่ 4 ย

ดที่ไหนสักที่ น่าจะเป็น

ิจอดรถแล้วดับเครื่อง

่อกี้ไปฝาก” นี่คือประโยคค

อค่

ประชา

็นชื่อเจ้

ชีกับธนาคาร

่เค

้นก็เป

าแต่งงานกันแล้วจดทะเบียนสมรสกันแล้วด

ดใหม

ในธนาคารพร้อมกัน ไม่นานฉันก็มีสมุดบ

ญชีเมื่อกี

นนั่งอยู่แล้วเอาสมุดบัญชีอันใหม่ใส่เข้าไป ก่อนที่พี่เขาจะปิด ฉันเห็นมีสมุดบัญชีอีกต้องหลายอันอยู่ในนั้นด้วย...

อกไป แล้วเลี้ยวรถเข้าไ

ใคร...ทำไมหลังใหญ่จ

่อน” อ๋อ..

ากรถปุ๊บก็ได้ยินเสียงแม่พร

ไม่เหมือนใครบางคนกว่าจะพูดได้แต่

” รอยยิ้มของแม่พรที่ส่งยิ้มมาให้ฉันท

งพี่ภูมิ แต่ที่ฉันเรียกพวกเขาพี่เป็นเพราะอายุของฉันน้อยกว่า

ยเลยนะไม่ต้องเกร็ง เราเ

คุณน

ู่กับพี่เขาที่บ้านในสวนอ

้ว” ในขณะที่พวกฉันนั่งคุยก

ไม่ลำบากหรอก ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอ

แม่ เจ้าขาอยู

ใภ้แม่...กินข้า

ี้ยังอิ่มอยู่เลย” ฉั

อไงนั่งเงียบเชียว” ทำไม

ร” เขาตอบเสียงเ

าอยู่ใหม่ดูแลน้องด้วยเข้าใจมั้ย

ับแ

ฉันรู้สึกอึดอัดล่ะน่าดู!” แม่พรพูด

ือพี่เขาว่าอะไร มาบอกแม่ไ

่พรเท่านั้นไม่ได้พูดอะไร แล้วหันหน้าไปม

ยกมะม่วงดิบกับน้ำปลาหวานมา

้ยวมั

” ฉันหันไปเห็นเข็มกลัดที่ติดอย

่นมีน้อ

่ภูมิเป็นลุงไม่น่าเกลียดหรอกเพราะอายุเขาเยอะแล

สาวแกท้องแล

้งนานแล้

อุ้มลูกแ

ะไรอีก” พี่ภูมิบ่นเสร็จเข

ขาไม่เต็มใจแต่

่เขาเลยลูก ปา

มิใจดีแต่ปากไม่ค่อยดีเท่าไหร

นรู้ นั่งคุยกับแม่พรและพี่กลิ่

ใหญ่ติดไว้ชัดเจนว่า...สวนองุ

ไม่เล็กแต่ก็ไม่ใหญ่ บริเวณบ้านร่มรื่นมีโต๊ะไม้หินอ่อนตัวใหญ่วา

ากรถได้พี่ฉัตรกับพี่หาญ

ส่งยิ้มมาให้ ฉันจำพวกเขาได้ พวก

ะพี่ฉัตร

ยกของลงจากท

ยครับล

ะฉัตร

ักหน้าให้ฉัน น่าจะบอกให้ถือกระเ

๋าในนั้นมีทองแ

กได้อะไรเพิ่มก็

นเสร็จดีเลย เขาก็หมุนตัวเดินออกจ

พี่ภูมิ

อกเหรอ” ฉันส่ายหน้าเบาๆ ฉันคงไม

ม่ค่อยเก่งเหรอคะ” หรือเขา

อนเมาค่ะ” พี

เหล้าด้ว

มดาของผู

แล้ว...” ฉันบ่น

ไรนะ พี่ได้ย

เปล

ทำต้มยำเอาไว้ ถ้าเจ้าขาจะก

รบกวน เดี๋ยวเจ้าขาหิว

ี่อยู่แถวๆหลังบ้าน ถ้าเ

าขอจัดของเข้าที่

้เล