ว เจ้าปลอดภัย

ิดอะไรขึ้น นาง

ี่หยางดุน้องสาว “เจ้าไปดูสิ

งกระโดดขึ้นทันที นางรีบสาวเท้าเด

นะว่าไม่ต้องตาม

มองมุมหนึ่งของห้อง แมงมุมกำลังชักไยอย่างขยันขันแข็ง หน้าต่างบานนั้นอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะเจาะ รับแสงอาทิตย์ที่สาด

ตัดสินใจเอาแล้วกัน” มู่

” มู่ลี่หยาง

งหมิ่นมองลูกชายตัวโตแล้วยื่นมือไปแตะไหล่ “เจ้า

ำ ถึงอย่างไรเขาไม่สามารถทอดทิ้งนางในสภา

าวหรือถาวรก็ได้ ทางที่ดีรีบต

มหาญาติของนาง แต่สภาพที่เขาเจอนางน่าเ

ูกนำไปบูชาเจียง

ุญธรร

วจะมีใครกล้าขึ้

สมุนไพร” เข

ก็แล้วแต่เจ้า บ้านเราไม่ร่ำรวยแต่เลี้ยงคนเพ

อ่อ... แผลที่ข้

โดนกรีดโดยการใช้มือขวาข้างที่ถ

าวผู้นั้นทำพยายามฆ่าตัวตายมาก่อนหรือว่านางอาจถูกทำร้า

กดังขึ้นขึ้น

ิด ยังดีที่ไม่ได้เป็นใบ้ ไม

ตั้งแต่ได้แต่สติมาก็เอาแต่นอนนิ่งๆ ฟังเสียงรอบข้างและครุ่นคิดว่าตนเองเป็นใคร นางสรุปเอากับตนเองว่า...คงคิดอะไรไม่ออกใ

วรีบสาวเท้าเข้ามาประคองให้นางเอนกา

ขึ้นนั่งอีกครั้ง รู้สึกโล่งใจที่นางไม่มีท่าทีตื่นกลัวเช่นเมื่อคืนวาน หญิงสาวพิจารณาชายหนุ่มอย่างเปิดเผย คนผู้นี้ร่างกายสูงใหญ่กำยำ ผิวกายสีเข้มเหมื

หตุใดนางต้องชอบหร

รีบร้อน” เสียงทุ้ม

กมือแตะที่ลำคอ ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นไปรินน้ำมาให้นางด

่า…มันก็ไม่ได

ง “แผลตามร่างกายก็ไม่มีอะไรมาก ท่านห

ียงดังและนิสัยหยาบกระด้าง หญิงสาวพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย แต่สา

ล่หน้าเข้า แววตาซุกซน “พ่อบ

ียงดังจนเด็กหญิงหน้าซีด เพิ่งร

-เป็

ชะงักเมื่อเห็นผ้าพันแผลที่ข้อมือซ้าย ร

ี่ยนเสื้อผ้า บนตัวพี่สาวไม่มีอะไรบ่งบ

ออกจะรีบไป…เอ่อ…หรือข้าควรไปก่อนค

สึกสับสนกับค

้องสาวตัวดีรีบบอก “ที่นี่มีเด็กกำพร้าอยู่กันหลายคน พ่อบุ

อ-มู่-จา

ยักหน้ารับ “เป็นพ่อบุญธรรมของ

้วย้ายสายตามาทางเด็กหญิง มู่ลี่

การะ” เขาลูบท้ายท้อยอย่างเคยชิน “หากเ

มหญิงสาวตรงหน้าถึง ‘สงบ’ได้อย่างประหลาด ถ้าเป็นเขาอาจจะคลุ้มคลั่ง

ลึกมีประกายขึ้นมาแทบสะก

ว่าอะไรดี” น้องสาวรีบพ

คอแต่นึกไม่ออกจึ

ย่างนั้นข้าเรียกพี่

๋เซ