3 งาน

้นกลับเย็นชาเหมือนกำลังนำศึกมากกว่าที่จะนำขบวนเจ้าสาว ผู้คนหลากหลายต่างก็ออกมามุงดู ไร้

มกดดันในใจของนางแล้ว มงกุฎเจ้าสาวนี้กลับคล้ายไร้น้ำหนักขึ้นมาในทันที ผ้าแดงถูกคลุมลงบดบังสายตาจนพร่ามัว หากแต่กลับชัดเจนกว่าอนาคตของนางที่ยามนี้คล้ายมืดมนเสียยิ่งกว่ายามรัตติกาลที่ไร้ดว

าวสั่น พร้อมฝ่ามือหนาที่ยื่นมาตรงหน้า หากเสียงนั้นจะไม่ต

เหงื่อวางลงบนมือหนา ฉงซานบีบมือนางแน่

้องเงียบไปเพราะหากนางร้องออกมา มือนางคงได

เมื่อพูดไปได้สักครู่ เหล่าแม่สื่อก็พึ่งระลึกได้ว่าคงมิต้องแนะนำอันใดให้มากความ เพราะความจริงแล้วซุนฮวาและชินอ๋องจ้าวฉงซานได้ผ่านพิธีสำคัญตั้งแต

ง!

กปิดอย่างแรงจนสั่นไหว ร่างอรชรพยายามนั่งตัวเกร็ง เส

รม

้ดีนัก เมื่อเห็นเช่นนั้นซุนฮวาก็ยิ่งกระเถิบตัวไ

ล้วใช่หรือไม่

ีเอ่ยกับซุนฮวา นับจากที่ผ้า

้า

วันนั้นเป็นเขาที่เข้าใจนางผิด ทว่าเพียงขยับริมฝีปาก ร่างสูงกำยำก็หันตวาดขึ้นมาเสียงดัง ดวงตาหวานแดงก่ำมองคันชั่งหนั

้าจะบอกให้เจ้ารู้ไว้จะไม่มีผู้ใดมาแทนที่นางได้ หญิงแพศยาเช่นเจ้า หาได้คู่ค

ับไม่ถูกเปิดออก นางจึงส่งมืออันสั่นเทาของตนเองไปปลดลง ดวงตาโศกคลอไปด้วยหยาดน้ำใส ทว่าไม่ยอมไหลลงมา ริม

ตรีนางนี้ไปอยู่ท้ายจวน" จ้าวฉงซานตวาดขึ้นมาอีกครั้ง

นหม่อมฉันเองก็หาได้รู้เรื่องอันใดไม่ หม่อมฉันเองก็เป็นเห

ดจาของซุนฮวา จ้าวฉงซานก็หน้าแดงเพราะโทสะมากขึ้นไปอีก

ฮวา ริษยาคุณหนูรองเพียงใด เพียงเพราะเสนาบดีกัวโปรดปรานบุตรสาวคนรองมากกว่า เจ้าถึงกับกล้าใช้วิ

๊ย!

ตียงเพราะแรงผลั

เพคะ" เสี่ยวอี้รีบเข้

ผู้ใดคิดที่จะถามไถ่กับนางว่าเรื่องจริงที่เกิดขึ้นเป็นเช่นไร อยู่ ๆ นางก็ต้องถูกจับแต่งเข้ามาในจวนอ๋อง หากจะมีผู้ใดถามนางบ้าง ห

คะ บ่าวจะไปขอไม้กวาดมาทำความสะ

เถอะข้าจะนั่ง

อกไป ใบหน้าของซุนฮวาก็ซบลงที่ฝ่ามือตนเอง นางปล่อยเสียงสะอื้นออกไปตามสายลม น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไ