ช้าเธออาบน้ำแต่งตัวและลงมารอเธี

่คนเดียวล่ะแล

ะ บัวไม่อยากปลุกเมื่อคื

ก็ยังตื่

ไม่ทันไปทำบ

ด้รีบออกแต่เช้าฉันเองก็กลัวจะ

านอาหารอย่างรวดเร็วจ

งไกลกับเธียรธวัชแค่สองคนเพราะครั้งแรกที่เดินทางจากนครสวรรค์มา

งจะมีคนรออยู่ ฉันบอกผู้ใหญ่ไปแล้วว่าให้ช่วยจัดเตรี

ัดงานทำบุญร้อยวันข

ามท

็นคนจ่ายเอง

่ะเธอยังเป็

บนะคะให้บัวจ่ายเถอะค่ะ”

้วกันจะ ใส่เท่าไหร่ก็ลองถามผู้ใหญ่บ้านดูนะเพร

ยก็เงียบไปเธียรธวัชหันมามองแล้วยิ้มเม

้ำมันแห่งหนึ่งเพื่อให้เด็กสาวลงมาล้างหน้าล้างตาเพร

เธียรบัวง่วงมา

างหน้าล้างตาก่อนเดี๋ยวจะเข้

แล้ว ก็เดินเข้าไปในร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้อขนมขบเคี

แล้วเธอล่ะไม่

เห็นว่ามันจะอร่อยตรงไหนเล

แบบนี้แหละ อีกหน่อยฉันเชื่อ

ว่ากินขนมหรือกินชาเข

ซื้อชาเขียวขอ

คุณเธียรจ

้านเถอะก็อีกไม่ถึงยี่สิบนาทียังไงก็ทั

่ะบัวกินขนมต

งนั้นก็ตา

ังเกตว่าเด็กสาวจะมีคว

กินขนมพว

ค่

ดีนะโซเดียมมันค

อกมั้งคะ แต่บริษัทคุณเธียรผลิตขน

้าเธอได้รับโซเดียมจากขนมไปแล้ววันนี้

่เป็นของบริษัท

องซื้อมาหลายถุงจากนั้นก็ดูรายชื่อบริษัทด้านหลังแล้วก็ยิ้มเ

นั้นเลยค่ะคุณเธียรยังจำได้ไหมว่

ก็คือขนมที่ขายดีและขนมออกใหม่เท่านั

คุณเธียรต้องเข้าไปที่โรงงานผ

ามหน่อยว่าถ้าอย

ไปดูว่าเขาผล

ธออยากจะเข้าไป

ออกมากินได้

กินที่หอไหมฉันจะ

อกค่ะบัวซื้อก

มสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าหรือไม่ก็ตามโรงเรียนต่างๆ ที่จัด

่ะบัวเกรงใ

่ออกจากโรงงานราคามันไม่ได้เท่า

หน้าวัดซึ่งตอนนี้มีชาวบ้านบางส่วนกำลังช่วยก

มือไหว้ผู้ใหญ่บ้านและคุณป้าที่อยู่ข้างบ้านซึ่

งจ๊ะบัวไปอยู่ก

ทุกคนมากเลยนะคะที่ม

นี้ก็น่าจะใกล้ถึงเวลาถวายเพลพ

นศาลาหลังจากที่พระฉันท์เพลและให้ศีลให้พรเ

่วมกับชาวบ้านจากนั้นเด็กสาวก็ช่วยชาวบ้านเก็บ

จวนกก็มีเสียงถามไถ่ถึงความเป็นอยู่ของเด็กสาวที่ต้องไปอยู่กรุงเทพกับผู้ปกครองคนใหม่ บัวลงกชเล่

งที่เป็นเพื่อนของยายพิกุลถามด้วยความห

าดูแลหนูดีมากๆ ตอนนี้หนูก็เริ่ม

ไหม” เพื่อนโรงเรียนเดียวกันที

กๆ เลย

ู้ว่าโรงเรียนที่กรุงเทพกับโรงเ

่อนวัยเดียวกันขณะที่เธียรธ

มลำบากใจอะไรให้คุณใ

ขาเป็นเด็กดีตั

่วงใยเพราะไม่รู้ว่าชายหนุ่มตั้งใจจะส่งเสียบัวบงกชถึงชั้นไหนแต่ถ้

ๆ ครับเขาอยากเรียนอะไรผมก็จะให้เขาเรียนถ้าเรียนจบปร

างคุณ ผมและชาวบ้านก็หวังว่าคุณจะด

มให้สัญญากับยายพิกุลมาแ

นกลับบ้านเธียรธวัชพาบัวบงกชกลับที่บ้านของเธอซึ่