่ 5 ข

วกเสื้อผ้ากับของใช้จำเป็นอยู่นั้น อยู

าหอคืนแรก” เสียงหวานๆของไอ้

ะฉันยังจัดของเข้าที่ไม่เสร็จ จะได้ทำไปค

ซึ่งประสบการณ์ใดๆ จากชายอื่นเขาคงดีใจอยู่ไม

รู้” ฉันตอ

งไม่รู้แป

ไม่ได้ท

ะเหนื่อยล้าก็ได้ เพราะกว่าจะมาถึงวันงาน เราก็วิ่งวุ่นกันหลายที่ พี่ภูมิทำงานไม่ได้หยุดไหนจะงานที่สวนของเ

สบ อาบน้ำเสร็จพี

วมึง

ามพี่เขาไป

แบบเช้าตื่นมาเอ้า!

งไม่ได้ จะเ

มาถึงหน้าประตูห้องที่เจ้าขาอยู่พอดี แต่เจ้าขาคุยกับ

่งใจคอไม่ดีอยู่” พี่ภูมิแค่เป็

! มึงต้องพิสู

ูจน์

ยอึ๋มๆของมึงให้เ

กูทำอะไร กูไม

่เบาๆก่อน ของขวัญที่กูให้มึงว

..แต่กูเ

งก็แกะเลย

ืออะไ

องกับมือจะไปจ้างร้านก็ไม

อาไว้แต่ดันนั่งหันหลังให้ประตู หันไปปุ๊บเจอหน

ฉันรีบกดวางสายของเพื่อนไป แล้

งหรือยัง” ตอน

ายังไม

่ได้กิน มากิน

มิไป เดินมาถึงในครัวพี่ฉัตรก็กำ

ะเจ้า

้ว” ฉันกับพี่ภูมินั่งทานข้าวด้วยกันเงียบๆ

มิไปไห

ปดูลูกน้อ

ค

ฉันแค่นี้จริงๆ แต่ท่าทางของเขาก็ปกตินะ

คะ” ขอเป็นงานเบานะ งานสว

ี้จะไปทำ

อะไร เรานั่งกินข้าวด้วยกัน

พี่ต้องเข้าสวนต

มีอะไรห

ส่ายหน้าเร็วๆให้

้ง คงเข้าสวนไปทำงานต่อแหละ ส่วนฉันอยู่บ้านเฉยๆนั่งๆนอนๆวนไป พอด

ดเป็นกล่องแรก ของขวัญท

ดียวเบาๆ มันเป็นชุดนอนกระโปรงสั้นเนื้อผ้าบา

ว่างานที่เขาทำมันจะหนักหรือเหนื่อยขนาดไหน แต่เห็นเหงื่อไ

้าวหร

ะเจ้าข

งนะ พี่ขอ

นอนไป ฉันก็เลยหันมาคุยกับพี่ฉัตร

้าบ้านเกือบมืดแบบน

วกคนงานหรือไม่ก็บ้านเพื่อน วันนี้ถือว่ากลับเร็วค่ะ สงสัยเ

าไม่เห็นตั้งแต่บ่าย”

่านนี้คงตั้งวงดื่

ทุกวันเล

วันหรอกค่

้งหน้าขาวออกมาเลย ฉันเห็นแล้วก็ขำ เสื้อย

งทั้งสองคนไปติดๆ ถึงพี่ฉัตรกับพี่หาญจะเป็นคนงาน จากที่ฉันเห็นเหมือนอยู่กันแบบ

าช้า เจ้าขากินข้าวก

ไม่รู้อะไรทำให้ฉันพูดออกไปแบบนั้น อาจจะเป็นเพราะฉันไม

าไม่ได้พูดอะไร เ

ด้วยกันสิคะ

ินแล้

ปทำเถอะ อิ่มแล้ว

วามสุขเล็กๆน้อยๆของพี่ฉัตร พี่หาญไม่ยอมกลับบ้านตรงเวลา ป่านนี้คงไปนั

้อ

ัดสินใจหยิบชุดนอนขอ

จกอยู่ บังเอิญเหลือบไปเห็นกระเป๋า ในกระเป๋ามี

ห้เจ้าขาเอาไปเก็บไว้ที่ไ

ไม้สักหลังหนึ่งที่ค่อนข้างแน่นหนา ฉันรับเอากุญแจมาถือ

งเจ้าขา

ือไง” เขาค่อยๆสาวเท้าเข้ามาเรื

น่าหาเรื่องใ

ึงคิดว่าพี่

เขาได้ยินฉัน

ล่ะ พี่แค่ไม่อยากเร่งรัด เดี

ขาที่มองมาที่ฉันแบบนี้.

ื่อนซื้อให้เป็นของขวัญ” ไ