อะไรบางอย่างเดินตรงมาที่นี่ เดาได้เลยว่าเธอคงไม่พ้นมาเอ่ยทักทายเขาแน่นอน จึงหมายจะลุกเข้าไปในบ้าน

ุณเหนือ อร่อ

วหนีเข้าไปในบ้าน เพลงขวัญแทบจะหุบยิ้มไม่ทัน เพราะไม่คิดว่าชายหนุ่มจะมี

หน้าเสียอยู่ที่หน้าบ้านพักจึงเดินดุ่มเข้า

นและตอนนี้ก็เป็นหนุ่มหล่อที่สาวๆ หมายปองไม่แพ้เหนือตะวัน เพราะได้เข้ามาบริหา

” เธอดึงกล่องขนมหวานในมือของน่านฟ้ามาไว้กับ

างในเถอะ มีเรื

ล้วนับ

ว่าเพื่อนเรา

อ

ลังที่เหล่าผู้ใหญ่อยู่มาก มีเตาบาบีคิววางอยู่มุมระเบียงและเก้าอี้นั่งยาวติดชานระเบียงท

ัญทิ้งตัวลงนั่งได้ก็เปิดกล่องขนมใช้ส้อมจิ้มขนมจิ้มทองหยอ

ญิงสาวแต่เลือกที่จะก้มหน้าอ้

วานกำล

อกมองวิวทิวทัศน์ผ่านบานกระจกหลังห้องนอน เหนือตะวันรีบเลื่อนม่าน

ลือกตาลงด้วยความเหนื่อยหน่ายกับชีวิต ไม่รู้ว่าย่

ฟ้าที่มองเพลงขวัญ เขาคิดว่าหากย่าของเขาเลือกที่จะกำหนดให้น่า

ำไมถึงได้ยอมรับ

ตุผลส่วนตัวค่ะ” เพลงขวัญยิ้มแห

ลงเป็นพี่คงดี” ชายหนุ่มเอ

ฝด” เพลงขวัญแสยะยิ้มกว้าง ไมได้ใส่ใจคำพูดของน่านฟ้ามากนัก เพราะเจอหน้าเขาทีไรเป็

อ

๋ยวซื้อขนมหน้าโ

สมอ เขารู้จักกับเพลงขวัญมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะเคยมาเที่ยวพร้อมกับคนเป็นย่า และมาสนิทส

ท่า ใครได้รู้จักก็รักและเอ็นดูเธอทุกคน แล

ด้ก็พาไปอาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนเสื้อผ้ามา

หญ่หรือยังค

ยผิวขาวตัวอ้วนกลมยกมือป้อมสวัสดีผู

รี่เข้ามารวบอุ้มเด็กชายปริญภัคในชุดการ์ตูนสีน้ำเงินแดง ส่วนดนุพลก็ช

ิ้มแก้มคนที่อุ้มก่อนจะชี้ไปยังชาย

หอมไปฟอดใหญ่ๆ ที่แก้มของปริญภัคและพาเดินออกไปที่สนามหญ

ืนเท้าเอวบ่นอุกตามหลังสองพี่น้อ

เรียกให้หทัยรัตน์และเพลงขวัญ

็เริ่มเอ่ยถึงพ่อของเจ้าแฝด เพราะไม่เคยได้ยินใครพูดถึงเลย เธอกลัวว่าวันข้างหน้าพ่อของเ

ลงขวัญหลบสายตาหทัยรัตน์เล็ก

เลยใช่ไหม” ปิ่นมณีเอ่ยขึ้นเพราะจำได้คร่างๆ จ

หทัยรัตน์พูดเน้นเขี้ยวเน้นฟัน เพราะเห็นหลายต่อหลายคนแล้วที่ได้

มนั่งตัวเกร็งเมื่อเห็นว่าหทัยรัตน์กำ

่สิ

ัวเอาขนมไปให้พี่น่

ด็กๆ นะเดี๋ยว

จากตรงนี้ไปก่อน เพราะกลัวว่าจะถูกถามลงลึกเกี่ยวกับพ่