คารา

คนในสายโทรศัพท์ พร้อมกับเงยหน้ามองป้ายหน้าร้านคารา

ะไรล่ะ?] ส่วนปลายสายก็คือไอ้บอ

ผมรีบตัดสายทันที เมื่อเช็คแล้วว่าถู

มือนที่นี่น่าจะเปลี่ยนบุคลากรใหม่เกือบหมด แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ เ

ะได้เปิดแชทเพื่อถามข้อมูลจากไอ้บอนไซอีกครั้ง ผู้หญิง

องไหน” ผมตอบตามสถานการณ์จริง เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาใ

งคนเดิมเปลี่ยนท่าทีเป็นออดอ้อนออเซาะต่างจากการต้อนรับในตอนแรก แถมยังพูดจาปากหวานใส่ผมอีก แต่ก็

ง คนอื่นก็เลยกลายเป็นแค่อากาศธาตุ ผมคิดว่านี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ผมไม่แลตามองใครมานานถึงสามปี เอาความ

กงานผู้หญิงคนเดิมเปลี่ยนเป็นรุกหนักใช้วิธีเข้าถึงตัวแทน ด้วยการเข้ามาเกาะแขนผม

้หญิงออกอย่างไว ก่อนจะเบี่ยงตัวเดินหนีเข้าไปยังโซนของห

ถึงได้มีเหล่าคนเมาเดินเซไปมาตามทางเดินเต็มไปหมด บ้างก็หอบแค่เหล้า บ้างก็หอบทั้

่ดีน่ะสิ จะเรียกว่าสนิทก็ได้ แต่เรียกได้ไม่เต็มปากนะ ความสัมพันธ์ค่อนข้างซับซ้อนไ

้กันเนี่ยย~” แต่ยังไงก็หนีไม่พ้น ไม่ทันขาดคำเลยดูสิ เพราะอย

ก็สู้สองสามคนที่เมาแล้วรั่วแ

กันเถอะนะค๊า~” คนหนึ่งก็ฉุดดึงฉุดลากไม่หยุด อีกคนก็

้การแ

ุ

งคุกคามผม เพราะมือนั้นตั้งใจจะลูบไล้จุดสำคัญที่อยู่ต่ำกว่าขอบกางเกงของผม

างไวจากผู้หญิงพวกนั้น ก่อนจะใช้สายตากวาดมองหมายเลขห้องด้

ูออกมาอย่างพร้อมเพรียง ฟังไม่ได้จังหวะ ไม่เป็นทำนองเดี

มายเลขห้องที่ไอ้บอนไซบอก อาจจะเป็นเพราะว่าที่นี่มีหล

~ ป

ปขึ้นบันไดเพื่อไปยังอีกชั้น เพราะคิดว่าคงไม่ใช่ชั้นนี้แน่ แต่กลายเป็นว่า ผมไม่ต้องหาห้องนั้นแล้ว เพ

้งกับอะไรก่อนดี ระหว่างเหตุการณ์น่าหงุด

ค่งานนั่งดื่มธรรมดาเฉย ๆ ปล่อยน้องเถอะนะคะ” ผู้หญิงคนหนึ่งรีบวิ่งตามหลังมาเฟียกับผู้ชายรุ่นพ่อจากในห้องคาราโอเกะมาอย่างรีบร้อน แล

๊ะคนสวย~ ไปสนุกกับพี่ดีกว่านะจ๊ะ” แต่ไอ้แก่หน้า

คะ น้องจะกลัวแ

ัะ

ายย

วจนรอ

! มา

หน้าหื่นจนมันเซล้มไปกองที่พื้นได้ปุ๊บ ผมก็รีบคว้ามือมาเฟียก่อนจ

่อนได้ไหม!” มาเฟียพยายามสะบัดมือตัวเองออ

ังมา ก่อนจะเปลี่ยนจากจับข้อมือเล็กเป็นโอบไหล่แทน เพ

นจะสงบสติอารมณ์ตัวเองได้แล้ว และก็คง

ร์อพาร

ัยให้ตัวเองและเปิดประตูลงจากรถ จากนั้นก็เดินอ้อมไปเปิดประตูให้อีกคนที่นั่งอีกฝั

นายตั้งแต่แรกนี่ ทำไมอยู่ดี ๆ ก็โผล่ไปที่นั่นได้? ตอบมาให้หมดทุกคำถามด้วย เพ

ใจไม่ตอบคำถามของมาเฟีย ไม่ใช่เพื่อยั่วโมโหอะไรหรอกนะ แต

ต้องยุ่งเรื่องของฉัน” แต่

ายได้ตั้งตัว ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปใกล้มากขึ้น เอามือข้างนึงค้ำตรงเบาะที่มาเฟียนั่ง ส่วนอีกข้างก็ค้ำที่ขอบประตูรถ

มาก จนรีบคลายกอดอกลงและ

ที่ถูกเครื่องสำอางทาทับ อันที่จริง มาเฟียเป็นคนหน้าตาจิ้มลิ้มน่าร

ด้คิดอะไรทั้งนั้น เพราะผมรู้ว่าที่นั่นเป็นยังไง และก็รู้ว่ามาเฟียเป็นยังไง

บนี้ แล้วทำงานที่นั่น จะต้องให้ฉันคิดยังไงหรอ? ถ้าอยากให้เข้าใจถูกก็อธิบายมาสิ” ผมยื่น

