่ได้กลับมาในคืนนั้น ทิ้งให้กัญญาน

ทำได้เพียงฝากจดหมายไปให้เขา ทว่าตอนนั้นคิดๆ ดู ใครกันจะกล้าไปให้เขาเอง เกิดเขาถามขึ้นมาว่าเธอมาทำงานอะไร เธอจะบอกอย่างไร เธอ

ั้น ทำให้ไม่อา

สู่ขอเก้านะ ผมสอบได้นายร้อยเม

บอกพ่อและน้องให้ทั้งสองดีใจกับเธอ นับจากวันนั้นเข

นตอนนี้ยัง

นเพื่อน หรือคนแปลกหน้า เก้าก็ยังหวังจะเจอคุณ

พึมพำกับมือถือ วางมือถือลง และเริ

มาทำไมนะ บางครั้งเธอก

าก็ดี เชิญไปมีความสุขกับคนที่ค

มหลับตาล

วัน

นเธอก็ยังได้ยินพนักงานเอ่ยชื่นชมในความหล่อเหลา เพียบพร้อมของรอน เธอฟังเ

รือเก้า เห็นผู้ชา

นกระเป๋าซับเหงื่อตรงใ

เธอล่ะ ไม่ไป

็แค่มอง คนอยางคุณรอนหรือจะมองเรา นี่ก

อเ

น่า

ทำงาน ไปรีดผ้

งานเธอ ศิตาจำเดินตามเพื่อน ทว่าเมื่อถึงหน้าลิฟต์พนักงานกลับเจอเจ้า

ท่านเลยล่ะ ตาดุขน