เอาเรื่อ

่าท่านพี่...เ

แม่เฒ่าหวัง!

ากอันฉีเดินออกไปดูหน้าบ้าน ข้างนอกนั้นลู่จิว จางหย่ง และอู๋ห่างผู้เป็นบิดายืนเรียง

หรือเถ้

ีรูปร่างสูงใหญ่ใบหน้าดุดัน พอลู่จิวนำเรื่องที่ถูกเจียอีถีบตกน้ำไปฟ้องอู๋ห่างก็รีบแจ้

ู่ที่ใด หลานสาวเจ้

่ะ ไม่ใช่ผลัก

กลูกสาวท่านตกน้ำ

แกล้งเดินเข้ามาด้วยท่าทางนอบน้อมเรียบร้อย แสร้งทำเป็นอ่อนแอคล้

นางนั่นแหละที

ตุหลักก็มาจากอู๋ห่างตามใจนางเกินไปจนเสียคน ตั้งแต่แม่ของนางตกตายเมื่อห้าปีที่แล้วอู๋ห่างก็ตามใจนางเป็นพิเศษ ไม่ว่าลูกสาวจะทำอย่างไรก็เห็นดีเห็นง

่ใช่เรื่องที่บุตรควรกระทำ ตัวข้าทั้งอ่อนแอและบอบบางจะเอากำลังที่ไหนทำเจ้าตกน้ำ แค่ก ๆ เป็นเจ้าไม่ใช่หรือที่โยนร

จ้า เจ้

ียอีก็เริ่มสงสัยในตัวลูกสาวแล้วว่าที่นางเอาเรื่องไปฟ้องเข

ำ ในปีนี้ข้าก็ยังโดนกระทำแบบเดิมอยู่อีก ช่างไม่ยุติธรรมกับข้ายิ

่ถึงอย่างนั้นนางก็ยังส่งเสียงสะอื้นไห้กระซิก ๆ ทำเหมือนว่าจำนนต่อโชคชะตาที่ตนเอง

ง ถามท่านพี่จางหย่งดู

องสาวเจ้าโยนรองเท้านางลงน้ำแล้วเจ

นมาเองค่อย ๆ ฉายขึ้นมาเป็นฉาก ๆ จางหย่งเป็นคนซื่อตรงเมื่อบิดาถามเท่

งจริง แล้วแม่นางน้อยบ้านหวัง

ท่าน

เป็นธรรม นางอ้าปากจะพูดแต่ผู้เป็นพ่อก็ทึกทักไปแล้วว่าสิ่งที่คนซื่ออย่างจางหย่งพูดมานั

หญ่แล้วก็อย่าเก็บมาใส่ใจเลย วันนี้ข้าขออภัยที

ันแล้วไป จะได้ไม่ผิดใจ

ว จางหย่ง

เจียอีก็นึกขอบคุณจางหย่งไม่น้อยที่เขาได้ช่วยนางไว้ในครั้งนี้ นางเผลอมองแผนหลังของจางหย่งจนกร

้แล้ว ดูเจ้าสิเปียกเหมือนลูกห

้าค

พร้อมกับรอยเท้าคน นางจึงหันกลับไปมองเจียอีด้วยแววตาสงสัย แต่เนื่องด้วยนิสัยเดิม

อกดูนางแย้มยิ้มอย่างดีอกดีใจ ใต้ผ้านั้นเห็ดฟางขึ้นเป็นจำนวนมาก กำลังเป็นดอกตูมมีทั้งดอกเล็กดอกใหญ่ เจียอีเดินกลับ

ักปิ่นของเจ้า พรุ่งนี้แม่จะพาเจ้

้าค

ิมติดตัวมามากกว่านี้อย่างน้อยเจ้าก็คงไ

ดกตกทอดก็ไม่เป็นไร เก็บปิ่นปักผมที่ท่านพ่อให้ท่านแม่ไว้เถิด

อยากอยู่กับท่านแม

วังและตงซิ่วจึงหัวเราะเบา

ลอดชีวิตหรอกนะ สักวันหนึ่งพี่สาวเจ้าก็จะต้องแต่งออ

่กับท่านพี่มากไม

าโตขึ้นเจ้าก

องประดับข้างทางพลิกไปพลิกมาหลายครั้ง ปิ่นปักผมที่นางถูกใจประดับด้วยมุขห้าสีสวยงามแวววาว บ่ง

นปักผมอันนี

่นาง สวยมากเลยนะอั

อ แล้วอ

เป็นปิ่นประดับด้วยหยกขาวเล็ก ๆ หากแต่เป็นปิ

ว่าปิ่นปักผมมุขห้าสีเหม

เจียเอ๋อร์ เ

กขาว เพราะต้องการประหยัดเงินช่วยลู่เสียน แต่ลู่เสียนไม่ค่อยพอใจกับคำตอบของเจียอี

รือ แต่แม่ว

ใจจะซื้อปิ่นมุกในราคา 30 อีแปะให้ข้าจริง เช่นนั้นข้าเอาปิ่นหยกใ

้นเถิด" ลู่เสียนวางปิ่นมุกลงที่เด

เอาอ

เลยแ

ิ่งมาหน้าร้านขายขนม เลือกขนมกุ้ยฮวาที่อันฉีอยากกินมาหนึ่งอันแล้วก็ซื้อขนมน้ำตาลด้วยหนึ่งไม้ สู่เสียนที่เพิ่

ที่อยากได้แล้วดังนั้นเจียอีจึงมอบเงินที่เหลือคืนลู่เสียน ทั้งสามเดิน

ฟิ้งห

ี อาฉี แล้ว

นี่พี่เฟิ้งหรั่นเถ้าแก่เนี้ยคนสวยร้านขายของแห้งที่

วะพี

ด้เจอน้องเ

ม่น่าเชื่อว่ามีคนสนใจซื้อไปลองทำกินเยอะเลย เจ้า

หรือเ

นของเจ้า ข้าเองก็เอาไปให้แม่ครัวลองทำให

ถึงตอนนี้เจียอีเริ่มมีความหวังมากขึ้น อย่างน้อยสินค้าของนางก็เริ่มเป็นที่ยอ

เจ้าค่ะ ขอบคุณพี่เฟิ้งหรั่นที่ช่วยแนะนำเหม่งสุ้

ินทางกลั