่” ภารดีเหยียดยิ้ม มองร่างสั่นเทาท

่องอะไร ผู้ชายน่ะเวลามันหน้ามืด มันไม่สนใจหรอก

อาหารมาให้เจ้านายสาวก็ต้องชะงั

้าวมาให้มันใช่ไห

นอาหารดีๆ ไปทำไมมันเปลือง” กฤติกานั่งยอง ๆ ลงต

าในฝ่าจนเจ็บ พยา

ดเข้าไปในปากมันนั่นแหละ เหมื

ปากเจ้านายสาวจนร

นทำการอะไร แกจะกินทิ้งกินขว้างไม่ได้” กฤติกาจับใบหน้

กล้าเอ่ยปากขอร้อง เพราะทุกวันนี้กฤติกาก็ยังไม่ไว้วางใจเท่าใดนัก หากเธอทำใ

อะค่ะ” ภารดีหัวเราะสะใจเมื่อเห็

าตวาดแก้วตา ทำให้แก้วตาสะดุ้ง

ปเลียข้าวบนพื้นสกปรก สองแม่ลูก

ก่อนจะช่วยลูบหลังลูบไหล่ของอีกฝ่าย เ

อดทนอีก

็นอาการหลอนยาที่แก้วตาเคยเล่าให้ฟังว่ามีอาการเช่นไร เธอก็เลียน

หมือนเช่นเคย อาหารมากมายถูกจัดตกแต่งสวยงาม ร

ยแผลเป็นเต็มตัว” นนทกรเอ่ยขึ้นขณะรับ

ลอนยาเลยทำร้ายตัวเอง ถ้าน้าไม่จับล่

รอค

ารเอาไว้ให้เยอะแยะเลย อร่อยๆ ทั้งนั้น” กฤติการีบเปลี

ลังจากรับประทานอาหารเสร็จ เขาจึงเอ่ยขอ

รู้สึกง่วงนอนมากก

หนูง่วงจ

กาพูดแล้วหาวหวอดๆ ก่อนจะปลีกตัวไปนอน หลังจาก

เพราะฤทธิ์ยานอนหลับ ก่อนที่พันกับแก

างเงียบเชียบ เป็นไป

่ข้างๆ สะดุ้ง เขายิ่งกว่าสะดุ้งเมื่อพบว่าตัวเองเข้ามานอนอยู่

ออุดปากของหล่อนเอาไว้ แต่เธอก็ดิ้นรนกรีดร้องไ

า พบว่านนทกรนอนอยู่กับลูกเลี้ยงของตน แทนที่จะเป็นลูกสาวที่ง

วรรค์วิมานอะไรนี

ิกาได้แต่อึ้งกับเ

รคะค

กฤติกาจับใบหน้าบุตรสาวให้หันไปมองในห้องใต้หลั

ๆ เพื่อลืมตามอง ก่

งนัง เอ๊ย! พี่วดีได้ยังไงค

ดีรีบกอดเอวหนาเอาไว้ ร่างกายของเธอเสียดสี

าย ท่าทีไม่สมประกอบเพราะสติไม่ด

เองเดินขึ้นมานอนในห้

้องของคนที่กอดเขาเอาไว้แน่น แถมยัง