อีกครั้ง สร้างความประหลาดใจให้แก่เขายิ่งนัก เขาสั่งให้สาวใช้ไปต

้กับอ๋องหนี่เส้าจวิน และเผิงฟู่หลิน บุ

งไป นางจ้องมองขันทีตรงหน้าด้วยสายตาอย่างไม่คาด

านพ่อ ท่านนึกทำสิ่งใดกันแน่ เหตุใดจึงมีราชโองการให้ข้าสมรสกับท่านอ๋องหนี่ได้เ

งก็ได้ยินเรื่องดังกล่าวพร้อมเจ้าเช่นกัน หากแต่ราชโอ

ัวลงก้มหน้าร้องไห้อย่างมิอาจกลั้น ฮูหยินเซียงได้แต่เ

่ส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ก่อนจ

บเบา ๆ ก่อนจะวางลง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของนางอีกครั้ง นางรู้สึกสาแก่ใจยิ่งนัก ตนที่เคยอ

อาละวาดเขวี้ยงปาข้าวของภายในห้องจนแตกกระจาย ความอารมณ์ร้ายของนางทำเอาสาวใช้ทั้งหลายต่างพากันหัวหดไม่กล้าย่างก

เช่นนี้ บ่าวเกรงว่าจะส่งผลต่อสุขภาพเอาได้นะเ

ิงฟู่หลินมีจิตใจเมตตายิ่งนัก นางไม่เคยทำโทษบ่าวไพร่ให้เจ็บเจียนตายแม้สักครั้งหนึ่ง เจ้าจูยังจำได้ดีในตอนที่ทางบ้านของตนส่งข่าวมาว่าแม่ของตนป่วยหนักต้องใช้เงินรักษาตัวเป็นจำนวนม

ู้เดียวเท่านั้น” เผิงฟู่หลินพึมพำออกมาด้วยท่าทีสิ้นหวัง นางยังค

ด้ บ่าวยินดีทำทุกอย่างเจ้าค่ะ” เจ้าจูทำได้เพียงปลอบโยนนางให้คล

องทำงานของสามี นางรีบคุกเข่าอ

เถิด ข้ามิอาจทนเห็นหลินเอ๋อร

องหนี่ก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องเลวร้ายเสียเมื่อใด หนี่เส้าจวินเป็นถึงบุตรชายคนโปรดขององค์ฮ่องเต้ ในเมื่อ

็นท่านพี่เองมิใช่หรือที่ปูทางให้นาง หากไม่ใช่ท่านนางจะต้องเสียใจถึงเพียงนี้เชียวหรือ” ฮูหยินเซีย

กัน เจ้าเลิกพูดจาไร้สาระกับข้าเสียที แล้วจงไปตระเตรียมงานแต่งของลูกสาวเจ้าเสียเถิด” ราชครูเผิงตะคอกเส

เดินออกไปในทันที นางรีบเดินตรงไปยังห้องของบุตรสาวของต

าวของที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วห้องท

เดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ พร้อมยกมือขึ้นลูบผมบุตรสาวอย่างแผ่วเบา “หลินเอ๋อร์ เจ้าจงทำใจเสียเถิด บัด

ท่านแม่โปรดช่วยข้าด้วย ข้ามิต้องการแต่งงานกับอ๋องหนี่ ข้ามิต้องการแต่งงานกับใค

นี้ เจ้าจะให้ข้าทำเช่นใดกันเล่า หากเจ้าขัดราชโองการ จวนแห่งนี้ค

่านจึงไม่คิดถึงจิตใจของข้า เหตุใดพวกท่านจึงบังคับให้ข้าทำในสิ

ยหน้าช้า ๆ ก่อนจะหันไปสั่งเจ้าจูที่อยู่ด้านข้าง “เจ้าจู