นเช

นสลัม

เอย กม

พร

หลังนี้

ต้นๆเอ่ยขึ้น ฉันก็ละสายตาจากบ้านไม้สองชั้นที่ด้านบนเป็นไม้ด้านล่างเป็น

หนึ่งห้องน้ำ…ห

เล่น….”ป้าเจ้าขอ

องพันห้า…น้

้วยน้ำเสียงตื่นเต้นแววตาเป็นประกาย เพราะมันถูกมากสองพันห้าน

านี้ไม่ได้

วงหน้าสองเดือนเข

นี้ก็คงจะไม่ให้เช่า

าจะแพงเพิ่มจากของ

”ฉันรีบตอบทันที ป้าเจ้าขอ

่บ้านฉันไปเ

ณ์ไปด้วยต้นไม้และดอกไม้นานาชนิด ฉันรู้สึกชอบและถูกชะตา คนที่เงินน้อยอย่างฉันไม่มีสิทธิ์เรื่องมากหรอกนะ ออกจากบ้านมาโดยมีเงินติดตัวแค่หนึ่งหมื่นบาท ไม่

9:

านเ

พ

ามเป็นห่วงจากผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งที่ใส่สูทเต็มยศหน้าตาหล่อเหลาอย่างคุณแฟนสุดหล

ไปรอบๆตัวบ้านหลังน้อยหลังนี้ ที่มีเฟอร์นิเจอร์ครบครันตัวบ้านก็ยังมองไม่เก่า

เอยไปอยู่คอนโ

้องเอยเองทั้งค่าเท

พ

อพี่คีรีและเอ่ยเรียกเขา เขา

อีกอย่าง…เอยไม่อยากให้คุณแม่

คีรีจะเอ่ยแย้งฉัน แ

นี่ย…พี่คีรีช่วยเก็บเรื่องที่

่รู้เด็ดขาดว่า

ววตาที่ดูจริงจังจ้องมองเข้าไปในตาของพี่คีรี

พี่จะไม่บอกเรื่อง

้เขาก่อนจะปล่อยมือเขาให้เป็นอิสระและหันมาหยิบกระเป๋าและของของฉันที่เอามา

พ

ขณะที่สองมือของเขาถือกระเป๋าเดินทางของฉันทั้

บที่คุณป้าเจ้าของบ้านเช่าบอกฉันมา ซึ่งฉันเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไ

สองมือของเขาและเดินขึ้นบันไดไป ฉันก็หันมาหยิบของของที่จะ

พ

ดๆๆๆ

ปรับโทรศัพท