พระราชทานที่ไทเฮาทรงพระราชทานมาให้นั้น เนื้อผ้าถูกตัดเย็บอย่างดีจากช่างฝีมือเลื่องชื่อของอินเดีย เป็

บัวสีชมพู ส่วนเรือนผมส่วนล่างนั้นถูกปล่อยยาวสยายลงมาระกับชุดฮั่นฝูสีชมพูพระราชทาน แค่เพียงเท่านั้นก

ฮาด้วยแล้ว คุณหนูยิ่งงดงามนัก” หรูหรงกล่าวชมขณะกำลังแ

านเขาลือกันล่ะลูก ไม่เช่นนั้นพ่อของเจ้าอาจทำโทษเจ้าได้” จางฮูหยินลูบหัว

แทนกา

ละจะไม่ยอมให้ใครมารังแกท่านแม่อีกแล้ว” จางฮูหยินซาบซึ้งในคำกล่าวของบุตรสาวยิ่งนัก นางรู้ดีว่าบุตรสาวในยามนี้แข็งแกร่งเพียงใด แม่หญิงที่วาจาหาญกล้าต่อปากต่อคำกับพวกฝรั่งแขนลา

้ามากกว่า แม่ไม่อยากให้เจ้ามาเ

ท่านแม่เจ้าคะ ถ้าหากเรื่องที่เขาลือกันว่าไทเฮากับฝ่าบาทจะคัดเลือ

และสีหน้าของพวกนางแสดงความกังวลอย่า

่อยากแต่

พยักหน้าให้

หายใจออกมาเล็

เสธได้ด้วยอาจมีโทษเป็นกบฏ แต่หากเจ้าไม

ะราชทานให้ นางจะทำเช่นไรเพื่อหลีกเลี่ยงการแต่งงาน การที่นางข้ามภพมาในยุคนี้ก็เพื

สาว ใบหน้าของฮูหยินเอกแต้ม

ข้าวังเถิด อีกไม่กี่เค่องานก็จะเริ่มแล้ว และอย่าลืมเสียล่ะว่ามารยาทที่แม่สอนเมื่อ

านแม่” จางอ

กผมพระราชทานจากไทเฮาส่งให้หรูหรง นางเตรียมแผนกา

จางอวิ๋นซีกระซิบแผนการบางอย่างกับหรูห

ท่ฮูหยินเดินลงจากเกี้ยวมาพร้อมกับจางอวิ๋นซีและจางเซียวหรู ส่วนใต้เท้า

ออกมาต้อนรับจางฮูหยินและส

ทั้งหมดถวายพระพรหลิวฮองเฮ

ดพระเนตรจางอวิ๋นซีซึ่งวันนี้แต่งกายงดงามยิ่งนัก ทรงเดินเข้

องพระองค์ สายพระเนตรที่ทั้งสองพระองค์มองมายังนางนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นอา

วิ๋นซีขอถวายพระพร ขอ

มศีรษะถวายพระพรให้กับผู้อาวุโสสูงสุดแห่งราชสำนั

่นคนไกล เป็นลูกเป็นหลานของข้าทั้งนั้น” หานไ

่าจางอวิ๋นซีกลับไม่ได้ให้ความสนใจนัก จางเซียวหรูจึงถูกมารดาอย่า

เจ้าคะท่านแม่” จางเ

ยความริษยาก่อนที่สายตาของนางจะเห็นหานอี

นเข้าไปทักทายหา

” จางเซียวหรูเดินเข้าไปย่อก

ี หาได้หันมามองจางเซียวหรูที่ตั้งใ

งสั้นๆ อ๋องหนุ่มปลีกตัวจากจางเซีย

อหานอ๋องประสานมือโค้งคำนับต่อเชื้อพระวงศ์ทั้ง

ของอีกฝ่ายตามจางเซียวหรู ใบหน้าของนางแสดงความเก้อเข

นัก ใบหน้านั้นหล่อเหลาละมุนชวนน่ามองรับกับรอยยิ้มอันทรงเสน่ห์ รอยยิ้มที่สา

ะมาถึงเร็วเพียงนี้

ุมมือของจางอวิ๋

เฮา เจ้าไปดูแลความเรียบร้อยเถิดอ๋องใหญ

ตนเอง จึงถือโอกาสเดินเข้ามาค

ี้ นางกึ่งลากกึ่งเดินพาหานอี้เข้าวังอย่างรวดเร็ว การกระทำเช่นนี้ทำให้หลิวฮองเฮาทรงคิดถูกนักที่ไม่อยากให้นา

