กลับไปที่หมู่บ้าน การเดินทางของน

นทางของพวกนางไม่น้อย บ้างก็เป็นเพราะใจอาจารย์อยากเปลี่

เมืองข้างหน้าของพวกเขาที่ตั้งใจจะเด

อกมา คนในเงียบหายไม่สามารถติดต่อใครได้ ราวกับว่าถูกเมืองแห่งน

็นด้วยเลยสักนิดเดียว แต่หมอเทวดาก็ดึงดันจะมาให้ได้ แค่ยืนอยู

่าหากไม่จำเป็นจริง ข้าจะให้ลูกศิษย์ตั

ว่านั่นมันเรื่

ก็ไม่รู

งนางบ่งชัดถึงความเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก ไม่รู้แล้วว่าตนเ

ห้นางลำบากใจเสียจริง ๆ แต่ฉินหลิวซีก็ไม่เคยเสียใจที่ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของอาจา

ข้าไปอยู่แล้ว เ

ชายนี่เจ้าคะ เกิดเขาเป็นอ

จ้าไม่ได้เป็นห

านนี้ ข้าห่วงตัวเองกั

ก่งจริง ๆ ข้านี่เลี้

มันก็ข้าอี

าเดินเร็ว ๆ แล้วรีบดันหลังลู

ี่แห่งนี้ เป็นความรู้สึกที่อันตรายแต่ก็ไม่อันตราย พิลึกพิกลบอกไม่ถูก ซุนเป่ยฉีรับ

ตรงนี้ไม่เห็นผู้คนเดินสัญจรในเมืองแม้แต่คนเดียว มีเพียงเสียงลมลู

าร่างตัวเองก้าวมายืนอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าแล

ริบตาต่อมาที่ยังไม่มีใครทันตั้งตัวนั้นฉินหลิวซีสังหรณ์ถึงลางบางอย่

ของลูกศิษย์ทั้งสองแล้ว เมื่อเงยหน้าขึ้นจึงพบว่า ฉินหลิวซียืนอยู่ตรงข้ามฝั่งที่เป็นตัว

ี้มัน...สัตว์อ

รือไม่” ฉินหลิวซีลองยื่นมือไปสัมผัสด้านหน้าก็พบว่านางไม่สาม

ป็นไร ทา

าตัวรอดร้องเตือน นางดีดตัวให้พ้นจากจุดที่เคยยืนอยู่ ไม่ทันไร

ิวซี ต

้าค

แพง เห็นเป็นแสงสะท้อนบางอย่างคล้ายว่ามีหลังคาทรงกลมครอบท

อกมา ซุนเป่ยฉีก็ทำการวิเคราะห์กำแพงล่องหนนี้อยู่ด้านนอก พอเขาตั้งใจจะตรว

ันจะเลือ

ดยครั้งนี้ตั้งใจว

งเขาถูกดีดก

้นทำไมลูกศิษย์ข้าถึ

สัตว์อสูรที่รวมเป็นส่วนหนึ่งของกำแพง ราวกับว่ากำแพ

ื่อครู่ก็เพราะไม่อ

นตั้งใจจะ

แค่นิทานก็ยังไม่มีใครเชื่อ เรื่องแบบนี้ยิ่งกว่าปาฏิหาริย์ พันปีจะพบคนที่ประสบสักคนก

นหล

้าค

ั้น ตอนนี้รู้สึก

ลยเจ้

ี้ฟังนะ เจ้าอยู่ข้างในลองสำรว

ี่ผู้อาวุโสพูดสักนิดเดียว มันฟังดูไร้สาระ

ันจะฆ่าข้าเชียวนะ วาส

ฒ่านี่ จะทิ้งข้าให้ตา

พรูลมหายใจด้วยความเอือมระอา แต่แบบนี้ก็เป็นสีสันชีวิตดี นางหาใช่สตรีเรียบร้

ที่ไม่รู้จัก พลังที่ไม่รู้จัก อีกทั้งนางยังถูกขังเอาไว้อีก ถึงจะหลบหนีเข้าไปในมิติได้

ะสะปะ คราบเลือดไหลยาวเป็นทางตามทิศที่มันวิ่งไป ไม่มีชาวบ้านคนไหนตั้งสติได้ทัน หรือจับ

ง มีพลังมากพอที่จะสร้างกฎเกณฑ์ ผู้ที่ฝึกฝนจนถึงระดับเซียนแล้วไม่สามารถก้

หมือนเมืองร้า

็หลายสัปดาห์ผ่านไปแล้ว คนนอกไม่

่อปากชักนำ สิ่งที่พูดไปนั้นล้วนไม่มีความจริงจากผู้พบเห็นเหตุการณ์ ถูกเติ

ซียน และสัตว์อสูรตอนนี้ก็ไม

นี่ หามันให้พบให้ได้แล้วกลับออกมา อาจารย์ไม่สามารถยื่นมื

ห้ตื่นตัวจนถึงขีดสุด ด้วยความกลัวว่าน้องชายจะเป็นอันตรายหนักจึงคิดจะกล่าว

่างฉิวเฉียด จุดที่นางเคยยืนม

หมอเทวดาตะ

าไปในซอกอาคารก่อนจะรีบเข้าไปในมิติ ทุกอย่า

อยู่ใกล้ ๆ เขาถูกจับโยนเข้ามาในนี้ไม่ทันตั้งตัวก็คิดว่ามีอันต

งนอกอย่างนั้นหรือ ท

กนั่น คนที่ไม่ปลอดภัยต

ง โดยที่อาจารย์ก็ช่วยอะไรไม่ได้ และยังต้องตามหาไอ้วาสนาอะไรนั่นที่น

ชีวิตตัวเองไ

กสายฟ้าที่ไล่ผ่าข้าไม่หยุดจะต้องมีกลไก

ายใจออกมา เอ

ป้องเจ้าไม่ได้” ฉินหลิวซีเอ่ยบอกอย่างจริงจัง ลำพังนางสามารถหลบหนีอันตราย

ท่านพ

าจะห่วงหน้าพะวงหลังไม่เป็นอันทำอะไรกั

้ดีว่าตอนนี้ฝีมือตัวเองยังไม่ถึงขั้นพอที่จะปกป้องภัยได้ กับศัตรูที่ไม่รู้ว่า

่านต้องกลั

ารับเจ้าแน่” นางลูบศีรษะน้

ติเพื่อออกไปสำรวจข้างนอกใหม่ โดยไม่ลื

ังปริศนา มา