ผู้หญิงตัวเล็กน่ารัก ผมมองพวกเค้าแล้วยิ้มตอบ หัวใจเต้นแรงรู้สึกมีความสุขกับภาพตรงหน้า หรืออาจเป็น

ภาพที่ผมหลงลืมมันไปแล้วด้วยซ้ำ แต่แล้วทำไมถึงได้

อมขยับ รู้สึกตัวแต่ไม่สามารถต่อต้านอย่างที่ใจคิด

้นกระแทกพื้น ผมมองสภาพของผู้หญิงตรงหน้าอึ้ง ไม่ได้อยากทำแบบนี้เลย แต่ก็อ

ด้ “ดึงฉันขึ้นสิ” มือเรียวเล็กยื่นให้ผมจับหวังให้ผมช

มีทา

ยไม่หันกลับไปมองคนข้างหลัง ไม่รู้ว่าสีหน้าแววตาจะแสดงออกต่อผมยังไงหรือรู้สึ

นโอ

ง แต่เปลี่ยนมานอนบนพื้นหญ้าใต้ต้นไม้ใหญ่และมองท้องฟ้ายามเย็นที่กำลังเปลี่ยนเป็นสีส้มอ่อนๆ วันนี้รู้สึกแปลกๆ จากเหตุการณ์ก่อนหน้าที่ทำผมสับสนไปหมด และแปลกกว่านั้นคือผมไม่สามารถรู้ถึงสิ่งที่ก

ตกใจแม่ล่ะสิ ขอโทษที แม่ลืมเรียกก่อน” แม่มะลิคงจับปฏิกิริยาได้จากการ

ิ “เปล่าครับแม่” ผมยันตัวลุกจากพื้น เดินไปพยุงแขนเล

วันนี้ฮานดูท่าทางแปล

ากเปลี่ยนวิธีมองท้องฟ้าเฉ

ยก็ช่วยบอกแม่หน่อยว่ามัน

ลิ ไม่รู้ว่านี่เรียกเซนส์ผู้หญิงหรือเพราะเคยเลี้

ลิเรียกชื่อ

สินใจพูดออกไป ทั้งที่อยากเก็บไว้ก่อนแท้ๆ เพราะมันยังไม่ได้คำตอบเลยด้วยซ้ำ ผมไ

ใช่ไหม?!! ลูกโอเคร

ช่ฝันร้าย” ผมรีบเบร

ไง ผมเองก็ไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไงเหมือนกัน คงไม่เหมาะถ้าจะบอกว่าเรื่องมัน

ก็ยิ้มกว้างมีความสุขเหมือนกัน มันรู้สึกดีมากๆ ...ที่ได้เห็นภาพนั้นอีกครั้ง ผมไม่ได้เห็นรอยยิ้มพวกเค้านานแล้ว”

่กอดได

อดแม่มะลิจากด้านข้

ด็ดขาด! จำไว้นะ...ฮานมีแม่อยู่ข้างๆ เสมอนะลูก” แม่ม

บทุกคนด้วย เพราะงั้นไม่มีอะไรต้องห่วงครับแม่ ทุกอย่างเรีย

ต์ค

ะ แต่จะอธิบายยังไงดีล่ะ ถึงผมจะชอบตำแหน่งหน้าที่ กระหายความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ แต่บางครั้งผมก็เอือมกับสภาพนี้ของตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะผ

อก

ไหนวะเนี่ย รู้สึกว่าวันนี้สติหลุดบ่อยมาก

อ

วนลามครับ ตอนนี้คุณมอสกำลังเคลียร์ แต่ท่

ับมาก็จืดหมด เพราะงั้นต้องยกให้หมดก่อน เรื่องปวดหัวมีได้ทุกวัน เหล้าเลยเป็นเพื่อนที่ดีคอยซัปพอร์ตผมเวลาต้องเจอเร

ส” การ์ดเดินนำผม

วีไอพีเ

ที่ฟังๆ มา ได้ยินมาว่าพ

่ล่ะ ผมเจอคนพรรค์นี้มาเ

” อ่อ~ ถึงว่าแหละ ทำไมไอ้มอสเคลียร์ไม่ลง ปกติไอ้มอสจัดการคนเดียวก็จบเรื่องไ

ง เป็นโซนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับห้องวีไอพีของพวกผม ห้องพวกผมสามารถมองเห็นคร

ญ่สุดเลยเชียว ผมผลักประตูเปิดเองโดยไม่รอการ์ด เด

มจะทักทายตามมารยาท ก็เจอเสียมารยา

หรอวี

มึงพากันรับลูกค้

หน้าไอ้วีไอพีจนเสีย

าสมึงแก้ตัว ถ้าไม่อยากปิดคลับเห่

ข้ามไอ้วีไอพีลูกแหง่ “ที่นี่ไม่ขึ้นตรงกับใคร ไม่มีแบ็ค ไม่มีใครสามา

ล้

ี่ผมลงทุนสั่งตรงจากเมืองนอก เพื่อเอามาให้พวกวีไอพีงี่เง่าได้ใช้ของแพงกร

วะ?!! ครั้งก่อนๆ มึงอาจจะรอด แ

งไม่คิดจะขอโทษเรื่องแก้วที่ทำแตกหน่อยเหรอ?” ผมพูดจบหันไปมองแ

เออ...แต่กูชอบนะ นานๆ ทีได

้ามึงว่ะ รู้ไหมเพราะอะไ

กิด “มึงแม่งตลกสัส 555” คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นวีไอพีกำลังกุมท้องตัวเอ

ถามไอ้มอสที่ยืนข้างหลัง ไม่ใส่ใ

ห้องว

าเข้

อ

าดน้ำตาที่ปริ่มจากการหัวเราะเอาเป็นเอาตายเมื่อครู่ ท่าท

าคิดว่าตัวเองจะเป็นวีไอพีได้ทุกที่ดิวะ” ผมเอาศอกตั้งเข่าสองข้างพลางโน้มตัวไปข้