แววนุ่มนว

้ใหญ่ของเธอ

นไว้ในอ้อมแขน ยิ้มให้

บจินเฉินแต่งงานกันมาห้าปีแล้ว ไม่ม

ันมองมาด้ว

ระหม่าจนเหงื่อ

กียจ แต่ในฐานะที่เป็นภรรยา จะอ่อนโยนอย่างเดียวไม่ได้

แทรกแผ่นดินหนี เล่อซา

ึ่งมาขวางเอาไว้ ติงพิ

มเป็นอันขาด ถ้าเกิดได้รับความโชคร้

วกับถูกทิ

าแสดงท่าทาง：ฉันไม่ได้

่เข้าใจ ติงพิงข

ให้เธอคลอดให้ ถ้าเด็กติดโรคข

ันที “ใช่ ๆ เรื่องลูก ต

วใจ เธอคลอดลูกไม่ได้ แต่ให้ผู้ห

ีลูกไม่ได้เหมือนกับท

ตั้งท้องโดย

ออก บอกไม่แน่ว่าลูกของเธออาจจะ

ินเฉินจะต้องไม่ชอบ

ตัวเองเป็นใบ้เพราะว่าป่ว

งลูกเพียงคนเดียว

าดนี้แล้ว มีดเล่มนี้จะย

ดลูกสาวออกมาเท่านั้น แถมยังตกเลือดหลังคล

นมีลูกไม่ได้อีก ตระกูลของพวกเรา

ง น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความอ

งซูจินเฉิน มีคนมากมายต่างม

็ไม่ชอบภรรยาที่ถูกจัดแจงให

อซานไปซะตรงนี้ จะต้

านไปทั่วทั้งใบหน้าขอ

ดมากไป

็เปลี่ยนไปทันที ตอนนี้เธอตระ

รจะไปก้าวก่ายต้อง

่สะใภ้ก็แค่เป็นห่วงเรื่องของพวกลูก ถึงได้พลั้ง

งานต่างถิ่นไม่สามารถกลับบ้านได้ หลังจากที่คลอดลูกออกมา ทั้งเ

ความเป็นห่วงออกมานิดหน่อย แต่คิดไม่ถึง

มือนเดิม “ในเมื่อรู้สึกว่าลำบาก ถ้าอย่างนั้นต่อไปก็

ที่นำมาด้วยลง “แล้วก็ไม่ต้องมาพูดเรื่

่จัดเลี้ยงไปท่ามกลางสายตาต่าง ๆ ท

เล่อซานที่ขึ้นนั่งบนรถแล้ว

าซูจินเฉินจ

ดหงิดอย่างสังเกตเห็นได้ยาก “ไม่

บ่งบอกว่าตัวเอง

่มมากขึ้น “เพราะงั้นตลอดห้าปีที่ผ่านมา คุ

ินเฉินไม่เคยสงสัยในค

ื่องลูก ซูจินเฉินเริ่มสงสัยแล้วว่าค

เล่อซานก็อยากจะมีลูกเป

ีแม่สามีอยู่ เด็กคนนั้นไ

จินเฉินกำลังหยั่งเชิงว่าเธอละโมบโล

มือ：ช่างมันเถอะ แม่สามีพูดมีเหตุมีผล

เธอ “ถ้าอย่างนั้นแสดง

กเราไม่ได้ป้องกันอะไรทั้งนั้น คุณ