ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 6 6 : ตระกูลหลิน

จำนวนคำ:2634    |    อัปเดตเมื่อ:20/03/2024

ระกูล

ใหญ่จวนต

งลี่เฟย นางได้เรียกลูกชายทั้งสองกับเหล่าลูกสะใภ้เข้ามาหารือเรื่องสำคัญ นายท่านใหญ่หลินเฉินนั่งอยู

อบว่าอย่างไร” ฮูหยินเฒ่านั่งอยู่ตรงกลางห้อง

ไปมองน้องชายราวกับประเมินความรู้สึกขอ

แต่จะเอ่ยแย้งอันใดออกมา เป็นเถียนฮูหยินที่เอ่ยขึ้น “ท่านพี่น

่ำ ไม่อาจให้นางเข้ามาอยู่ในจวนตระกูลหลินได

ลับมา ก็เพื่อแต่งงานไม่ใช่หรือเจ้าคะ หากคนตระกูลโจวรู้ว

ได้ ท่านพี่กับลูกชายของข้ามีตำแหน่งขุนนางค้ำคอ หากมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นเพียงนิดเดียว คนทั้งตระ

้รองอยากเจอหน้าลูกสาวก็ไปหานางได้ ข้าไม่เคยห้าม ขออ

ดสินใจไปแล้ว ยากยิ่งที่จะเปลี่ยนแปลงได้ “ฮูหย

งนี้ได้ ทำอย่างไรได้ล่ะ ในเมื่อเขาไม่ได้มีตำแหน่งขุนนางเหมือนคนบ้านใหญ่ ทำไ

เฟยเฟิ่งไปก่อน จนกว่าจะได้ฤกษ์งานแต่งนั่นแห

่อถงบุตรชายคนโตของแม่ทัพโจว โจวหลี่จวิน แต่เพราะเกิดเหตุร้ายขึ้นกับโจวจื่อถงในตอนนำทัพออกรบ

องแบกหน้าเข้าไปขอยกเลิกการหมั้นหมาย คนตระกูลโจวรู้สึกเจ็บแค้นน้ำใจเป็นอย่างมาก ที

่อรั่วไปเป็นหลินซือเยว่แทน โดยให้เหตุผลว่านางเป็นคุณหนูใหญ่ของบ้านรองเช่นเดียวกัน ฐา

อนบ้

น แววตาหาได้มีความสุขไม่ แม่นมฉวีรีบเดิ

กิดอันใดขึ้น

ม่ให้นางเข้าจวน ให้ไปอ

นเฟยเฟิ่งนั่น” ไม่ใช่เป็นเรือนผีสิงที่ผู้คนต่างหวาดกลัวหรอ

ช่วยนางให้เข้ามาอยู่ใ

งไม่เป็นมงคล เราไม่อาจรับนางเข้า

เดิมทีนางก็อยู่ของนางดี ๆ จู่ ๆ ก็ถูกพาตัวกลับมา เพื่อแต่งงานกับคนป่ว

นเหินไม่ได้ แต่เขาก็ยังเป็นบุตรชายคนโตของแม่ทัพโจวอยู่ดี มีห

เหตุใดท่านพี่ถึงไม่ฟังความเห็นของข้าเลย ท่านทำเช่นนี้กับล

งใหญ่เลย อีกทั้งลูกชายของเขาก็ยังอยู่ในกองทัพของตระกูลโจว การแต่งงา

ฮูหยินเกิดพูดไม่ออกเหมือนกัน ผ้าเช็ดห

อาจขัดคำสั่งของฮูหยินเฒ่

ต่ข้าสงสารลูกสาวของข้า เอาเถอะท่านช่วยนำเงิน

“ฮูหยินไม่ไปด้วย

งไร ข้ายังทำใจไม่ได้” เถียนฮ

กับปิ่นหยกรูปแมลงปอหนึ่งอัน ส่งมอบให้แก

ิ่งใด ให้รีบส่งคนมาบอกข้า

ำของท่านไปบอกนางเอง ท่าน

ยนฮูหยินเอ่ยแล้วโบกม

อนเฟ

าจอดอยู่หน้าประตู พอเคาะเรียกหลินอ้ายก็เด

้านำของมามอบ

ป้าเผิงมาให้” หลินอ้ายเดินนำหน้าไปยังห้องรับแขก จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปด้านใ

หนูหรือเจ้าคะ” เผิงฉือกล่าววาจาตรงไปต

าคือแม่นมฉว

ือ เป็นคนดูแลค

ดูแล

าหลายปีแล้ว ว่าแต่แม่นมฉวีมาที่นี่มีธุระอันใดรึ” เผิงฉือยังรู้สึกไม่พอใจเร

ม่เป็นมิตรเท่าใดนัก แน่ล่ะ ใครจะยินดีได้ “ท่านช่ว

้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอ ไม่เช่นนั้นนางจะอารมณ์ไม่ดี หากมีอั

ึกอักคล้าย

ับคุณหนูมาร่วมสิบปีเชียวนะแม่นมฉ

ี่คือสิ่งที่ฮูหยินฝากมาให้” ตั๋วเงินสองร้อย

ม่ได้แตะต้องในทันที ทำให้แม

ุณหนูรองด้วย ว่าหากขาดเหลือส

“ข้าเข้

นเองจริง ๆ ตั้งแต่วางตั๋วเงินพร้อมปิ่นหยกไว้บนโต๊ะ กระทั่งเดิ

ื่องนี้ไปบอกกล่า

หยิน “นา

มณ์ไม่ดี ข้าจึงไม่ได้พบหน้าคุณหนูรอง ได้แต่ฝากตั๋วเงินกับปิ่นเอาไว้ให้ แต

ูนางมาไม่ได้มีความละโมบโลภมากในทรั

ม่ต้อนรับข้

นเอง หากหลินซือเยว่โกรธเกลียดมารดาเช่นตน นางคงไม่มีสิทธิ์ไป

(11.00

งมองของบนโต๊ะใน

เองว่าหลินซือเยว่คงเสียใจ ที่มารดาไม่ได้มาพบนางที่นี่ หลังจากกันไปไกลนับ

นหยกรูปแมลงปอ ปีกของมันมีร่องรอยชำร

หากเดือดร้อนอันใด ให้รีบส่งคนไปแจ้ง ข้ามัวแต่โมโหคนตระกูลหลิน จนลืมถาม

ใส่กล่องไม้เลื่อนไว้ใต้เตียงนอน “ป้าเ

งฉือ

านฟังข้าอ

img

สารบัญ

บทที่ 1 1 : ไล่ออกจากอารามไท่ผิงกวน บทที่ 2 2 : ทวงหนี้ บทที่ 3 3 : เกิดเรื่องที่ศาลาพักม้า บทที่ 4 4 : ช่วยต่งฮูหยินทำคลอด บทที่ 5 5 : เหตุใดไม่ให้คุณหนูของข้าเข้าจวน บทที่ 6 6 : ตระกูลหลิน บทที่ 7 7 : ข้าพิการนางปัญญาอ่อน บทที่ 8 8 : เนรเทศทั้งตระกูล บทที่ 9 9 : พบหน้าในคุก บทที่ 10 10 : ออกเดินทางท่ามกลางหิมะ บทที่ 11 11 : ช่วยจูฮูหยิน
บทที่ 12 12 : ไปไม่ถึงที่พัก
บทที่ 13 13 : หยางห่าวหรานป่วยจนหมดสติ
บทที่ 14 14 : สวดส่งวิญญาณ
บทที่ 15 15 : จี๋ไห่ได้รับข่าวร้าย
บทที่ 16 16 : ชายแดนเมืองเหลียง
บทที่ 17 17 : นางบำเรอในค่ายทหาร
บทที่ 18 18 : แปดอักษรของผู้ตาย
บทที่ 19 19 : กำจัดวิญญาณร้าย
บทที่ 20 20 : ข้าอยากทำงานที่โรงสมุนไพร
บทที่ 21 21 : นายท่านเมี่ยวผู้นี้ร่ำรวยหรือไม่
บทที่ 22 22 : นังแพศยา !
บทที่ 23 23 : เตาอุ่นมือยี่สิบตำลึงสนใจหรือไม่
บทที่ 24 24 : ถูกลอบโจมตี
บทที่ 25 25 : เจ้าคนสารเลว !
บทที่ 26 26 : เก็บนางไว้ไม่ได้ !
บทที่ 27 27 : สงครามไม่เกิดเร็ว ๆ นี้หรอก อย่างน้อยก็ไม่ใช่ฤดูหนาว
บทที่ 28 28 : คืนส่งท้ายปี
บทที่ 29 29 : ฉลองคืนข้ามปีด้วยกันครั้งแรก
บทที่ 30 30 : วันปีใหม่
บทที่ 31 31 : เทศกาลหยวนเซียว
บทที่ 32 32 : ค้างคืนจวนเหลียงอ๋อง
