ี่ห

่มิมีใค

ดียวก็ถึงเวลาค่ำคืนในการเข้าหอโดยตามธรรมเนียมของคนยุคโบราณจะมีงานเลี้ยงโดยใ

นเองอยู่บนเตียงที่ปูผ้าปูที่นอนสีแดงเข้ม

ะตื่นเต้นกับการเฝ้ารอการม

ม่มีพิธีรีตองอั

ี้ยวมายังตระกูลหยาง ตั้งแต่กราบไหว้ฟ้าดิน แขกเหรื่อของฝั่งเจ้าบ

านี้ได้อย่างไรเล่า ก็ในเมื่อนางมิได้เตรียมตัวจะมาเป

่สิยังมิเคยเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างชัดเจนเลยด้วยซ้

ทที่วันๆ ทำแต่งาน สร้างธุรกิจด้วยสองมือของตนเอง ไลฟ์ขายของในแอพพริเคชั่

ง ซูเมิ่งไม่เคยสัมผัสมัน

ธ์อันเป็นเรื่องปกติของมน

าทางเอาตัวรอดจากค่ำคืนส่งตัวเข้าห

ล

โหยง โชคดีที่บนศีรษะนางยังคงมีผ้าคลุมสี

รียกสติของตนเอง

ิคิดเลยว่านางในชาติใหม่นี้จะต้องมาแต่งงาน

ในชาติที่แล้วหรืออย่างไร ไยจึงขีดเขียนโชค

ยางเหวิน ภรรยา

บเป็นจอกบรรจุน้ำชา เจ้าช่างเป็นสหายที่ไร้จิตส

ชิ เจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ ข

ามสิ ชิ ก็รู้อ

นู่น เจ้ามิเห็นหรือ

ขาเดินไปส่งให้ภ

งอยู่ เพียงเท่านั้นนางก็สามารถคาดเดาได้ว่าสามีนางผ

้น กลับกันนางรู้สึกดีใจยิ่งนักที่อย่างน้อยกา

้ความ เกรงว่าจะทำได้ไม่ดีจึงถู

วยดีหรือไ

ด้

ข้าและหวงลู่ขอตัวก่อน ค่ำคืนนี้เขา

้าค

ร่างเล็กของนาง ซูเมิ่งยืนเซเล็กน้อยเพรา

น้าที่กำลังจุ่มอยู่ที่ซอกลำคอของซูเมิ่

นัก ท่านห

้อ.

าส

ตนเองทั้งหมดแบก นางขอใช้คำว่าแบกร่างสามีหม

ัวหนักเ

กจากบ่าตนเองได้จึงถ

กับนางแบกก้อ

นางและเขาแตกต่าง

่พอเจอกันครั้งแรกก็สร้างความป

นว่าน

สามีของนางจะมิต้องเผชิญหน้ากั

ดยมิได้ร

าและนางยังเ

มีความคิดดั่งเช่นคนใ

นี้ซูเมิ่งจึงสามารถทอดสายตาสำรวจใบหน้า

ว่าหน้าตาของบุรุษผู้นี้ราว

พรรณนวลเนียนไม่แพ้สตรีใดแม้ว่าชายหนุ

จฉายิ

ื่นชมความสวยงามตรงหน้ารู้สึกขัดใจยิ่ง ดังนั้นมือบางจ

อ

สาทสัมผัสไวยิ่งนัก ดังนั้นข้อมือของซูเมิ่งจึง

..

..

__________________________

นอย่างไรหนอเ

น้าล