่ 4 จ

ไปมองหน้าผู้เป็นนายก่อนจะยิ้มกว้างออกมา นางรีบเช็ดมื

ไม้ให้พระชายาเอาไว้ดูเล่นเพคะ" ซุนฮวาพยักหน้า นาง

ได้เสร็จเร็ว ๆ" ซุนฮว

กจวนสกุลกัวแล้ว ก็ไม่มีผู้ใดที่ตำหนักท้ายจวนแห่งนี้อีก จ้าวฉงซานมิได้มอบสาวใช้ให้นางเพิ่มมีเพียงเสี่ยวอี้ผู้เดียวเท่านั้น แต่เพียงเท่านี้ก็เกินพอแล้ว และตั้งแต่จ้าวฉงซานไล่นางมาอยู่ท้ายจวนเข

งภรรยารองขึ้นมาแทนมารดาที่ล่วงลับของนาง ด้วยเพราะหลิวฮุ้ยจิ้งตั้งครรภ์กัวหลี่หนิง หลังจากนั้นชะตาชีวิตของนางก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ซุนฮวาถึงแม้จะเป็นลูกที่เกิดจากภรรยาเอ

ร์" ซุนฮวาหันไปทางต้นทางของเสียง นางย

รองค์ไท่จ

มานี่เถอะ มานั่งกับข้าที่นี่" ซุนฮวาเดิ

ว่าวันพิธีมงคลที่ผ่านมา คงจะเป็นเขาอย่างแน่นอนที่ต้องแต่งกับนาง จ้าวตี๋เฟยไม่ใช่ไม่รู้ว่าความจริงแล้วซุนฮวาจะแต่งเข้าวังหลังเป็นไท่จื่อเฟยของเขา ตามราชโองการของฮ่องเต้องค์ก่อนที่ระบุไว้ว่า บุ

ใดอยู่" จ้าวตี๋เฟยเอ่ยถามออกมาอีกครั้ง

ด้ใช้ประโยชน์อันใด หากดัดแปลงมาเป็นแปลงดอกไม้คงจ

อ๊ะ!!! ดูสิใบหน้าของเจ้าดำไปหมดแล้ว" จ้าวตี๋เฟยหยิบผ้าเช็ดหน้าที่เห

ีแดงคล้ายผลอิงเถา ในอกจ้าวตี๋เฟยคล้ายจะเบิกบานแต่แล

ด้เที่ยวเข้าจวนผู้อื่นเล่นเช่นนี้" ไม่ใช่เสียงของซุนฮวา แต่เ

ลยหรือ"จ้าวตี๋เฟยหันไปยิ้มให้ผู้มาใหม่ เมื่อมองใบหน้าเข้มท

?"จ้าวฉงซ

ยมบ้านเดิม ข้าขอเดาว่าเจ้าคงยังไม่ได้พาซุนเอ๋อร์ไปใช่หรือไม่" ดูจากสีหน้าของฉ

ารฝีมือเจ้ามานานแล้วใช่หรือไม่ ไม่รู้ว่าพอเจ้าออกเรือนมาแล้วจะยังทำอาหารให้ต้าเกอคนนี้กินได้อีกหรือไม่" เมื่อแจ้งธุระกับน้องชายเสร็จ เขาก็

บออกไปแผ่วเบานางยังคงนั่งก้มหน้าไม่กล้าเงย เพราะรับรู้

เราหาใช่คนอื่นไกลข้ายังคงเป็นต้าเกอค

ยครั้ง ทั้งสองพระองค์ชอบมาเล่นกับนางเสมอ และทุกครั้งหลี่หนิงน้องสาวต่างมารดาก็จะไม่เคยพลาดนางมักจะพาตัวเองมาอยู่ใกล้ ๆ ตลอดเช

ใจ เขาหาได้มีความหึงหวงสตรีหน้าหนาเช่นซุนฮวาไม่ นางไม่คู่ควรกับใครทั้งนั้น ขนาดเขาที่เป็นสวามีนั่งอยู่นางยังคงกล้าส่งสาย