ี่ยนซิน นางเพียงจะมาขอแบ่งทรัพย์สินที่โม่โฉวสะสมไว้ก็เท่านั้น จะไป

วงช่วยผลักดันคนเข้ารับตำแหน่งส่วนสินบนที่นางรับมาก็เก็บไว้ในคลังของนางแทน เยี่ยนฟางยังใจดีไม่กวาดไปเสียทั้งหมด ตั๋วเงินนับหมื่

นนางสองคนแม่ลูกเองที่อยากจะแย่งชิงวาสนาของคนอื่นจนทำให้เยี่ยนฟางตายลงจากยาที่พวกนางวาง จิตใจที่อ่อนแอ ร่างกายที่บอบบาง

เยี่ยนฟางหันไปมองจวนเจ้าเมืองครั้งสุดท้าย อาจจะเป็นเพราะมีความทรงจำของร่างเดิมอยู่ทำให้นึกถึงมา

มอบให้นาง นางจึงเป็นสาวงามที่ชวนให้คนได้พบล้วนลุ่มหลง กู้หลิวหยางก็เช่นกัน แต่บุรุษคนใดจะยอมรับสตรีที่แ

ยังจะดีกว่า หลังจากที่เยี่ยนฟางออกจากจวนไปไม่นาน เสียงกรีดร้องของเรือนเยี่ยนซินก็ดังไปทั่

จนเลือดออกทุกจุดดูน่าหวาดกลัว ใบหน้ามีแต่รอยเล็บ เพราะความรักสวยรักงามทำให้นางไว้เล็บ

้เทยาของนางลงไปในสมุนไพรแช่ตัวของเยี่ยนฟางด้วยแต่ก็เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ต่อให้แยกแยะก็คงแยกไม่ออกมา

้ง่ายกว่าคนอื่น หากเยี่ยนฟางมาได้ยินคงหัวเราะจนฟันร

ไม่ช้าหรือเร็วเกินไปสิบวันก็มาถึงเรือนของท่านแม่นาง จางลี่จิ่นมีเรือนในสินเดิมสาม

ขุนเขาและสายน้ำ ตามที่นางเคยเห็นในภาพวาดที่งานประมูลในภพของนาง เท่านี้เพียงพอแล้

ง เพราะระหว่างทางที่มาทุกคนไม่ทำให้นางลำบากใจเลยสักนิดแม้จะเป็นเพียงคุณหนูที่โดนขับไล่อ

าวแต่มิเคยได้รับความลำบาก เมื่อต้องประสบโชคร้ายคงยังทำใจยอมรับไม่ได้ ทั้งคู่เก็บกวาดเร

วเมืองเพียงสองเค่อเท่านั้น นางไปติดต่อช่างซ่อมเรือนก่อน เมื่อนัดแนะเวลาไปดูเรือนเรียบร้อยก็ไปโรงค้าทาส เร

ิ่งใดดี หากจะให้ออกปล้นก็ดูจะไม่เข้าท่า นางไม่อยากใช้ชีวิตหลบซ่

ับรถม้าและคนสวนอีกสองคน เยี่ยนฟางตรวจดูแต่ละคนก็นับถือสายตาของแม่นมจางที่มองคนได้ทะลุปรุ