ด้วยตนเอง หลังจากนั้น แม่นางเฉียวฉู่ก็มีเรื่องมาให้นางต้องยื่นมือเข้าไปจัดการเอง แม่ทัพใหญ่ฝึกซ้อมทหารอย่

ัพที่ได้มา ช่างดู

่ได้เห็นผักงามๆ น่ากิน ก็ทำท่าจะกระโจนเข้าใส่ หญิงสาวคว้า

ั่วดุแพะน้อย แต่ดวงตากลมใสไร้เดียงสาทำให้นางหัว

ยวเงียบๆ หากเป็นตอนที่อยู่จวนสกุลจ้าว นางคงกำลังทำอาหารให้น้องชายทั้งสองและช่วยทบทวนตำราเรียนให้พวกเขา ยังดีที่นางได้เรียนหนังสือฝึก

นั้นแหละ นางยังไม่เคยเข้าใจ ต้องทำ

ื้อแย่งถั่วฝักยาวกับแพะน้อย “เจ้าตะกละเสียเห

ภาพวาดจับตา บุรุษผู้หนึ่งยืนมองจนแทบลืมหายใจ จ้าวจื่อรั่วหยอกล้อกับแพะน้อยอย่างสนุกสนานไม่รู้ว่ามีคนเดินเข้ามาใกล้ จนเท้าของนางไปสะดุดกับก้อนหินเข้าให้ทำให้เสียหลักล้มลง ทว่ามื

ม่ได้มีเจตนาร้าย เพียงแ

บขยับตัวถอยห่างพลางพูด

ำตัวก่อนหญิงสาวจะจูงแพะน้อยห

ะงักไป “ท่าน.

พ ข้ารีบเดินทางกลับจึงใช

าวกับหมี เขากลัวนางจะหวาดกลัวจึงไม่ขยับไปใก

ึ สามเดือนก่อนออกเดินท

ใช้ หรือนางอัปลักษณ์จนไม่มีใครคิดว

้องไป

ัพกู้คิดว่านางเป็นสาวใช้ เขายังไม่แก้ต่างให้เลยสักนิด ชายผู้นี้เป็น

นาง.

ยายามเดินเร็วๆ หนีเขาแล้วก็อดยิ้มขำไม่ได้ เขาผ่อนฝีเท้าลงให้นางเดินนำห

้มต้อนรับบุรุษตามลำพังสองคนได้ นางจึงเร่งเดินกลับไปที่โรงครัวเพราะอยู่ใกล้แปลงผัก ระยะเวลาเพียงหนึ่งเค่อ หญิง

ู่ ข้าจะ

้านหลังเห็นร่างใหญ่โตคุ้นตาเดินเข้ามา

ิ่นกลับ

กไม้โบกมือให้ทุกคน แต่สายตายังคงมอ

หรือไม่” พ่อบ้า

าะ “ข้าหิวมากแต่ขอไป

ะเตรียมกับ

ไปที่เรือนของตนทันที นางพาแพะน้อยเข้าคอกแล้วกลับเข้าเรือน นางจุดเทียนในห้องแล้วก็มองกระดาษที่ว่างเปล่า เมื่อ

ของพ่อบ้าน ท่านแม่ทัพกลับจากค่ายทหารแล้ว เมื่อเ

กเจ้า

านแม่ทัพใหญ่ทราบ เขาเป็นสายลับสอดแนมความเคลื่อนไหวขอ

งไกลเหน็ดเหนื่อยไม่น้

อร

อมพลทหารอ้ายเสิ่น พลันหญิงสาวในชุดแ

ข้ารอกินข้าวเ

่อน ก็นึกถึงข่าวที่ตนได้ยินมาว่าท่านแม่ทัพแต่งง

สิ่นขอคาร

งแม่ทัพใหญ่ หรือท่านแม่ทัพคิดว่าเขาคิดล่วงเกินภรรยาของท่าน ด้วยเกรงว่าจะยิ่งทำให้ไม่พอใจ เ

้อื่นเข้าใจผ

่สงสารข้าหรือ ข้าถูกโจรชั่วจับตัวไป ชื่อเสียงไม่เหลือแล้ว หา

ิงสาวแล้วเดินกลับเข้าห้องหนังสือ เพราะหันใ

็ต้องได้ ไม่เช่นนั้นอ

ผ้าขาวสำหรับผูกคอ