ก ก

หายจากเมื่อคืนดีนัก ฉันหันไปมองไอ้ร่างสูงที่นอนอยู่ข้างล่างเตียงแล้วเดินลงจากเตียงข้ามตั

ั่นเอง ท่านดูตกใจเล็กน้อย แล้วก็เปลี่ยนสีหน้าเพราะน

ดีค่ะ

โตะล

อาน้ำ เดี๋ยวหนูปลุ

ข้าวเช้ากันด้วยนะ เดี

ล่างตามเดิม ฉันปิดประตูห้องแล้วเดินไปใช้เท้าเขี่ยร่างสูงของเซนโตะที่ยังนอน

ก ฉันก็ใช้เท้าเขี่ยมันอยู่อย่างนั้

ออีกห้

! ไม่งั้นกูก็เขี่

จึงผุดลุกผุดนั่งด้วยสภาพไม่ต่างกันกับตอนที่ฉันเพิ่งตื่น ก่

อ

้านก็เกือบตีหนึ่ง แล้วยังจะดื่มหนักจนเดินแทบไม่ไหวกลายเป็นฉันซะเองที่ต้องขับรถกลับบ้าน แบกมันขึ้นห้อง ทั้งๆ ที่สภาพตัวเองก็ใ

อมกับจัดหมอนให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินออกจากห้องไปในขณะที่เซนโ

องขวัญ มานั่งทานข้าว

แต่ไม่เป็นไรค่ะ

ะ…กลับบ้

บ้านอยู่ข

ง และฉันก็ทำแบบเปิดเผย ไม่ได้คิดจะปิดบังอะไรด้วย ขนาดไปนอนบ้านเซนโตะยังอยู่ในสายตาผู้ใหญ่เลย หากเป็นครอบครัวอื่นฉันคงโดนนินทาไปแล้ว ว่าทำไมลูกสาวบ้านนี้แรดจัง ไปนอนค้างกับผู้ชาย แต่ก

เซนโตะขึ้นบ้านค่ะ…พ่อ เ

้นไหนกัน

รทั้งนั้นแหละพ่อ โธ่ ห

ต่ถ้าเกินเลยก็อย่า

ชียร์ให้ฉันลงเอยกับเซนโตะ แต่ขอบอกเลยนะว่าไ

่าชั่วโมงก่อนแล้ว มันเดินเข้ามาในห้องฉันอย่างถือวิสาสะ ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงสี

งนี้แหละ หน้าสดๆ โทรมๆ กับแว่นตาหนาคู่ใจ แต่เวลาออกไปไหนก็จะแปลงโฉมตัวเองจนกลายเป็นอีกคนไปเลย แทบไม

แต่มหาลัยก็ดันเปิดรับสมัครช้า แถมยังคัดคนเข้าไปเรียนจำนวนจำกัดด้วยช่วงนี้ พวกเราเลยต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบกันไปก่อน ได้ข่าวว่าอีกสองอาทิตย์ก็จะเปิ

มันล้มตัวลงนอน มันก็เอาแต่จ้องห

ะไ

กูแน่เหรอ เมื่อ

ดีกว่าไอ้เซน กูขี้เกียจ

ึงนัดผู้ชายไปที่ห้อ

เปล

นมึงจริง ๆ คงไม่กล้าโทรมาบอก

เว้ย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่

นัดใครไอ้หนุ่มโต๊ะข้าง ๆ

ฉันบอกมันไปตามตรง แต่สายตาที่เซนโตะมันมองมานั้นเหมือนจะไม่ค่อย

วได้แล้ว พวกเราต

ไม่ไป! กูจะ

ขวัญ! ไอ้ของขวัญ!” ฉันลุกขึ้นไปแต่งตัวใหม่ ตั้งแต่ที่เซนโต

ต่งหน้าแ

็นต้องแต่งหน้าเลยนี่

ออกนอกบ้านก็แต่ง

าสิบห้านาที ไม

่รอบแล้วล่ะ? ก

-0

สือให้พวกเราอยู่ตลอด แต่ว่าวันนี้เขากลับมานัดติวให้

ยากจะเจอหน้าพี่