้ง อากาศที่หายใจบางครั้งก็กลายเป็นพิษเสียเฉย ๆ หากไม่ออกมาจากมิติเล

ฉินหลิวซีไม่กล้าเสี่ยงเพราะมีน้องชายอยู่ด้วย ดีที่ในมิติมีของกินที

ไม่รู้หายไปไหนหมด หรือถูกอำนาจอะไรทำให้กลายเป็นอย่างอื่นไปหรือเปล่าก

ลับอะไรสักอย่างที่ปรากฏขึ้นเหมือนนิยายที

ด จึงคิดไปตามที่ตนคาดเดาได้หรือความน่าจะเป็นที่อาจมีเท่านั้น

ืนเกินกำลังตัวเอง อีกทั้งเวลานี้ไม่ใช่มีแค่นาง แต่มีน้องชายอีกหนึ่ง หากนางตายไม่รู้ว

ิ นางได้พบหลายจุดที่น่าสงสัยในเมืองนี้ แต่อย่างที่ได้บอกไปว่า นางไม่รู้ข้อมูลภูม

ังกันสองคนหลายวันแล้ว ทำให้เขารู้สึกระแวงตลอดเวลา ตราบใดที่ยังอ

ตินางสามารถรับรู้และเห็นน้องชายนางได้ตลอดและสามารถส

ี่ยงไปนะท่านพี่ก็

ไปด้วยความชินปาก

อบทั้งวัน ข้าช่วยอะไรไม่ได้เลย ส่

ินแค่วันเดียวก็น่าจะทั่วแล้ว แต่เราถูกทำให้หลงทางด้วยห

าที่ถูกไล่ล่านางก็ไปปรากฏอยู่อีกทางหนึ่งซึ่งตรงข้ามกับที่นางอยู่ก่อนหน้าน

่อย่างนั้นคงได้ตายตั้งแต่มีบางอย่างพุ่งเข้าใส่แล้ว หลังจากสายฟ้าสองสายระลอกแรกหลัง

บไม่อาจเห็นรูปร่างของมันได้อย่างชัดเจน มีเพ

าในเมืองนี้ได้

นไป จากจิตสังหารที่สัมผัสได้แค่วันแรก หลังจากนั้นมันก็ยังจู่โจมนาง เพียงแต่ว่าส

หลิวซีก็รู้สึกกลัวอยู่ดีจึงยังวิ่งหนีต่อไป โผล่ไปที่ไหนมั

้อ.

นหายใจเฮือก เป็นภาพที่เห็น

ัวนั้นอีก

่นอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะนางเคยตายมาครั้งหนึ่งแล้ว ทำให้นางหวงแห

้าย ทำไมไม่ลองอยู่เฉย ๆ ดูล่ะ

จะวิ่งใส่มัน เพื่อหาทางรอดอื่น ๆ มากกว่าวิ่งเข้าไปในมิติเพื่อหนี เวลาที่ต้องถูกกักขัง

ยู่ในสถานะที่ไม่ว่าสถานการณ์ไหนก็อยากจะออกไปจากที่นี่ นาง

ัวเอง ต่างฝ่ายต่างเข้าใจสถานการณ์ของกันและกันที่ต้องเผชิญ แต่ด้วยเหตุจำเป็นจึง

ี่เคยมีอยู่มากมายตอนนี้ติดลบ เด็กหญิงถอนหา

จะออ

ฉินซือหยวนบอกพี่สาวด

นเช่นนี้ทุกครั้งทุกวัน เมื่อใดก็ตามที่นางหลุดเข้าไปในมิติของตัวเอง มัน

่อตัว หากเป็นก่อนหน้านี้นางคงตั้งท่าวิ่งแล้ว แต่ตอนนี้ทุกอย่างต้องจบ ฉินหลิ

่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก็ต้องหายไปจากที่นี่ นางต้องลองเสี่ยงวัดดวงดูว

่มหมอกควันนั้น แต่สิ่งที่ได้พบกลับไม่ใช่สิ่งที่นางคาด

ใบนั้นเอาไว้ ทันทีที่มือของนางสัมผัสโดนผิวเปล

ใจไม่ได้ หากรู้ว่าจะเป็นอย่างนี้นางคงลุยหมอกเข้าไปเสี

สุดท้ายแล้วคำว่า

ได้ช่

นางได้อย่าง เหมือนกับครั้งที่เข้าร่วมงานล่าสัตว์อสูร ถึงชาติก่อนนางจะอายุมาก แต่สภาพแวดล

ตูมิติพาน้องชายออกมาพอดีกับที่กำแพงโปร่งแสงที่ขวางกั้นตัวเมืองกับ

าทางค้างเอาไว้ทั้งแบบนั้นอย่างเป็นธรรมชาติ เหมือนไม่รับรู้ว่า ก่อนหน

พอดี เห็นกลุ่มคนที่เดินเข้ามาก่อนหน้านางกับอ

ัวจำต้องถ่อมาถึงในเ

องถ่อออกมาทำไมเล่า ใครใช้ให้เจ้าอุต

รื่องนี้

ค่อยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นอยู่เหมือนเดิมแ

ะซือหยวน เราออกไป

ยามเดินทางผ่านเมืองมองผู้คนอย่างตื่นเต้น หนึ่งเดือนมาน

ป่ยฉีเคยได้ให้กระดาษแปดเหลี่ยมมาชิ้นหนึ่งที่ปักไว้อยู่บนแผ่นไม้รูปทรงเดียวกั

ิดอะไรขึ้นกับนางแล้วมันถูกแย่งไปได้ เขาก็จะเป็นอันตราย วิธีใช้งานค่อนข้างซับซ้อน แต่นั่นก็เป็

อื่นแล้ว” ฉินซือหยวนงอแง

ือนกัน ทนกินแต่อาหารเดิม ๆ ซ้ำ

ลายแล้ว จะไปหาความสำราญสักคร

าเลือกร้าน

นพี่ที่

ก่อนหน้านี้เจ้า

่สุด” พูดจบแล้วก็ยิ้มแป้นใส่พี่สาว ทำเอานางอดมันเข

่งที่เขาได้กลิ่นหอมของน้ำซุป พอได้ลองกินแล้วปรากฏว่ารสชาติใช้ได้ที

วางไว้ข้างพ่อค้า พลางนึกถึงว่า

เหมือนกันก็ใช่ว่าจะออกมาเหม

ใกล้เคียง

ึกมีเรี่ยวแรงขึ้นมา มันต้องเป็นปร