ำของเจียงหว่าน ผิวของเธอเนียนนุ่มราวกับผ้า

บท่าทีดื้อรั้นไม่พอใจนั่น ยิ่งปลุกเ

ันที แม้กระนั้นเขายังคงรักษาท่าทีสงบเสงี

ญจวนที่คุ้นเคยของเขาลอยมาสัมผัสปลายจมูกเธอ แต่ครั

น น้ำหอมที่เหยียน

งยากจะอธิบายพลันก่อตั

ึ้น ก่อนเขาจะก้มหน้าลงมาใกล้จ

ั้นจูบเหยียนเสวี่ยหนิงในแบบเดียวกัน กระเพาะของเจียงหว่านก็พลันห

วะ.

ะไรเลย ทำให้การอาเจียนน

้วยแรงปรารถนาค่อย ๆ จางหาย เขานั่ง

ก่ำของเธอคลอไปด้วยหน่วยน้ำ ดูไม่เหมือนคนที

ลันเย็นชาก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “เจียงหว่าน เธอ

ฮวบลงฉับพลัน บรร

บคอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วย

นแทบไม่มีเพื่อนผู้ชายในชีวิตเลยสักคน

ดที่มีตลอดหลายปี

ี้ย

รี้ยว ก่อนจะเงื้อมมือขึ้นตบฉาดเข้า

อัดแน่นมาตลอดทั้งว

งมา แต่เจียงหว่านไม่สนใจความอาย เธอยืนขึ

บาเลย ใบหน้าขาวของเผยเสี้ยนจึงเ

ยความตกใจ “เจียงหว่า

้าไปแล้วแน่ ๆ

นคำรามกร้

....

ะก็สั่นขึ้น ทำลายบรรยากาศท

ือถือ ก่อนจะกดปิดหน้าจอและลุ

กนใส่เขา “เราหย่ากันเถอะ！ คุณเซ

ตอนนี้ฉันมีธุระ กลับมาค่อยว่ากัน อยากทำอะไรก็

ดยไม่ลังเล ความรู้สึกอึดอัดที่เหมือนกำลั

นกะโผลกกะเผลกไปหยิบไอแพดมาเปิดหน้าเว

วยป๋อที่เหยียนเสวี่ยหนิงเพ

ร้เครื่องสำอาง แต่กลับดูอ่อนโยน เสื้อคล

เศษ อยากมีใครสักคนอยู่ข้าง ๆ จัง ดูแลตัวเองดี ๆ นะคะ

มาเกิดขึ้นพร้อมกันอย่างน่าประหลาด จนยากที

จว่า เหยียนเสวี่ยหนิงจงใจ เธอต้องการให้เ

ทำสำเร็จ

อยังสำคัญน้อยกว่าการที่

นเจียงหว่านตัวสั่นอย่างควบคุมไม

อก ก่อนก้มลงเพื่อแกะพลาสติกห่อ

้ำซึมเข้าแผล ทำให้ผิวบร

่งเมื่อครั้งอยู่บ้านนอกที่แสนยากจน แม้เพียงโดนน้ำร

นั้นจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่

ำให้เธอรู้ตัวดีว่า ตอ

าเชื้อที่บาดแผลอีกครั

ำที่อยู่ในมุมลึกของตู้เสื้อผ้าออกมา ของทุกอย่างที่เคยน

ุดใหม่เรียบร้อย เจียงหว่านหยิบบัต

อได้โอนเข้าบัญชีไว้ ถือว่าเป็นการคืนเงินที่เผยเสี้ยนใช้จ่ายไปก

เป๋าแล้วเดินกะเผลกอ

กเก็ตให้แน่นขึ้น เงาร่างที่ผอมบางแสนโ

็นจับใจ แต่นับว่ายังอุ่นกว่าหั

ดียว และเมื่อความฝันจบลง เธอ

านหนึ่งปีแล้วเธอขอหย่าอย่างสง่างาม โดยไม่ปล่อยใจให้หล

อะไรเลยด้วยซ้ำ แต่เธอกลับแพ้โดย