ปด้วยพ่อค้าแม่ค้าที่กำลังทำมาหากินกับอาชีพของตัวเอง เป็นตลาดสดขนาดเล็กช

ไม้ใหญ่ ที่นาทำมาหากินของชาวบ้าน แม้แต่วัวควายที่อยู่ตามใ

งต้นไม้ใหญ่ โดยหันหน้าเข้าหานาข้าวที่เขีย

ล้งฉันอยู่หรือไง สามีของฉันไปเอากับคนอื่นในคืนแต่งงานยังไม่พออีกเหรอ” ว่าแล้ว

ถูกส่งมายังบ้านนอก ซึ่งเป็นอดีตของหญิง

้าไป แต่ไม่ใช่ฉัน ฉันทำอะไรผิด ตั้งแต่เล็กจนโตก็เป็นเด็กดีมาตลอด ไม่เคยทำให้คุณพ่อกับคุณแม่ลำบากใจ

่ตรงหน้า จนพวกเขาทั้งสองส่งสายตาให

นวนไปวนมา” เด็กชายกว่า

อค่า” เด็กน้อยวิ่งเข้าไปหา

ณแม่ของหนูเลยหาเสื้อผ้าของคุณพ่อมาให้พี่สาวใส่จ้า” น้ำเสียงหวานกล่าว พลางนำฝ่ามื

็กชายย่นจมูกเข้าหากันอย่างไม่ชอบใจ ก่

น ทั้งที่ฉันเป็นน้องสาวของเธอนะ” หญิงสาวเหลืออดก่อนจะกล่าว

ั้น ถ้าผมจะมีน้องสาวจริง ๆ คงไม่ตัวใหญ่เหมือนช้าง ดุเ

า น่าตีสะให้เข็ด

แบบนี้กับพี่สาวนะคะ” เด็กสาวออกมาปกป้องโสธิยา พลางกางแขนเล็ก ๆ

เด็กสาวตรงหน้า ด้วยความโกรธ ที

องของเธอ “วันนี้พี่สาวจะทำอาหารให้ทาน น้องหยกอยากจะทานฝีมือข

น้อยพยักหน้าหงิ

ปแล้วอย่าลืมชวนคุณพ่อคุณแม่มาทานอาหารด้วยกันนะ” ว่าแล้วเ

่ลดรา วาศอกกับเธอ จนหญิงสาวมั่นเขี้ยวอยากจะตีเด็กคนนี้

ยงใสเอ่ยปากชวนผู้ใหญ่ตรงหน้าให้กลับบ้าน

ดอย่างไม่เข้าใจตัวเอง เขารู้สึกว่าหญิงสาวแปลกหน้าคนนี้ทำไ

บเกลื่อนความรู้สึกของตนเอง ว่าเด็กชายเขินเธออยู่ไม่น้อย แต่เจ้าต

ินตามหญิงสาวทั้งสอง หากโสธิยาบอกเขาว่าเป็นแม่ของน้องหยก หรือเป็

บัดไล่ความคิดให้ออกจากศีรษะ เพราะไม่ว่

น เขาเป็นบุตรชายของคนข้างบ้าน ที่สนิทสนมกับครอบครัวขอ

น เพียงเพราะบ้านเธอจน บ้านหลังที่โสรดากับธนัชซึ่งเป็นบิดาของเด็กสาวและยังเป็นบิดาขอ

เล่น และเสื้อผ้าที่เด็กน้อยสวมใส่ ก็เป็นเสื้