่าตัวเองเป็นถึงท่านหญิง หากไม่ใช่ว่านา

อดี นางบอกว่าเจ้าดีขึ้นแล้ว” สตรีวัยกลางค

าการที่จางฮูหยินแสดงกับไป๋ซาน คงจะเอ็นดูคนรักของบุตรชายไม่น

ท่านป้า

เจ้าที่เรือนแต่ก็ฟังข่าวคราวจากหมอหลวงตลอด เพราะช่วงนี้ปวดขาเดินไ

จะสนิทสนมก

หมยตาฮวยจะไม่พ

นลูกสาวของเพื่อนสนิทข้า เห็นกัน

คะ” เหมยตาฮวยปรายตามองยิ้มๆ นึกเอ็นดูว่าที่แม่ผัวลูกสะใภ้ ถ้ารักกันดีแบบนี้นางก็หา

แต่นางมาขออาศัยอยู่จวนหลังจากที่บุตรชายไปออกศึก ก็มีไป๋ซานนี่ล่ะที่ค่อยมาแวะเวียนพูดคุยด้วยสม่ำเสมอ ยกเว้นอาหารการกิน

เหมยตาฮวยคนเก่ามากกว่าที่เข้าครัว ให้ข้าคนนี้เข้าครัวมีหวังได้เผา

นป้าว่า ข้าได้ส่งจดหมายไปสกุลอู่แล้ว ข้ามาขออนุญาตท่านป้ากลับจว

ะกลับส

ซานแทบจะลุกขึ้นกรีดร้องดีใจ ที่อยู่ๆ เหมยตาฮวยก็ร

นางไป๋อย่ายื่นจมูกเข้ามาในเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องขอ

นป้าดูนางสิ นางว่าข้า"

ีกับหอกข้างแคร่กันเล่า อยากสา

ิสัยเป็นอย่างไรคนทั้งเมืองหลวงรู้ดี แค่ขี่ม้าแล้วม้าพานางตกหลุมเล็กๆ นางยังสั่งฆ่าม้าตัวนั้นทิ้งทันที มาอยู่จวนสกุลจางบ่าวรับใช้คนไหนทำงานไม่ถูกใจนาง

หลอกด่าว่านางแส่ไม่เข้าเรื่องท่านป้ากลับนิ่งเฉย แม้ท่านจะเอ็นดูนา

หากเหมยตาฮวยกลับจวนสกุลอู่ก็เป็นเรื่องดี

สด็จป้า แต่เรื่องนั

หากต้องการคนงาน

แล้วก็ไม่รู้จะอยู่ทำไม เข้ากับคนแก่ไม่เป็นด้วยสิ ใ

เรือนไปแล้วจางฮูหยินห

พว่าอู่เหมยตาฮวยจะกลับจวนสกุล

ม่ยอมกลับบ้านเพราะไม่อยากกลับมาอยู่ร่วมจวนเดียวกันกับเหมยตาฮวย อีกทั้งถ้ากลับมาก็ต

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY