มเสื้อยืนสีขาว ถึงแม้เขาจะอยู่สีเขียวแต่เด็กหนุ่มก็ไม่ยอมใส่สีเขีย

่างน้อยมันก็เป็นสีฟ้า” พี่ณิชาประธานสีปลดผ้า

ป็นสีฟ้าแล

กหนุ่มยิ้มหวา

ึงเวลาแข่ง แม้ว่าสีฟ้าจะไม่ชนะการแข่งขันแต่ฉัต

เอาเจลเย็นนี่ไปประคบมือไว้นะจะได้ไม่เจ็บมาก” ณ

ผมยังไม่ได้คืนผ

ี่ไม่จำเป็น

่ได้ถามชื่อเขาเพราะกำลังวุ่นอยู่กับงานของตนเอง

กล้าก็รู้สึกว่าไม่เสียแรงเลยท

นที่รวมตัวกันอยู่หลั

้ำให้กับฉัตรกล้าที่เพิ่งเดินกลับมาจ

ยกับพี่ณ

หรอวะ” ณัฐพลที่นั่

ออ

กลองไงไอ้กล้าแล้วมึงได้แนะนำตัวเองใ

่ครูวิไลบอกเ

ไม่ถามชื่อม

มึงก็เห็นว่าเขากำ

ดีนะที่สีเขียวได้รางวัลกองเชียร์ถ้าไม่

ูไปบอกครูบังอรแล้วครูบังอรยังบอ

ฬา แล้วมึงคิดจะมาช่วยสีตัว

ห้สีฟ้า” ฉัตรกล้ามองเพื่อนที่

ก็บให้เสร็จจะได้ไปหาอะไรกันกิน หิวฉิบหายกับข้าวกล่

กันวะ” พอพูดถึงของ

ยวหลังโรงเรีย

บ่อยจัง” เพราะเลิกเรียนทีไรพ

นอื่นนี่” เสกสรรเป็นคนกิน

้านบ้างเหอะเดี

่นะ

ออ

นมากอยู่ในตลาดไม่ไกลหรอกเดี๋ยวนั่ง

อัดสามไปอีกคนห

พวกมึงสองรอบก็ได้

อั้น” เมื่อบอกว่าจะมีคนเลี้ยงเพื่อนทั้ง

กล้าและณัฐพลจากนั้นก

านสเต๊กกันอย่างเอร็ดอร่อย

ไหนมึงบอกอร่อย

จุกอกว่

นอะไ

็นพี่ณิชาเดิน

ก ถ้าเขาเดินไปกับคนอื่นมึงค่อย

่ลงว่ะ ก

้า มึงไม่ได้เป็นแฟ

ะได้เป็นแฟน

ล่อไง แต่ตอนนี้หน

ะ แม่กูยังบอกเลยว่ากู

หนจะสิวเขรอะแล้วตัวมึงแม่งผอมเหมือนกับคนไม่เคยได้กินอาหารดีๆ เลย”

ูกินเท่าไหร่

งกายสร้างกล้ามเนื

ได้ยังไ

ออกกำลังกายมันม

่ะทำไมไม่

่มาเรียนกูก็เหนื่อยแล้วยังจะให้

งอ้วนน

กหัวมึงหรือไงวะไอ้ป๊อบ” เสก

้งที่เขาก็รู้อยู่แล้วว่ารุ่นพี่คนนี้มีแฟน แต่ก็ไม่เคยเห็นทั

ละวันที่มาเรียนเขาจะแอบมองพี่ณิชาอยู่ตลอด ชายหนุ่มหวังว่าวันหนึ่งจะได้คุยก

กล้าก็ย้ายกลับเข้ามาเรียนในกรุงเทพ จากนั้นเ