━━❂❂
ที
━━❂❂
ไหนไม่รู้ แต่ไอ
านแม่ทัพ
ทียนจะไปไหนช่วงแ
ะเพ่งความสนใจ บางส่วน
เดี๋ยวความลับที่ง
่ๆเทียนชุน
ับ!” เหล่าทหา
พูดเสียงเบา แต
ข้ารู้ว่าใครเข้าใกล้ลำธาร
า
พอๆกับพวกทหารที่ชะงักงันจนไม่เป็นอันขานรับคำส
ลาง” เ
กียจหรอก สายตาพี่น้
ว
นใจไปมองเต็มๆตาสะบ
❈
่
ม่ทันตั้งสติได้ก็ถ
ำธารแล้วสาดน้ำใ
ามือ
วก็เปียกลู่แนบอะไรต่อมิอะไร แถมคนตัวให
อ้ะ
ว แข็งจ
เอามีดมา
ยาก
ธรรมชาติของมนุษย์ มนุษย
ปลวก แค่ป
อย่างจัง จนต้องยก
อก็ล้อเลย คง
นจะทำ
..
ลึกเท่าไหร่ ส่วนตัวเองก็ยืนอ้าขาเล็กน้
ดีมาก เป้
ตัวโตๆ กระทั่งอีกฝ่ายเอาตอปิ
น ตอนนี้สาละวนอยู่ที่แถวๆกลางหลัง แล้วนึกส
ฝ่ายเอาแต่ก้มตัวสนใจด้านหลัง จนด้านหน
ไม่ไหว
ั้นแหละอีกนิด เ
้า
“
ทำให้ผมดีใจจนถึงเมื่อครู่ก็ถอย
ดร่างก็ควร
มซ้ายทีขวาทีเป็นพักๆ
ยวโ
่อศาลเสียวเข้าสิงจนเ
ามเสียงเข้มผิดกับนิสัยท
ไม่ข
งคุณท่านนั่นแหละที่ท
นเขาเอากระบี่มาแทงตาย แม
ะเจ้าจะเป็นใจ ประ
อย่าจ
้เต็มมือ นิ้วโป้งตวัดเกลี่ยส่วนหัว ไม่นานก
เสี
อ้ะ
อบ
นที่ถามคำถามนั้นกลับเร่งจังหวะตา
ยแล้ว อย่างน
่า จะ อ้
็กด
ร
ื๊อ
จผมมันก็ระเบิด แถมระเบิ
ยงเขาขนาดนี้ โดยเฉพาะเสียง
อองน้ำกลิ้งอยู่ภายในมองลง
ิงห
! ผ
ช้สองมือผลัก
่ได้ดับเลย พ่อครัวใหญ่ต้อ
ฟิ
งล่ะจ่
้ปี
ดี๋ยวก่อน
❈
ิ์ยามเช้า…ไม
กร้าผลไม้ใบใหญ่ถูล
ทัพไปทำอะไรอย
ี๋ยวก็ปากฉีกหรอก
นปากมากไปฝึกดาบไกลๆคนที่ยืนทำท่า
้งสมาธิอยู่ตรงนั้น เลยไม
ดูเก้กังแปลกๆเหมือนง
มื่อวานทีไร…
ฮ่าๆ เอาอะไรมาด้วยน่ะ” ถึงจะพูดแบบ
ึ
สับปะรดมาให้น่ะ เ
งเข่งมาคนเดีย
หาร ลอบบ่นด
ยืนเต้นระบำทำบ้า
จ้ากล้าด่าท่
ึ
้าพวกทหารในค่
อ ไม่ใช่นะ ข้า
แบบนั้น แต่โทษถ
ตัดล
ูดกันไปมา เหมือนกับว่ามัน
จริงๆนะ ถ้าไม่ถึงหูแม่
ิขอรับ ข้าก็แค่ส
๊า
จเหมือนกับกำลังควบม้าก็ฟาดแขนลงด้าน
แบบนั้นประจำนั่นแหละ
กระบ
จำ แม้ว่าในโลกใบนี้จะมีผู้ร่ำเรียนวิชาดาบอยู่มากมาย แต
ิญญาณ ไม่ใช่ใครอยากจะใช้หรืออยาก
่ที่ในค่ายนี้จะไม่เห็นใ
ื้นข้างกระโจมกระโจมหนึ่ง ตรงนั้นมีกระบี่ที่สะท้อน
่ากระ
ออกว่าผมต้องการจะส
ั้งใจส่งเส
าก็ไม่เคยเห็นท่านแม่ทัพชักกระบี่จา
ามือเปล่าแ
นตอนนั้น
ผ่นหลังนั่นโดยไม่อาจละสายตาได้ ที่หน้าอกข้างซ้า
็บจ
ดันไปด่าเขาว่าเป็นปีศาจ เมื่อกี้ก็ยังว่าเขาโดยไม่ทั
เดียวเ
ษหน่อยด
ึ
ที่ปลายสายตา เหล่าบรรดาทหารที่หันไปจับ
หมิง มาเล่
ย ไม่เอานะ
็นคนถือลูกบอลจำลองมีหนามนั่นอยู่ในมื
่แ
ล้ว โดนแน่ๆ โ
ีดในครัว แต่สวรรค์ดันมอบบททะเลาะกับหนามทุเรียนมาแ
ไหว
ืมตาจะได้ไปโผ
โดจินสักเรื่อง ไม่ใช่
ัวไม่
ี
่ใช่ขอ
วางอุกกาบาตสีเหลืองนั่น แถมปัดตกด้วยมือเปล่า ทำเอาพวก
ท่านแม่ทัพ /
เฟิงหมิง นี่เจ
รียมจะถามไถ่อาการ ทว่าก็เห
้ ไม่อยู่