หญิงคนหนึ่ง ดังแข่งกับเสียงดนตรีของไนต์คลับ และเธอคนนี้ก็นั่งค

โชคดีที่มีพี่ชายร่วมชะตากรรมคอยออกหน้ารับแทนให้ เพราะผมไม่ชอบงานต้อนรับเป

แหละ จึงไม่สามารถหลีกเลี่ยง

ตลอดไม่หยุด ตั้งแต่เข้ามาจนถึงตอนนี้ จนเหล่าลูกค้าผู้หญิงคนอื่นพากันมองมาด้วยสายตาที่คาดเดาไม่ได้ ซึ่งพวกผมสามคนก็ช

ที่ก็คือหน้าที่ พี่กัสที่บางครั้งก็แอบบ่นรำคาญกับผ

์มาแล้ว

งนัก

้ร่วมชะตากรรมอีกคนก็โผล่มาได้จังหวะดีทีเดียว เพราะผ

โล่งอ

มไม่ใช่การพูดคุยตามปกติแล้วสิ ผู้หญิงที่นั่งเก้าอี้ตัวที่อยู่ใกล้ไอ้นัก

ต้องทำงานไงล่ะคร้าบ นี่ไงเสียงเรียกรับออเดอร์อีกแล้ว ผมต้องไ

เร่งทำงานขยันขันแข็งขนาดนั้นหรอก แต่ด้วยความเจ้าเล่ห์แสนกลของมัน ก็ทำให้หลุ

ยใจแล้วสิ” หลังจากไอ้นักรบหลบหนีได้สำเร็จ ลูกค้าผ

อะครับ เพราะเดี๋ยวก็ต้องรีบขึ้นไปนอนแล้ว พวกพี่มีกฎเหล็กไม่ให้ไอ้นักรบทำงานเกินสี่ทุ่มน่ะ ไม่งั้นจะเสียการเรียน” แ

ปได้ ทั้งที่ไม่ได้ซื่อ… ฮา ๆ ๆ” ลูกค้าผู้หญิงอีกคนพูดหยอกล้อต

ยคนเล็กของพวกผมไม่ได้ใสซื่ออย่างที่เ

ะครับ?” ส่วนพี่ชายผมก็ไม่น้อยหน้า เพราะความทะลึ่งก็ม

ักหน่อย เพราะพี่ใหญ่คนนี้เป็นพวกนักล่า และล่

ว่าเดิมเลยค่ะ” และลูกค้าผู้หญิงคนนี้ก็ดันมีคุณลักษณ

ิ้มเจ้าเล่ห์ พร้อมกับวางเครื่องดื่มที่ชงพิเศ

่กัสเองก็เหลือบมองผมเช่นกัน แต่เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น

้งานว่าไม่ควรอยู่ตรงนี้แล้ว ก็จำเป็นต้องปีก

ะพี่กัสก็ตอ

เตอร์อย่างไว เพื่อปล่อยงานด้านหน้าให้พี่กัสทำอย่างเต็มที่ อีกอย่างก็ใกล้ได้เวลาที่ผมจะขึ้นไปนอน

~ คร

ระเป๋ากางเกงมาตั้งนานก็สั่นสะเทือนต้นขาผม แต่เป็นเพียงสัญญาณของข้อความเข้

ี่ยวคาราโอเกะ

้อความที่ถูกส่งมาในไลน์กลุ่ม จากไอ้บอนไซขาประจำที่ชอบอัพเดทชีวิตตัว

ิดอ่านเพื่อฆ่าเวลาให้มีอะไรทำแก้ว

่ถูกแน่ว่ากูเจอใ

ย่างมาอีกเรื่อย ๆ ซึ่งผมกับไอ้อาร์ตที่อยู่ในกลุ่มแชทนี้ก็ทำหน้าที่เป็นผู้รับ

าพ] :

าพ] :

าพ] :

วเอง เพราะมันเป็นข้อความรูปภาพที่ถูกถ่ายสด ๆ ร้อน ๆ ในห้องคาราโอเก

าเที่ยวกับกูไ

คชั่นมา

อนปี 1 ห้อง

บว่าที่นี่เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ห้ามเปิดปากปริเสี

ที่ไม่อิงกับธรรมชาติเท่าไหร่ โลกก็มักจะส่งผู้นำเสีย

บกลับมัน พร้อมกับสีหน้าท่าทางติเตียนไปด้วยแบบพอประมาณ ก่อนจะวางพู่กันกับถาดส

อนไซกระซิบถามผมทันที เมื่อเ

่ และเดินต่อไปพร้อมกับโบกมือให้มันเบา ๆ เป็นก

เปลี่ยนแปลงไปเยอะแยะเลยทีเดียว ทั้งต้องปรับตัวกับการเรียน การทำงานที่ไนต์คลับ การหลบหนีเหล่าผ

ปรับสภาพหัวใจตัวเองเนี่ยแ

ของใครบางคน ที่ดังแทรกการเรียบเรียงควา

ครอยู่แถวนี้เลยสักคน หรือผมคิดไปเองกันแน่ แต่ไม่หรอก ผมมั่นใจว่าเสียงนี

ก้นบุหรี่ตรงถังสแตนเลสที่คณะจัดเตรียมไว้ จากนั้นก็เดินไปดู

พที่เห็น ก่อนจะเดินเข้าไปหาผู้หญิงคนหนึ

่ตะเพิดด้วยคำพูดร้ายปากร้ายก็ตาม ผมก็ยังดื้อด้านจะอยู

ะโยนก้นบุหรี่ที่พึ่งแย่งมาทิ

ฟียลุกจากม้าหินอ่อนในขณะที่ตัวเองก

ับ

่ยอมปล่อยให้เดินหนีไปง่าย ๆ เพราะเริ่มไม่เช

บัดแขนผมออก แต่ครั้งนี้ผมไม่ผ่อนแรงให้มือหลุดจากแขนเล็กได้ง่ายดาย ทำให้อีกคนหั

ไม่ปล่อย แล้วเธอจะทำไม?” เพราะผมเองก็ไม่น้อยหน้ามาเฟียเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นการทำร้าย

รถูกผู้หญิงดื้นรั้นคนนี้ทำท่าทางเหมือนรังเกียจใส่ และทุก

เพราะผมยังไม่สามารถปรับสภาพหัวใจตัวเองให้หยุดคิดถึง โหยหา ต้องการผู้หญิงคนนี้ได้เลย และในความเป็นจริง ผม

ของตัวเองในกระเป๋ากางเกงออกมา “ลองตัวนี้ดีกว่า ถ้าเธอพึ่งสูบควรจะเริ่มจากตัวเบาซะก่อน เพราะไอ้ที่เธอสูบไปเมื่อกี้

ฉยปนสงสัยเล็กน้อย “ขอบใจ” และคำพูดต่อมาของมาเฟีย เล่นทำเอาผมตะลึงค้างไ

เข้าใกล้คนอย่างมาเฟีย คนประเภทที่ผมเดาใจไม่ออก คาดการณ์ไม่ได้ คงต้

มสนิทสนมกันนั้น ก็ต้องได้รับความยินยอมพร้อ

ียกสูบไม่เป็นนะ เพราะงั้นให้ฉันช่วยสอนจะดีกว่า” ผม

ใจ แต่ก็ยอมเดินกลับมานั่งที่ม้าหินอ่อนตัวเดิม

มาเฟียยอมเชื่อฟังต่างหาก ก่อนจะหยิบไฟแช็กออกมาและจุดบุหรี่ให้ตัวเอง จากนั้นก็หันไปหาคนที่นั่ง

างจริงจังมีสาระ ทั้งที่เรื่องนี้คือเรื่องไร้สาระ แต่ทำไงได้

หรี่ไว้ และที่น่ารักน่าเอ็นดูคือ

ดไฟรนปลายบุหรี่ให้มาเฟียอย่างระมัดระวัง “ค่อย ๆ ไล่ระดับก

เรียบนิ่ง แม้ว่าภายในจะว้าวุ่นไปหมดแล้วก็ตาม จะว่ามองเพราะความเพ

งเล็กน้อยกับคำถามของมาเฟีย ที่อยู่ดี ๆ

อบไปว่าสนใจแค่เธอคนเดียว คงเป็นการสารภาพรักที่น่าอายเกินไป อีกอย่าง หลั

พรางขมวดคิ้วมุ่ย สีหน้ากับแววตาจริงจังในระดับที่ไม่สามารถคิดเข

็ไม่อยากรู้อะไรเกี่ยวกับฉันเลยหรอ? ถามจริ

สาระที่ฉันกำลังพยายามทำอยู่ แค่นั้นแหละ” มาเฟียพูดในขณะมองบุหรี่ในมือตัวเอง ด้

มือตัวเองไปวางบนหัวของมาเฟีย และโน้มหน้าเข้าไปใกล้คนตรงหน้า “ถ้าง

นาดนี้ ในขณะที่บุหรี่ในมือเล็กกลายเป็นเขม่าลอยอบอวลจนทำให้เกิดข

ากผมและเขยิบหนีเพื่อเว้นระยะห่าง ก่อนจะยกบุหรี่ในมือขึ้นมาสูบด้วยท่าทางอันปกติ ซึ่งผ

งเล็กน้อย นั่นก็หมายความว่า เร

ว่านายจะไม่เข้ามายุ่งแล้วนะ” บทสนทนาเมื่อสักครู่ถูกหยุดพักด้วยคำพูด

ตนเลสก่อนจะจี้บุหรี่เพื่อดับการเผาไหม้ จ

ีคำพ

เช่น ‘แล้วเจอกั

งให้ผมเลยแม้

่ออกมาอย่างหมดความหวัง ไปพร้อมกับการสูบบุหรี่ได้อีกแค่คำเดียว

ในตัวฉันเด็ดขา

ไรเลยเนี่ยสิ แถมบอกให้เลิกยุ่งอี

บบนี้กับเพื่อนรัก

กไอ้หนูเมืองสองตัว ที่ยืนแอบอีกฝั่งของผนังตึก ก่อนจะลุกจากม

ายโดนก่อกวนด้วยสีหน้ากวนประสาทจากไอ้บอนไซขาป

่างไม่เคอะเขิน เพราะยังไงเรื่องที่พว

วเองไปเพื่ออะไร” และตามด้วยไอ้อาร์ต คนที่ผม

ท่าไหร่ ส่วนผมก็เปลี่ยนไปยืนพิงผนังตึกและมองดูเพื่อนทั้งสองคนใช้เวลาเติมสุนทรียภาพด้วยสีหน้าท่าทางปกติ

เถอะ” ผมบ่นอุบอิบกับพวกมันด้วยน้ำเสียงแผ่วปลาย เพราะเ

ๆ ๆ หยอก ๆ นะ อย่าหาทำจริงซะล่ะ” เสียงหัวเราะร่าจากไอ้บอนไซกับคำพูดหยอกล

อไหร่จวนตัวก็ทักมา กูมีวิธีเด็ด ๆ” และประโยคต่อมาของไอ้อาร์ต ทำเอาผมเบิกตากว้างไปพร้

ๆ

ๆ

ั้งที่บทสนทนาออกจะตายด้าน และสำหรับผมมันฟังดูหดหู่ซะมากกว่า แต่อี

ตัวอย่างที่ไอ้อ