บทที่ 33 33 : เจ้ามักจะมาพร้อมกับคนร้าย
บทที่ 34 34 : พวกเขาสงสัยว่าหลินซือเยว่จะเป็นสตรีลับ ๆ ของคหบดีเมี่ยว
บทที่ 35 35 : ตัวยาไม่ครบข้าก็ทำผงห้ามเลือดไม่ได้
บทที่ 36 36 : ช่างน่าผิดหวังนัก !
บทที่ 37 37 : ไปกินข้าวบ้านนาง แต่ท่านอ๋องไม่ได้กิน !
บทที่ 38 38 : แคว้นถังเคลื่อนไหว
บทที่ 39 39 : เจ้ามันไร้ยางอายเกินไปแล้ว
บทที่ 40 40 : ท่านอ๋องท่านเข้ามาในนี้ทำไม !
บทที่ 41 41 : แม่ทัพต่งเกิดเรื่อง
บทที่ 42 42 : ข้าศึกทำสิ่งสกปรกใส่ทหารของข้าจริง ๆ
บทที่ 43 43 : พี่รองท่านดูดวงเป็นจริง ๆ ใช่ไหม
บทที่ 44 44 : ลั่นกองรบ
บทที่ 45 45 : นี่มันหนอนไหมทองคำ
บทที่ 46 46 : ออกตามหาคางคกพิษเหมันต์
บทที่ 47 47 : หลุดพ้นจากการเป็นนักโทษ
บทที่ 48 48 : เหตุใดนางถึงไม่มาหาเขา
บทที่ 49 49 : ใต้ต้นเหมย ชาดอกเหมย กลมกล่อมยิ่งนัก
บทที่ 50 50 : ไอหยา ! แค่คิดข้าก็สยองแล้ว
บทที่ 51 51 : หลินจื่อรั่วสตรีผู้เพียบพร้อม
บทที่ 52 52 : ตรุษจีนมาเยือน
บทที่ 53 53 : คู่หมั้นนางมาเยือน
บทที่ 54 54 : มาไวไปไวเสียจริง ข้ายังไม่ได้ลงมือด้วยซ้ำ
บทที่ 55 55 : ปิ่นข้าไม่ได้เบี้ยว
บทที่ 56 56 :เป็นไงเล่า เจ้าสะดุดล้มได้ ข้าก็ทำเป็น
บทที่ 57 57 : เดินทางสู่เมืองหยาง
บทที่ 58 58 : เมืองหยาง
บทที่ 59 59 : ได้กลิ่นน้ำส้มสายชูเล็กน้อย
บทที่ 60 60 : ทำลายค่ายกลสะกดจิต
บทที่ 61 61 : เซี่ยหรูเหรินพาเที่ยวหอลี่เซียน
บทที่ 62 62 : นางเป็นบุตรบุญธรรม หรูเหรินเป็นพระชายาเอก
บทที่ 63 63 : นี่กะเล่นเอาถึงตายเลยรึ
บทที่ 64 64 : หลินซือเยว่ผู้นี้ ไม่เคยรังแกผู้ใดก่อน
บทที่ 65 65 : โหย่วซิงเยียน
บทที่ 66 66 : สมรสพระราชทาน
บทที่ 67 67 : เจ้าสาวถูกเพิกเฉย
บทที่ 68 68 : เบี้ยเลี้ยงฮูหยินเฒ่า
บทที่ 69 69 : คืนเข้าหอ
บทที่ 70 70 : เจ้าคือเยว่เอ๋อร์จริง ๆ หรือ
บทที่ 71 71 : พระชายาของข้า (จบบริบูรณ์)
บทที่ 72 ตอนพิเศษ 1 : ท่านก็เพลา ๆ หน่อยเถอะ
บทที่ 73 ตอนพิเศษ 2 : มอบจวนให้ท่านพ่อตา
บทที่ 74 ตอนพิเศษ 3 : ข้าอยากได้ลูกชายตัวอ้วน ๆ
บทที่ 75 ตอนพิเศษ 4 : พระชายานางไม่คู่ควร
บทที่ 76 ตอนพิเศษ 5 : แฝดชายหญิง
บทที่ 77 ตอนพิเศษ 6 : คลานดี ๆ อย่าให้ลูกชายข้าหล่นได้
บทที่ 78 ตอนพิเศษ 7 : วาสนานำพารัก
บทที่ 79 ตอนพิเศษ 8 : เท้า ไม่ใช่มือ !
บทที่ 80 ตอนพิเศษ 9 : เป็นเจ้านี่เองที่ว่าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
บทที่ 81 [จบตอนพิเศษ] 10 : พวกเขาเกิดมาคู่กัน
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY