ไปแม้แต่เพียงประโยคเดียว รอยแย้มเยือนปรากฏขึ้นที่

เพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างกำลังจับผีเสื้อและปล่อยไปทางองค์หญิงน้

รันดร์ให้แล้ว ยังสามารถทำให้พระองค์มีหูทิพย์สามา

่งเลยทีเดียว”รับสั่งพลางหันหลังกลับไปทอดพระเนตรองค์หญิ

ียงนุ่มรับสั่งเพ

ลานั้น หยุดชะงักก่อนจะหันกลับไปมองทางด้านหลังครั้นได้ยินเ

งพลางกวักพระหัตถ์ขึ้นลง

งเข้าไปหาอุปราชในตำนานทันใด พร้อมพระวรกายสูงใหญ่ก้มลงต่ำพลางอ้าแขนทั้งสองข้างรอ

ียกหาเพ่ยเพ่ย”องค์หญิงน้

ับองค์หญิงน้อยทุกครั้ง เมื่อไ

ง นี่ก็เย็นมากแล้วด้วย ถึงเวลากลับไปยังตำหนักข

งน้อยที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มเมื่อครู่ ค

ยังอยากจับผีเสื้ออยู่ที

เท่าที่ใจต้องการ แต่ต้องตกลงกันก่อนว่าเมื่อมาเล่นภายในตำหนักของข้า ถึงเ

พักตร์ขึ้นลงติดต่อกั

บรับไม่ดื้อดึงแต่อย่างใดสร้างความพึงพอพระท

นะเจ้า”รับสั่งพึมพำก่อนจ

ะเพ่ยเพ่ย”อุปราชปีศาจรับสั่งออกมา และน

ไปด้วยความอยากรู้พลางยกสองมือกอดคออุปราชรู

้ และไม่ว่าอย่างไรก็ตามจะต้องไม่บอกกับผู้ใดว่ามาพบข้า และบอกเล่าลักษณะของข

ข้าใจเสียเท่าใดนัก แต่ก็พยัก

นปู่ไม่ต้องการให้ผู้ใดพบเห็น ถ้าเช่นนั้นขอได้โปรดวางใจเถิด เพ่ยเพ่ยจะปิดปากให้สนิทเลย

สร้างความขบขันให้แก่อุปราชปีศาจอ

แก่แดดเสียจริง เหตุใดข้าจะไม่ให้เจ้าเข้ามาเล่นด้วยเล่า ในเมื่อตลอดระยะเวลาที่ผ่านม

แก่องค์หญิงน้อยอย่างยิ่งยวด สองแขนที่กอดรอบคอใ

ี้ได้ทุกวัน!”องค์หญิงน้อยรับสั่งพร้อมกอดคออุปราชรูปงาม

นกับข้าจะไปตามถึงในตำหนักเลยเชียวละ”รับสั่

หญิงน้อยได้ผล็อยหลับอยู่บนบ่ากว้า

เหนื่อยมากก็หลับไปอย่างไม่รู้ตัว ดูท่าข้าจะต้องนำส่งเพ่ยเ

ลมขององค์หญิงน้อย จนห่อหุ้มคล้ายรังไหมเรืองแสงและค่อยๆ ลอยข

ับตำหนัก!”รับส

ะหัตถ์ของอุปราชปีศาจ สะบัดเพียงปลายนิ้วพระหัตถ์รังไหมดังกล่าวเลือนหายไ

ค์หญิงเย่วเพ่ยเพ่ยออกจากตำหนักลืมเลือน โดยไม่มีผู้ใดล่วงรู้และท

มื่อนางได้กลับเข้าไปตำหนักลู่เหวินและกำลังนอนหลับสนิทด้วยความเหนื่อยเพราะเล่นมาตลอดทั้งวัน จวบจนกระทั่ง

ญิงน้อย เย่วฮองเฮาเป็นอันต้องชะงักงันไปทันใดครั้นทอด

มถลาเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะยกพระหัตถ์ลูบไล้

รู้ มิหนำซ้ำกลับเข้ามาในตำหนักตั้งแต่เมื่อไรก็ยังไม่มีผู้ใดเห็นและมานอนหลับหน้าตาเฉย คอยดูเถอะนะตื่นขึ้นมาเมื่อไรจะต้องทำโทษก

ศาจ ซึ่งทอดพระเนตรจากตำหนักลืมเลือนอยู่ในเวลานี้ วิชาอ

แดนสวรรค์ ซึ่งมีเพียงผู้ที่สวรรค์ลิขิตและถูกเลือกให้สำเร็จว

ผู้ที่ฝึกวิชาอมตะสำเร็จจะกลายเป็นจอมมารที่ไม่ว่าจะย่าง

าร ที่เข่นฆ่าผู้คนจนล้มตายไปนับหลายแสนชีวิตโดยไม่สะทกสะท้

้นที่มุมปาก เปลือกพระเนตรเปิดขึ้นพ

หม่นะเพ่ยเพ่ย ดาวราชินีของข้า”รับสั่งสุระเสี

ที่ประทับภายใน หลังจากที่บรรดาข้าราชบริพารเข้ามาจัดเตรียมและดูแลในเรื่องพระกระยาหารค่ำ ตลอดจนสร