งทั้งหมดที่มี แต่เมื่อผมไม่ยอมถอยให้ เจ้าตัวก็เงยหน้ามองผมด

ุ

ละดึงเข้ามาใกล้กว่าเดิมจนปลายจมูกของเราสองคนสัมผัสกันแผ่

เกิดขึ้นกับผมเลย แต่ความจริงแล้ว ภายในใจของผมแทบจะบ้าคลั่ง รู้สึกร้อนรุ่มบวกกับมีแรงปะ

! อื้

่างรวดเร็ว ทางด้านมาเฟียก็พยายามผลักและดิ้นให้หลุดจากผมด้วยแรงทั้งหมดที่มี

สนใจว่าเจ้าตัวจะต่อต้านผมแค่ไหน เพราะเหมือนในตอนนี้

ีย

นหลุดจากผมจนได้ และทันทีที่หลุดได้ก็ง่าง

หน้านัก เพราะมันคุ้มที่จะแลกนี่เอง “เธอไม่รู้หรือไม่อยากรับรู้กันแน่? ว่าฉันทำบ

ประโยคนี้ จากนั้นเจ้าตัวก็รีบพรวดพราดลงจากรถเดินหนีผมไปเลย ทิ้งใ

ับไปตอ

้าบออะไรนี่อีกหรอวะ น่าเบื่อชะมัด” ไอ้บอนไซที่นั่งข้างผมบ

้าเลยนี่หว่า อย่าบ่นมาก น่ารำคาญ” ตามด้วยไ

ใบสมัครของไอ้อาร์ตอย่างไว อีกนิดหน้ามันก็จะทิ่มใส่กระดาษได้อ

่าลอกจะได้ไหม?” ส่วนไอ้อาร์ตพอพูดจบก็ลุกจ

ำให้อีกคนต้องบ่นตามหลัง เมื่อเห็นว่าเพื่อนตัวเองเดินไปส่งใบสมัครช

เติมไอ้บอนไซด้วยอีกคน “แล้วไอ้อาร์ตก็รู้ว่ามึงกลัวแมว

มือนนัดกันมาก่อนยังไงยังงั้น แต่เปล่าหรอก พวกผมสองคนชอบแก

ละตัดพ้อใส่อย่างช่วยไม่ได้ “แล้วมึงเลือกอะไร? งั้นกูตามมึงแทนมันก็ได้

มีความสนใจเกี่ยวกับชมรมหรือกิจกรรมอะไรพวกนี้เลย ถ้า

ไปเลยล่ะ” ไอ้บอนไซแซวผมทันที เมื่อเห็นว่าผมกำลังจ้อ

้ายกับกำลังคล้อยตาม แต่ความจริงก็แอ

อย่างเลือดเย็น เป็นกูคงไม่กล้าเดินผ่านคณะเราอีกเลยอ่ะ” แล้วก็เป็

ึงไปบอกเลย จะได้คบกันให้จบ ๆ ไป” แต่เพื่อนอีกคนกลับส่งเสริม ซึ

นสองคน ก่อนจะหันกลับไปมองมาเฟียอีกครั้ง แต่

อนอย่างไว เพื่อไปตามหาตัวคนที่ผมต้องการจะเข้

ยไม่ได้ใส่ใจตอบกลับไอ้บอนไซที

งหาเจ้าตัวตามบูธต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้เคียงกับบริเวณนี้ แต่ไม่เห็นวี่แววของเธอเลย ผมจึงตัดส

ตั้งแต่วันแรกที่เจอจนกระทั่งถึงวันนี้ และไม่แน่ใจว่าตัวเองจะละสายตาจากผู

เดี๋ยว

ธอเนี่ย? เดี๋ยวชม

ธยมแปบนึง เธอก็ต่อ

แต่ว

ง แต่ผมกลับมองเห็นคน ๆ นึงได้อย่างชัดเจน แถมยังโดดเด่นมากกว่าใครซะด้วย ผมไม่ได้หมายความว่าเธอสวยที่ส

หามาเฟียโดยไม่รอช้า “ขอยืมปากกาหน่อย” ก่อน

่เห็นผมยืนอยู่ต่อหน้าตัวเอง “นายอีกแล้วหรอ?” ก่อนจะถ

มึนน่าด้านต่อไป และถือวิสาสะแย่งปากกาในมือข

งหน้า ในขณะที่กำลังกรอกชื่อชมรมด้วยความตั้งอกตั้งใจ โดยไม่สนใจว่ามาเฟียจ

มาเฟียแทบจะทันที ก่อนจะยื่นปากกาคืนให้เ

าย…” และตามด้วยคำพูดอ้ำอึ้งของเจ้าตัว ซึ่งตลกดีที่ผมรอคอย

ก็เลยถามเข้าประเด็นให้ก่อน “สงสัยว่าทำไมถึงเข้าตามเธออะไรแบบนั้นใช่ไหม?” แ

ี่อยู่ต่อหน้ามาเฟีย เพราะความสัมพันธ์ครั้งก่อน ๆ ที่ผมผ่านมานับครั้งไม่ถ้วน ส่วนใหญ่จะจบที่เตียงแล้วจากกันเร็วมากในเวลาแค่ไม่กี่

อยากสานต่อความสัมพันธ์แบบจริงจังกับใครสักคน และใครคนนั้นคือผู

ต

่ง่าย

วามหวังให้ผมเลยสักนิด สิ่งที่เธอทำคือเดินจากผมไปเงียบ ๆ ไม่มี