่งดีสำหรับหญิงสาว การให้จางเซียวหรูแสดงพฤติกรรมที่ไร้มารยาทเช่นนี้ต่อเบื้องพ

างม้าดีดกะโหลกเอาไว้ แต่จางเซียวหรูกล

ิด...” หานไทเฮาทรงกล่า

ง ส่องประกายงดงามยามค่ำคืน ก่อนที่งานเลี้ยงจะเริ่มอย่างจริงจัง เหล่าบรรดาเชื้อพระวงศ์และ

นี่เจ้าคะ” จางเซียวหรูมองหานไท่ห

งใจสบถออกมาให้อีกฝ่าย

าวต่างมา

อวิ๋นซีให้มาเผชิญหน้ากับนาง ตอนนี้ใบหน้าและแววต

่พูดของข้า พี่หญิงใหญ่ไม่เห็นต้องเดือดร้อนเลยนี่เจ้าคะ อีกอย่างคำว่าแ

งผู้อยู่เหนือกว่าพร้อมกับยกย

เอาไว้ก่อน นางจึงยอมสงบลงและเก็บทุกความแค้นเอาไว้ในใจ หากวันใดนางได้เ

ามเคารพก่อนจะแยกย้ายกันนั่งประจำที่นั่งของตนเอง แม้ว่าที่ประทับตำแหน่งรัชทายาทจะยังว่างอยู่ แต่ทว่าตอนนี้ฮองเฮามีโอรสอง

ยางเต๋อเฟย หานอี้จึงสามารถนั่งที่นั่งลำดับถ

้นและยกจอกสุราหันไปทางหานไทเฮา ทั้งข

ถวายพระพรให้เสด็จย่าทรงมีพระพลานามัยแข็งแรง มีพระชนมายุยืนยาวพะยะค่ะ” หานไท่หยาง

จน ทรงไม่คิดโกรธเคืองหานไท่หยาง แต่ทว่าทรงเสียพระทัยที่ไม่อาจชดเชยช่วงเวลาของบุตรชายที่เส

ล่าวปลอบ “ฝ่าบาทเพคะ ให้เวลาลูกสักหน่อยเถิด ลูกกลับมาอยู่เ

ว่าข้

“วันนี้วันมงคลของเสด็จแม่ เร

ฮองเฮาทรงก

นวันพระราชสมภพของเส

งอยากให้นางได้ออกมายืนแสดงการร่ายรำต่อเบื้องพระพักต

ักนิด!...จางอวิ๋นซีคิดในใจ เมื่อสักค

วหรูจงใจเอ่ยเสียงดังให้น้องสาวต

ิบกับหรูหรง “

ียมการร่ายรำมาถวายเอง

งมีการแสดงมหรสพรื่นเริงแบบนี้ นางจะรีบเตรียมการแสดงมาล่ว

ีทางเลือก นางจึงยอมออกไปยืนเก้ๆ กังๆ อยู่บริเวณลานหินอ่อน ที่กำลังจะใช

บอกว่านางมักรำ

้นางที่ปกติงดงามเป็นนิจอยู่แล้วกลับงดงามมากขึ้นไปอีก จากปกติที่เขามองนางเป็นเพียงสตรีธ

มาให้ ก่อนที่นางจะเห็นสายตาดุของหานไท่หยางที่มองนางไม่วางตาเช่นกัน หญิงสาวรู้สึกประหม่ายิ่งนักยามต้องอยู่ต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้

