้เจ้าตายเพื่

ู่กับเขาไม่มีความสุขหรือ? นางเป็นถึงฮูหยินแม่ทัพใหญ่ มีบ่าวไพร่ค่อยรับใช้ บรรดาหญิ

่าน.

ะ เจ้าจะ

นเช่นนี้ ช่างน่าขันนัก นางคงลืมตัวไป ตนเองเป็นแค่ลูกอนุซ้ำยังไม่ใช่หญิงงาม เป็นแค่สตรีผู้หนึ่งที่ไม่ต่

งอาบน้ำ แม้เสื้อผ้าของนางอยู่ครบทุกชิ้น แต่ยามนี้เปียกลู่แนบลำตัว ทว่านางไม่มีกระ

งเย้ายวนเช่นนี้ได้ดี เขาเป็นบุรุษเต็มตัวเห็นเรือนร่างอรชรย่อมหวั่นไหว ภาพตรงหน้าดึงด

! เจ้ากล้

้วใช้สายรัดเอวผูกไว้อย่างรีบเร่งแล้วสาวเท้าเดินตามร่างที่เดินออกไปอย่างเหม่อลอย บัด

ใจ ไม่คิดว่าจู่ๆ ถูกอุ้มขึ้นแบบ

้มนางเดินกลับมาในห้อง เห็นขาสั้นๆ ไฉนเดิ

พ้นหน้าท่าน

ร่อมร่างของหญิงสาว กู้ตงหยางเองก็ไม่คิดว่าภรรยาที่แสนเรียบร้อยจะพยศถึงเพียงนี้ สองเท้าของนางพยายามขย

กันว่า คุยกับสตรีนั้นคุยย

ะชากเสื้อผ้าของนางออก ไอเย็นสัมผัสผิวกายอ่อนนุ่มจนนางสั่นสะท

น้าที่ภรรยา

วเมื่อจูบนั้นร้อนแรงขึ้น เสื้อผ้าถูกปลดเปลืองออกไปเผยผิวกายเนียนละเอียดดุจหยกใส เมื่อรับรู้ได้ว่าไร้แรงต่อต้านเขาจึงปล่อยมือจากข้อมือเรียวเล็กแล้วบีบเคล้นทรวงอกอว

อายอีก แต่เหมือนว่าการทำเช่นนี้ทำให้กู้ตง หยางยิ่งดูดกลืนหน้าอกของนางแรง

มปลายถันอีกข้าง ตวัดลิ้นหยอกล้อยอดอกสลับกับ

นแม่ทัพ อึก

ี้ ท้องน้อยปั่นป่วนไปหมด ร้อนวูบวาบไปทั่วร่าง ไม่รู้ตัวเลยว่าเขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของนางออกตั้งแต่เมื่อใด เม

ัวข

น้าขาของนางอยู่มันใหญ่โตและร้อนผ่าว หากเขานำสิ่งนั้นเข้

ัว ทำให้เขาต้องขับไล่พวกนางออกไป แต่เวลานี้เขาไม่อาจต้านทานความต้องการที่ท่วมท้น แก่นกายผงาดแข็งขันยากจะปลอบประโลมให้สงบลงได้ มันอยากมุดเข้า

ม่อาจทนกลั้นได้อีก ทุกครั้งที่เขาดันนิ้วเข้ามาในร่องสาวความเสียดเสียวก็เพิ่มมากขึ้น เมื่อเขาเพิ่มนิ้วเข้ามาอี

งร่ำร้องบอกเหมือนคนใจจะขาด หอบหายใจแรงจนหน้

สียงพร่า “เป็นภรรยาข้า เจ

งหญิงสาวจนร่างนางเกร็งกระตุกและหวีดร้องออกมา น้ำรักไหลอาบนิ้วมือจนเปีย