รวจมิต

ไปยังทุ่งหญ้ากว้างไกล ก่อนจะวกสายตาไปที่กร

นภาษาโบราณซึ่งนางอ่านไม่ออก ไม่รู้ว่ามันเขียนสิ่งใดเอาไว้ มีสี่สิ่งล้ำค่าในห้องหนังสือ วางอยู่บน

ียงอุปกรณ์พวกเตาหม้อกระทะเหล็ก แต

นางก็สว่างจ้าขึ้นด้วยทิวทัศน์แสนงดงาม มีธารน้ำไหลมาจากที่ไหนสักแห่ง นางลองชิมดูแล้วไม่ป

่ยซือซืออ้าปากกว้างกัดดังกร๊วบ ! ผิงกั่วผลนี้หวานอร่อยสดชื่นนัก รสชาติดีกว่าในโลกยุคปัจจุบัน

นสงสัย เฮ้อ เห็นทีนางไม่สามารถนำผลไม้พวกนี้ออกไปด้านนอกได้อย่างตั้

เอาไว้ทุกอย่างเรียบร้อยข้าจะให้พว

อสีแดงอยู่ด้านหลังต้นผิงกั่ว นี่เรียกว่าดงเฉ่า

ทบทนรอไม่ไหวให้น้อง

แล้ว สรุปได้ว่ามีน้ำพุวิเศษรักษาอาการบาดเจ็บภายนอกได้ ส่วนภายในนางต้องทดลองกับคนป่วยจริงดูเสียก่อน เรื่

นาดย่อมได้เลย นางมองไปที่ลำธารขนาดความกว้างราวหนึ่งผิ่ง ต้นตอของน้ำมาจากน้ำตกชั้นบน แต่นางมองไม่เห็นสิ่งใด นอกจากเ

ับน้อง ๆ แต่คิดในแง่ดีอย่างน้อยวันข้างหน้า นางไม่ต้องเดือดร้อนเรื่องอาหารการกินอีกต่อไป เพียงแต่นางต้องระมัดระวัง

วนางค่อนข้างมาก เว้นเสียแต่เร

ตาพาตัวเองออกมาจากมิติพิเศษ พอลืมตาขึ้นพบน้องชาย

ตาไปด้วย ปกติตื่นมาต้องได้นอนกอดพี่สาวคนโต ด้วยความเคยชินทำใ

กอดเอาไว้ ปรายตาไปมองน้องสาวบนเตียง เห็นนางเองก็

ากแล้ว เจ้าห

เซี่ยซือหยางกล่าวอย่างเอียงอาย ใช

นก่อนเถิด กินเสร็จแล้วค่อยไปอาบ

แก้ผ้าลงอาบน้ำในลำธารด้วยซ้ำไป เกรงว่า

่ก็เหม็น

ๆ ลุกเดินไปหยิบมันฝรั่งบนโต๊ะมายื่นให้น้องเล็ก ส่วนน้องสาวนั้นรอเจ

มดแล้ว จะเอาน้ำที่

ียกให้ไปอาบ” นางหยิบหัวมันของตนเองให้น้องชายไปด้วย ระหว่างนั้นหยดน้ำพ

้ำอยู่ตรงนี้แหละ” เด็กน้อยอ้าปากกัดมั

เชียวน้องชา

น กระทั่งจบมหาวิทยาลัยได้เข้าทำงาน และจบชีวิตบนโต๊ะทำงานด้วยวัยเพียงยี่สิบห้าปี ชีวิตในโลกนี้แม้ไม่ได้สุขสบาย แต่กลับได้รับความรักจาก

ี่แม่น้ำเข้ามา ตั้งแต่บ้านสามขาดบิดามารดาไป ทุกคนในบ้านผลักหน้าที่นี้ให้เป็นของเซี่ยซือซอกับน้องสาว ช่างหน้

็มถังถึงได้กลับไปเรียกน้องชายมาอาบ นางอาบน้ำให้เจ้าตัวน้อยถึงสามรอบ กว่าคราบไคลสกปรกจะหมดไปจากตัวของเซ

สื้อผ้าชุดสำรองออกมา สภาพเก่าผ่านการปะชุนมาอย่างสาหัสสากรรจ์ แต่ยังแลดูสะอา

พระอาทิตย์ก็ตกดินพอดี คาดว่าวันนี

เจ้าห้ามเอานิ้วไปจิ้มพี่รองของเจ้าเด็ดขาดรู้ไหม” นางหันมากำชับน้

พี่ของข้ารู้ได้อย่างไร ว่

ือหยางคงคิดไม่ออ

าไปในมิติพิเศษ ถอดเสื้อผ้าลงไปแช่น้ำในลำธาร ดวงจันทร์กลมโตสาดแสงลงมา ทำให้นางสามารถมองเห็นพื้นที่บริเวณรอบ ๆ ได้ อีกทั้งนางยังเข้าไปจุดตะเกียง

ยใจว่ายน้ำเล่นอยู่

บอาบน้ำให้เสร็จ จัดการซักเสื้อผ้าที่ลำธารในมิติพ

อมน้องชายจนหลับสนิทไปแล้ว นางก็ปลุกน้องสาวให้ตื่นมากิน

งข้ามันแปลกไป” เซี่ยซานซานโอบแขนร

ื้อตัวน้องสาวดู “เจ้ารีบบอกอาการข้ามาเร็วเข้า” นางคิดว่านี่อา

มีเรี่ยวแรงมา

ึกกลัวไม่ นางหยดลงไปแค่หยดเดียว หน้าผากที่บวมนูนยังไม่ยุบหาย แต่ร

จ้ารีบนอนเถอะอาซาน”

าลง นางก็เอ่ยขึ้นมาลอย ๆ “พรุ่งนี้

องมีสามีพิการเสียแล้ว ซือ

างก็ไม่อาจเดาเหตุการณ์ล่วงหน้าได้อยู่ดี คงได้แต่ปล่อยให้เป็นไปตา