ือจริงๆ เจ้าคะ” จางเซียวหรูแสร้งเอ่ยเสียง

ท้าจาง” หานฮ่องเต

่าทีตื่นตระหนก “พะยะค่ะ นับตั้งแต่วันที

ี่ลอบยิ้มกับมารดาด้วยความสะใจ พวกนางคงสะใจมากที่เห็นผู้คน

ี๋ยวแม่จะเอาให้อึ้งก

่าวแทรกแทนบิด

หลอกลวงไปหวังทำร้าย...” จางอวิ๋นซีกล่าว นางมองสองแม่ลูกหลี่ฮูหยินกับจางเซียวหรูชั่วขณะ

านั้นเดาได้ไม่ยากเลย แต่เธอต้องการหาหลักฐ

ั่งให้สืบสวนเรื่องนี้ถึงที่สุด!” หานไทเ

่บิดาก็มิใคร่ไยดีหม่อมฉันกับมารดานัก หม่อมฉันกับมารดาอยู่มาได้ เพราะน้ำพระทัยอันเมตตาของฮ

ราลงแล้วฟังเรื่องที

นร่ำลือกันเพราะใต้เท้าจางอย่างนั้นห

ิงใหญ่ได้เลย บิดาจึงไม่ใคร่โปรดปรานนัก หม่อมฉันกับมารดาถูกรังแกบิดาก็

ะราชทานของอดีตฮ่องเต้พระองค์ก่อน เนื่องจากหลิวฮองเฮาผู้มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องได้อภิเษกเป็นพระชายาเอกของรัชทายาทหานเหวิ

เท้าจาง มิใช่เพราะท่านละเลยต่อหน้าที่ควา

ฮองเฮาทรงไม

นพรั่นพรึงในใจ นางกลัวว่าจาง อวิ

ยวหรูกำลังจะกล่าวแย้ง แต่ทว

หานฮ่องเต้ทรงกล่าวเสียงดั

้าแล้วเจ้าก็มีสถานะเป็นท่านหญิงของราชวงศ์ การคิดปองร้ายต่

รื่องเข้าใจผิดนะเพคะ...” จางเซีย

ด เจ้ากล่าวมาสิจางเซียวหรู” หลิวฮ

ล่าวออกมา นางจำเป็นต้อง

รอไปอีกแสนล้านปี

าก หากนางกล่าวผิดแม้แต่นิดเดียว แม้แต่ชีวิตก็ไ

ลเรื่องบางอย่าง” จางอวิ๋นซียังสวมบทตีหน้าเศร้าเช่นเดิม หาน

่นนี้ หากใครได้แต่งเป็นภ

็นหลานสาวของฮองเฮาก็เหมือนกับเป็นลูกหลานข้าด้วย ไม่ว่าเรื่อ

งสามวันก่อน หลังจากที่หม่อมฉันหายตัวไป มีของสำคัญบางอย่างเพคะ

หลานข้า” หลิ

หม่อมฉันหายไปเพคะ หม่อมฉันใช้เวลาเกือบหนึ่งวันจนกระทั่งวันนี้พึ่งหาเจ

เตรียมพร้อมตา

า ผู้ใดลักขโมยไปนั้นก็มีความผิดยิ่งนัก...เ

วไปที่จางเซียวหรู

ายข้าได้อย่างไร?!” จ

าใช่ตลาดสดที่เจ้าจะท

รงตวาดใส่

โดนจางอวิ๋นซีชี้นิ้วใส่ร้าย “ทรงต้องให้ความ

วหรือไม่?!” จางเยี่ยนชี้นิ้ว ยืนตัวสั

ปิ่นปักผมของหม่อมฉันไป ระหว่างที่หม่อมฉันหายตัวไปเพคะ หรูหรง...” หรูหรงก้าวเดินออ

สูจน์ว่าพี่สาวเจ้าเป็นคนทำ หากเจ้ากล่าวให้ร้ายนางเจ้า

้อย อย่างน้อยหยางเต๋อเฟ

ายนิ้วมือแฝง ปิ่นนี้มีแค่หม่อมฉันที่เป็นเจ้าของกับหรูหรงที่สัมผัสตอนปักผมของ

มสนองเธอแล้วนะ