img นาสูร  /  บทที่ 4 เหมือนฝันแต่ไม่ใช่ฝัน(2) | 27.78%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 4 เหมือนฝันแต่ไม่ใช่ฝัน(2)

จำนวนคำ:2300    |    อัปเดตเมื่อ:27/04/2025

พั่บ

รกระแทกกายเข้าหาทางรักของพุดซ้อน สองมือใหญ่โอบอุ้มบีบแน่นกับก้นกลมกลึงข

เด็กน้อย อ่า...อืม แน่นดีเหลือเกินน้อง

พั่บ

นทนาของทั้งคู่ และเขาก็รู้ด้วยว่าพลชนั้นคิด

่า...ไม่ไหวแล้ว ยังไม่ได้แต่งงาน และไม่ได้คบกันด้

่บ! ซ่า

ตอนนี้เธอเป็นของฉัน ห้ามผู้ใดแตะต้องนอกจากฉันจำไว้” เขาจูบกระหม่อมที่เปียกชื้

ย คิดไปเอง

าต่อกันให้เสร็จเถอะเด็กน้อย อ่า...แน่นเห

พั่บ

วนพุดซ้อนทำตัวอ่อนคล้อยไปตามแรงกระแทกของเอวสอบของบุรุษ ตอนนี้เธอปล่อยให้ความรู

องฉัน อ่า...เสี

่คฤหาสน์หลังใหญ่อึมครึมพร้อมเรียกให้พาทีเข้ามาพบตัวเองเพื่อจะถามไถ่ถึงเรื่อง

ยเตรียมไว้รึยัง” เพราะก่อนหน้านี้เขาเสียพลังงา

รับท่าน ส่วนอาหารผมเตรียมเ

ผิดหวังเลยสักครั้งพาที แ

ทีพูดตอบพร้อมกับยกมือขึ้นลู

เอาประวัติของพุดซ้อนมาให้ฉันด้วยล่ะ ฉันอยากรู้ภูม

บคำแล้วก้าวถอยเลื

ากตรงนี้ทันทีเพื่อไปยังห้องรับประทานอาหารส่วนตัวของต

ร้อนอบอ้าวตับแทบแตก แต่จะทำยังไงได้ เมื่อตามตัวและลำคอที่บีบีครีมปกปิดไม่เนียนบังคับให้

อที่กำลังทำงานแล้วหันมาถามผู้มาให

ดหน่อยค่ะ” เธอแสร้งทำหน้าให้ดูเหมือนป่วยทั้งๆ ที่จริงแล้วหน

ักก็ได้ครับ ทาง

องไหวค่ะ อีกอย่างน้องกินย

ยืนเต็มความสูงแล้วเดินมาหาเธอพร้อมยกมือยื่นออกไ

ังลอยมาปะทะข้างแก้ม เธอมองไปด้านข้างมองหาเจ้าของเสียงที

ธอพึมพำในใจแล้วก็มี

นฉัน’ เขาบอกเธอแล้วเธอก็หันมาเจอร่างสูงใหญ่ในชุดเ

ป็นอะไรกันแน่คุณนาส

สั้นๆ แล้วก็หายว

นังเท่านั้นแหละ’ เธอพึมพำตอบกลับ

มื่อคนตัวเล็กไม่ต้อนรับความห่วงใย และสง

นะคะ น้องไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ ค่ะตอ

่าจะไปกินหมูกระทะ ไปกับพวกเราไหม มีพี่และ

รอคะ น้องนึ

งห้ามขึ้นมา ทำให้เธอมองหาเจ้าของต้นเสีย

งคะ” ห้ามไปส

ร้านในเมืองร้านรม

ันเถอะพี่หมอไม้ อยากกิ

ถอะ” แล้วทั้งสองก็แ

ามแน่นพร้อมกับในมือมีแก้วบรั่นดีถือ

ล้

ดของเขาที่ไหลออกมาแล้วก็เป่าลมใส่มือเพี

บฉันใช่

ำสนิทเปลี่ยนเป็นสีไฟลุกขึ้นมาทันที และลมฟ้าอากาศด

ปร้าง!

ด้ดีทีเดียว และพาทีก็รีบมาหาผู้เป็นนายทันท

ก้วและคราบเลือดที่ยังไม่แห้งดี พาทีอดกลืนน้ำลายเสียว

อ ไม่ฟังค

งคนสนิทพร้อมกับกัดกรามแน่น

างที่ตอนนี้ลมพายุกำลังโหมกระหน่ำรุนแรงตามไฟโทสะของผู

รับ” พาทีถามออกไปเสียงเบาด

ี่ไม่ใช่ฉัน ทั้งๆ ที่ฉันห้

ปร้าง!

ยหึ

ที่ฉันโกรธตอนนี้เพราะหล่อนดื้อไม่เชื่อฟัง ทั้

ดื้อแบบนี้แล้วไม่รู้จะโดนอะไรหากกลับมาจากข้างนอก หรือบางทีอาจไม่ได้ไปไหนเลยก็ไ

ียดให้ฉันอีกจำไว้พาที ไปซะ! ไปไหนก็ไปซ

้วพาทีก็หายไป

ปร้าง!

มาแดงเป็นเขียวแล้วเขี้ยวยักษ์ก็งอกออกพร้อมกับคิ้วของเขาก็เปลี่ยนไปเช่นกัน ในตอนนี้เขาควบ

ดคำสั่งฉัน รู้ไหมว่าไม่เคยมีมน

าก็ส่งตามลมพายุให้ค

มไม่สามารถกลับไปที่สำนักงานหรือห้องพักได้ ส่วนพลชเองก็เหมือนกันกับเธอ และก็นึกแปลกใจทั้ง

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY